طبق تحقیقات دانشگاه آکسفورد، سنسور ابداعی جدید میتواند فرآیند کنترل سرعت و قدرت تنفس توسط مسئولان مربوطهی بیمارستانی را ارتقا بخشد.
معمولاً اینگونه عنوان میشود که در حیوانات و انسانهای سالم، سطح اکسیژن خون سرخرگی هنگام تنفس ثابت می ماند. اما تاکنون تکنولوژی در دسترس به اندازهی کافی سریع یا کوچک نبوده تا قادر به اندازهگیری و نمایش این موضوع باشد. در تحقیق جدیدی که در مجلهی “ گزارشهای پزشکی” چاپ شد، محققان دانشگاه آکسفورد و کالج کینگ لندن، سنسور جدیدی را ابداع کردهاند که با اندازهگیری سطح اکسیژن خون سرخرگی این تصور غلط که این سطح هنگام تنفس ثابت میماند را تکذیب میکند. همچنین نشان میدهد که میزان اکسیژن خون سرخرگی هنگام تنفس نوسان میکند.
سنسور فیبر نوری فوق سریع، که به عنوان بخشی از همکاری بینرشتهای طراحی شدهاست، اولین نمونه از آن است که مستقیماً سطح اکسیژن تنفسی را بهدست میآورد. این یافتههای جدید به ما کمک میکند تا بفهمیم ششهای ما چگونه کار میکنند و چگونه میتوانند مراقبتهای تهویهی مناسب برای بیماران (انسانها و حیوانات) در بخش مراقبتهای ویژه و به طورکلی برای آنهایی که مشکل ریوی دارند، فراهم کند.
مقالهی مرتبط: راهی بهتر برای اندازه گیری فشار خون!
دکتر فودریکو فورمنتی میگوید:
پیشرفت در تکنولوژی جدید این امکان را به ما میدهد که عملکرد ششهایمان را بهتر بفهمیم. این تحقیق نشان میدهد که اکسیژن سرخرگی لزوماً در حین تنفس ثابت نیست ولی میتواند به سرعت و در کسری از ثانیه و همچنین در هنگامیکه دم و بازدم میکنیم و یا نفسمان را حبس میکنیم، تغییر کند.
دکتر فورمنتی و همکارانش، آزمایشهاشان را روی جانوران بیهوش که تنفس مصنوعی دریافت میکردند اجرا نمودند. هنگامی که فشار و حجم ششها طی چرخهی تنفس تغییر میکند، سطح اکسیژن سرخرگی جانور را اندازه میگرفتند. یافتهها نشان میدهد که سطح اکسیژن سرخرگی هنگامیکه جانور عمل دم را انجام میدهد، افزایش مییابد و هنگامیکه عمل بازدم را انجام میدهد، کاهش مییابد. با استفاده از متد آنالیزگری به نام “توموگرافی محاسبهشده” نشان داده شد که این تغییرات تنفسی با تغییرات حجم ششها مرتبط است.
پرفسور اندرو فارمی، سرپرست بخش نافیلد بیهوشی دانشگاه آکسفورد، روی فایدههای این تکنولوژی تمرکز کردهاست:
تشخیص ما از این نوسانات در میزان اکسیژن سرخرگی که در ششهای سالم مشاهده شد، دانش ما را نسبت به نوسانات در بیماران مبتلا به نارساییهای تنفسی که در بخش مراقبتهای ویژه، تنفس مصنوعی دریافت میکنند افزایش میدهد. مشاهدات اولیه نشان میدهد که این نوسانات در ششهای آسیبدیده بهطور قابل توجهی بیشتر است. بنابراین میتواند اخطار مفیدی باشد که به درمانگران بالینی اجازه میدهد درمان تنفسی منحصربهفرد هر کس را متناسب سازند.
این نتایج پایههای تحقیقات آینده که بیماریهای تنفسی را بهتر مورد بررسی قرار خواهند داد تشکیل میدهد. درآینده، جریان تحقیقاتی راههایی را شناسایی خواهد کرد که رفتارهای تنفسی بهتر مورد کنترل قرار میگیرند و مراقبت از بیمار در بیمارستانها بهبود خواهد یافت.
تحقیق کامل “نوسانات تنفسی در کشش اکسیژنی آلوئولار اندازهگیری در خون سرخرگی” در ژورنال ” گزارشهای پزشکی“ به چاپ رسیده است.