حساسیت نسبت به غذا و بیزای از آن، ممکن است با واکنش‌های آلرژیک اشتباه گرفته شود؛ حتی توسط پزشکان!
گزارش جدیدی از طب کودکان دانشگاه آمریکا، اشاره به این موضوع دارد که بسیاری از مردم تعبیر درستی از آلرژی‌های غذایی ندارند و حتی پزشکان نیز می‌توانند در مورد چگونگی تشخیص بهتر آن‌ها دچار خطا و اشتباه شوند.
دکتر Scott Sicherer، نویسنده اصلی گزارش AAP می‌گوید:
در بین مردم مرسوم است که فکر کنند حساسیت غذایی دارند، اما واقعیت ممکن است متفاوت از این باشد.
Sicherer که در بیمارستان Mount Sinai در شهر نیویورک، ریاست بخش مربوط به حساسیت کودکان و ایمونولوژی را بر عهده دارد، می‌گوید:
اگرشما از کسی در خیابان بپرسید که آیا دچار حساسیت غذایی هستید یا خیر، فرصت خوبی‌ست تا آن‌ها بگویند بله!
او هم چنین توضیح داد که یک حساسیت غذاییِ واقعی، شامل واکنش سیستم ایمنی بدن نسبت به یک غذای خاص است. فقط به این دلیل که غذایی باعث ناراحتی شما می‌شود بدان معنا نیست که نسبت به آن آلرژی دارید.
او تاکید کرد که تشخیص آلرژی از دیگر “واکنش‌های نامطلوب” نسبت به مواد غذایی، امری حیاتی است.
Sicherer می‌گوید:
بعضی از مردم ممکن است دچار عدم تحمل مواد غذایی شوند، مانند عدم تحمل لاکتوز. گاهی اوقات نیز این واکنش ناشی از مسمومیت غذایی است. برخی از افراد هم هنگام خوردن وعده‌های سنگین غذایی، احساس ناخوشایندی پیدا می‌کنند.
نشانه‌های آلرژی غذایی، علامت‌های خفیف (به عنوان مثال کهیر و گرفتگی عضلات معده) تا یک واکنش تهدید کننده‌ی حیات، به نام آنافیلاکسی را شامل می‌شود که می‌تواند تنفس را مختل کرده و بدن را در حالت شوک قرار دهد.
افراد مبتلا به حساسیتِ واقعی، بایستی از مصرف غذاهای حساسیت‌زا پرهیز کنند و احتمالا یک انژکتور خودکاری از اپی‌نفرین (EpiPen)، در بدن افرادی که از عکس العمل‌های شدید رنج می‌برند،حمل می‌شود.
Sicherer اشاره داردکه این یک بار و هزینه است. بنابراین داشتن یک تشخیص دقیق و صحیح، کلید راه حل‌هاست.
با این حال، حتی برخی از پزشکان نمی‌دانند که چگونه آلرژی غذایی را به بهترین نحو تشخیص دهند. براساس گزارش AAP در یک بررسی از پزشکان مراقبت‌های اولیه، ۳۸ درصد به اشتباه گفتند که آزمایش‌های پوستی یا آزمایش خون برای تشخیص آلرژی غذایی، به طور قطعی کفایت می‌کند.
Sicherer می‌گوید:
مشکل اینجاست که مردم می‌توانند از این آزمایش‌ها نتیجه‌ی مثبتی دریافت کنند، اما هنگامی که در معرض این عوامل قرار می‌گیرند هیچگونه علائم و نشانه‌ای را از خود بروز نمی‌دهند.
تست ” استاندارد طلایی” یک چالش غذایی است که توسط یک متخصص حساسیت انجام می‌شود. در این آزمایش بیمار مقدار کمی مواد غذایی مشکوک را در طی یک دوره‌ی زمانی مصرف می‌کند تا ببیند که آیا واکنش آلرژیک اتفاق می‌افتد یا خیر.
اما Sicherer می‌گوید:
تست چالش غذایی همیشه مورد نیاز نیست؛ زمینه‌ی افراد مهم است.
Sicherer خاطر نشان می‌کند که اگر یک کودک (یا یک بزرگسال) سابقه‌ای از علائمی داشته‌باشد که به‌طور مشخص، به یک غذای خاص اشاره دارند و آزمایش‌های پوستی یا خونی برای آن آلرژن مثبت باشد، در این صورت این تست برای تشخیصِ دقیق، کافی است.
علاوه بر نیاز به تشخیص بهتر، این گزارش نیاز به شناخت بیشتر در زمینه‌ی پیشگیری نیز دارد.
یک زمانی، کارشناسان حساسیت معتقد بودند که با توجه به تأخیر در ورود بادام زمینی، تخم مرغ و لبنیات به رژیم غذایی کودکان خردسال، آن‌ها می‌توانند نسبت به آلرژی‌های غذایی در امان باشند.
به گفته دکتر Bruce Lanser، مدیر برنامه‌ی حساسیت غذاییِ کودکان در بهداشت ملی یهودیان در دنور، امروزه این نظر و عقیده کاملا رد شده است.
در واقع، آخرین دستورالعمل‌ها چیزی را نشان می‌دهد که ممکن است غیرقابل تصور باشد؛ به نوزادان در معرض خطرِ بیشتر ابتلا به آلرژی‌های بادام زمینی، باید از ۴ ماهگی غذاهای حاوی بادام زمینی داده شود.
Lanser تاکید کرد که البته این عمل بایستی به طریق مناسبی برای فرد انجام شود. برای مثال، می‌توان مقدار کمی کره‌ی بادام زمینی را با شیر مادر مخلوط کرد.
چرا این عمل کمک کننده است؟ بر طبق گفتهLanser ، قرار گرفتن زودهنگام در معرض بادام زمینی به صورت طبیعی (از طریق احشای شکمی)، ممکن است اجازه‌ی تحمل آن را به سیستم ایمنی بدن بدهد.
Sicherer توصیه‌ی کلی به والدین دارد:
اگر شما فکر می‌کنیدکه فرزند شما حساسیت غذایی دارد، با یک متخصص اطفال صحبت کنید و خودسرانه عمل نکنید.
Sicherer خاطرنشان کرد که آزمایش‌های پوست و خون، تمام داستان نیستند. او گفت که متخصص اطفال شما باید در مورد علائم کودکتان با شما گفتگوی کاملی داشته باشد.
Sicherer و Lanser می‌گویند که ممکن است نیاز داشته باشید تا با یک متخصص حساسیت، برای تشخیص ملاقاتی داشته باشید و اگر تشخیص انجام شد، به توصیه‌ی آن‌ها، متخصص باید در مراقبت از فرزندانتان نیز مشارکت به عمل آورد.
حساسیت غذایی چقدر رایج است؟ با توجه به AAP مشخص کردن سخت است. از آنجایی که مطالعات بر روی شیوع آلرژی غذایی، اغلب براساس گزارش‌های خود مردم یا محدودیت‌های دیگر انجام می‌شود، روشن نیست که چه تعداد ارقام مورد اطمینان هستند.
Sicherer گفت که بر اساس تحقیق اخیر، هر ۲ تا تقریبا ۱۰ درصد از بزرگسالان ایالات متحده و تا ۸ درصد کودکان ممکن است آلرژی غذایی داشته باشند.
برطبق نظر کالج آمریکاییِ آلرژی، آسم و ایمونولوژی، لیست کوتاهی از مواردی که می‌توانند باعث ایجاد حساسیت غذایی شوند به قرار زیر است: شیر گاو، تخم مرغ، بادام زمینی، آجیل درختی، غذاهای دریایی، گندم و سویا.
