روشنایی مصنوعی پدیدۀ جدیدی است که امروزه امکان ندارد بدون آن زندگی کرد. این امکانات مزایای زیادی دارد ولی با این حال معایبی نیز برای آن مشخص شده است.
بر اساس دو مطالعه که اخیرا انجام شده است مشخص شده است که این معایب تنها به آلودگی روشنایی۱ ختم نمی‌شود و به محدوده‌های چاقی کودکان و شاید حتی سرطان در افراد نیز مربوط باشد.
در یکی از این مقاله‌ها که در ژورنال PLOS One چاپ شد، محققین دانشگاه کویینزلند خواب، فعالیت و تابش نور را در کودکان ۳ الی ۵ ساله در ۶ مرکز سلامت مطالعه کردند. آن‌ها شاخص توده بدنی(BMI) را در این افراد بررسی کردند و ۱۲ ماه بعد دوباره این کار را انجام دادند، آن‌ها دریافتند که کودکان لاغرتر در معرض نور بیشتر در بعد از ظهر هستند. علاوه بر این آن‌ها فهمیدند که بچه‌هایی که در اوایل روز میزان متوسطی نور دریافت می‌کنند(در مجموع بیشتر از حالت عادی) در سال‌های آتی این شاخص در آن‌ها بیشتر است که به معنی چاق شدن بچه‌ها است.
مطالعه دیگر نتیجه مشابهی را گرفته است. این مطالعه در ژورنال بین‌المللی چاقی (International Journal of Obesity) چاپ شد، این مطالعه بیان می‌کند که نور مصنوعی در شب موجب سرکوب ترشح ملاتونین می‌شود و متابولیسم بدن را به سمت افزایش شاخص توده بدنی یا به عبارتی افزایش وزن پیش می‌برد. این مطالعه همچنین به ارتباط بین آلودگی روشنایی و سرطان پروستات و سینه نیز پرداخته است و بیان می‌کند که ملاتونین خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضد سرطانی دارد که این ماده در پاسخ به تاریکی ترشح می‌شود و در حالت روشنایی ترشح آن سرکوب می‌شود.
دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند درک درستی از تاثیرات نورهای مصنوعی بر روی سلامت انسان داشته باشند. با این حال کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که حتی‌الامکان در روشنایی طبیعی کارهای‌مان را انجام دهیم و شب زودتر بخوابیم.
۱- آلودگی روشنایی به حالتی گفته می‌شود که مقدار زیاد و نامناسبی نور مصنوعی در اطراف باشد. چهار مولفه آلودگی روشنایی معمولا همزمان هستند و با هم تداخل دارند؛ روشنایی آسمان شهر، درخشندگی آسمان شب در خارج شهر، روشنایی خیابان‌ها که املاک ما را ناخواسته روشن می‌کنند و کاهش میزان روشنایی که این حالت را ما قصد، خواست یا نیازش را نداشته‌ایم.
