مطالعهی انجام شده در دپارتمان علوم عصبی دانشگاه Minnesota نشان میدهد که موشها هم پشیمان میشوند، توانایی كه پیشتر تصور میشد فقط مخصوص انسان است.
David Redish و Adam Steiner، عصبشناس و سرپرستان مطالعه، برای سنجش رفتار شناختیِ پشیمانی از تعریف پشیمانی که قبلا توسط اقتصاددانها و روانپزشکها مشخص شده بود، شروع کردند.
Redish گفت:
پشیمانی آگاهی از انجام کار اشتباهتان است، که اگر کار دیگری را انجام میدادید، وضعیت بهتری داشتید.
بخش دشوار این مطالعه تمایز دادن پشیمانی از ناراحتی بود. ناراحتی زمانی است که اوضاع آنچنان که فکرش را میکردید خوب پیش نرفته است. برای تشخیص این دو از هم ما به موشها اجازه دادیم عمل بعدی را خودشان انتخاب کنند.
Redish و Steiner آزمایشی را طراحی کردند که در آن میزان صبر موشها برای غذاهای خاصی سنجیده میشد. Redish گفت:
این آزمایش شبیه منتظر ماندن در صف رستوران است. اگر صف رستوران چینی طولانی باشد شما منصرف شده و به رستوران غذاهای هندی در آن طرف خیابان خواهید رفت!
در این آزمایش که آن را «صف رستوران» نامگذاری کردند، یک سری از انتخابهای غذایی به موشها ارائه میشود اما موشها در هر “رستوران” زمان محدودی دارند.
نتایج نشان داد موشها برای برخی طعمها بیشتر منتظر میمانند، البته هریک ترجیحات خود را داشتند!! به دلیل اینکه قادر بودند ترجیحات شخصی هر موش را بسنجند، Redish و Steiner توانستند معاملههای خوب و بد را نیز بسنجند. گاهی اوقات موشها معاملههای خوب را از دست میدادند و در مقابل معاملههای بد قرار میگرفتند.
براساس توضیحات Redish، هنگام پشیمانی در انسانها ناحیه از مغز به نام «قشر اوربیتوفرونتال» فعال میشود. در موشهایی که متوجه میشدند اشتباه کردهاند شاخصهایی در قشر اوربیتوفرونتال فرصت از دست رفته را نمایان میکردند. جالبتر اینکه قشر اوربیتوفرونتال موشها کاری را که موش باید انجام میداد نشان میداد نه جایزهی از دست رفته را! این عملکرد کاملا منطقی است زیرا شما به دلیل کاری که انجام ندادهاید پشیمان میشوید نه چیزی که به دست نیاوردهاید.
Redish همچنین توضیح میدهد که آزمایش صف رستوران به متخصصین اعصاب فرصت بررسی بیشتر اعمال و انتخابهای انسان را میدهد. با کمک این مدلهای آزمایشگاهی که پشیمان میشوند Redish باور دارد مطالعات آینده به ما در درک تاثیر پشیمانی در انتخابها کمک خواهد کرد.