دانشمندان آلمانی مشخص کرده‌اند که تغییرات آب و هوایی موجب کاهش میزان اکسیژن محلول در اقیانوس‌ها شده است، حالتی که نتایج وخیمی را برای موجودات دریایی به دنبال دارد.
محققین مرکز مطالعات دریایی GEOMAR Helmholtze در کیل آلمان دریافته‌اند که در بین سال‌های ۱۹۶۰ الی ۲۰۱۰، میزان اکسیژن محلول در اقیانوس‌های جهان به طور کلی ۲ درصد کاهش یافته است. این مطالعه همچنین به این نکته اشاره می‌کند که میزان اکسیژن محلول در آب اقیانوس‌ها به صورت یکنواخت پخش نشده است، به همین برخی نقاط کاهش شدیدتری در میزان اکسیژن‌شان داشته‌اند.
اقیانوس آرام، بزرگترین اقیانوس جهان، بیشترین میزان کاهش اکسیژن را داشته است، همچنین سریع‌ترین کاهش مربوط به اقیانوس قطب شمال است، جایی که تغییرات آبوهوایی بیشتر خودش را نشان می‌دهد. این یافته‌ها در فوریه سال جاری در ژورنال Nature منتشر شده است.
مقاله‌ی مرتبط: تغییرات آب و هوا، مخرب سلامتی شما
محققین از قبل هم می‌دانستند که میزان اکسیژن محلول در حال کاهش است، ولی پیش‌بینی‌هایی که آن‌ها انجام می‌دادند بر اساس بررسی‌های منطقه‌ای بوده است. این مطالعه برای اولین بار نگاهی جهانی به مسئله اکسیژن محلول در آب‌های آزاد انداخته است، و همچنین آب‌های عمیق را نیز بررسی کرده است. این مطالعه به این مسئله تاکید دارد که بدترین تاثیر تغییرات آبوهوایی در اقیانوس‌ها اتفاق می‌افتد.
اکسیژن محلول، همانطور که از اسمش پیدا است به اکسیژنی گفته می‌شود که در آب حل شده باشد. این اکسیژن مایه حیات موجودات دریایی است. مشکل از خواص فیزیکی دریاها نشات می‌گیرد؛ آب سرد میزان بیشتری اکسیژن در خود نگه می‌دارد تا آب گرم، و آب تازه اکسیژن بیشتری نسبت به آب دریاها دارد. زمانی که آب‌وهوا تغییر بکند، کره زمین گرم می‌شود و در نتیجه یخ‌های قطبی شروه به ذوب شدن می‌کنند و در نتیجه آب اقیانوس‌ها تغییر کرده و تازه می‌شود. زمانی که این اتفاق بیافتد، میزان اکسیژن دریاها کاهش می‌یابد و جریان‌های اقیانوسی عمقی و سطحی تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
مقاله‌ی مرتبط: تغییرات آب و هوایی می‌توانند اثرات گسترده‌ای بر سلامت ذهنی بگذارند
اقیانوس‌ها بیشتر اکسیژن خودشان را از اتمسفر بدست می‌اورند. اکسیژن اتمسفری از سطح اقیانوس‌ها وارد آب می‌شوند. اگر همه چیز درست می‌بود، اکسیژن حل‌شده به سمت پایین و عمق می‌رفت، جایی که دما کمتر است. با این حال، چون آب لایه‌های بالاتر سرد شده است، اکسیژن تمایل کمتری دارد که به سمت پایین برود. به همین دلیل آب اطراف موجودات دریایی اکسیژنش کم می‌شود.
حالا این بحث چه معنایی برای آینده اقیانوس‌ها دارد؟ خوب، مطمئنا این یافته‌ها تصویر واضحی برای ما ترسیم نمی‌کند. محققین این‌گونه نتیجه گرفته‌اند که کاهش سطح اکسیژن، تاثیر منفی بر روی زیستگاه موجودات دریایی دارد، مخصوصا آن‌هایی که در سطح مواد مغذی قرار دارند و در نتیجه این اتفاق بر روی اقتصاد مناطق ساحلی نیز موثر خواهد بود. نویسنده این مطالعه بیان می‌کند که اگر این تغییرات آبوهوایی ادامه پیدا کند و سطح اکسیژن محلول نیز کاهش یابد، تا سال ۲۱۰۰ در حدود ۷ درصد از اقیانوس‌ها خالی از اکسیژن خواهند شد.
جالب است بدانید
محققان این گونه نتیجه گرفته‌اند که با کاهش میزان اکسیژن، مناطق بدون اکسیژن بیشتر خواهند شد که به اصطلاح به آن‌ها مناطق مرده گفته می‌شود که در ابتدا در آب‌های کم‌عمق ظاهر می‌شود و در نتیجه حیوانات دریایی در این مناطق خفه خواهند شد. دومین منطقه مرده جهان از نظر وسعت در شمال خلیج مکزیک قرار دارد.
