فرزندان ذکور حاصل از “تزریق اسپرم درون‌سیتوپلاسمی” (ICSI) – روشی برای رفع موانع ناباروری – ممکن است در مقایسه با فرزندان طبیعی، تعداد و کیفیت اسپرم پایین‌تری داشته باشند. این نتیجۀ اولین مطالعه‌ای است که بر روی مردان حاصل از روش ICSI (متولد دهۀ ۹۰ میلادی) انجام شده است.
پروفسور André Van Steirteghemat و همکارانش از مرکز پزشکی فراآور Center for) Reproductive Medicine) دانشگاه Vrije Universiteit Brussel در بلژیک، اخیراً یافته‌های خود را در ژورنال Human Reproduction منتشر کرده‌اند.
تزریق اسپرم درون‌سیتوپلاسمی (IntraCytoplasmic Sperm Injection) یکی از فناوری‌های باروری مصنوعی است. در این روش که خود یکی از زیرشاخه‌های IVF (بارورسازی در فضای خارج از بدن – In Vitro Fertilization)، اسپرم پدر را در محیط آزمایشگاهی به تخمک مادر تزریق می‌کنند تا لقاح صورت گیرد. سپس این تخمک بارورشده یا سلول تخم (Zygote) به رحم مادر منتقل می‌شود.
از روش ICSI به طور عمده برای درمان (در حقیقت درمان نیست، رفع مانع است) ناباروری مردانی که تعداد اسپرم کمی داشته و یا یا اسپرم‌شان غیرعادی است، استفاده می‌شود. این روش به پزشکان اجازه می‌دهد که اسپرم با بالاترین کیفیت را از پدر دریافت کرده و به تخمک مادر تزریق نمایند؛ بنابراین شانس لقاح سالم بسیار افزایش می‌یابد. این روش بیشتر از ۲۰ سال قبل توسط پروفسور Van Steirteghemat و تیمش توسعه داده شد و اولین نوزاد حاصل از ICSI در ۱۴ ژانویۀ ۱۹۹۲ پا به عرصۀ وجود گذاشت.
از آن‌جا که بسیاری از موارد ناباروری در مردان ریشه در مشکلات ژنتیکی دارد، پروفسور و همکارانش همواره بیم این را داشته‌اند که چنین مشکلات ژنتیکی از پدر به فرزندان پسر حاصل از ICSI انتقال یابد. حال به نظر می‌رسد که این فرضیه در حال نزدیک شدن به واقعیت است. نتایج مطالعه‌ای که اخیراً روی ۵۴ مرد حاصل از ICSI (متولدین بین ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶) انجام شده است، نشان از وجود یک ارتباط بین این روش و تعداد و کیفیت اسپرم فرزندان پسر دارد.
کاهش تعداد اسپرم؛ تاوانی احتمالی برای فرزندان ذکور حاصل از ICSI
این ۵۴ مرد مورد مطالعه (۱۸ تا ۲۲ ساله)، از طریق بانک اطلاعاتی بیمارستان UZ بروکسل شناسایی شدند. نتایج حاصل از مطالعۀ این گروه با یک گروه کنترل متشکل از مردان حاصل از حاملگی طبیعی، مقایسه شد. از بین این ۵۴ مورد، ۵۰ موردشان پدران نابارور (با علت مشخص) داشته‌اند (۲ مورد ناباروری مرد و زن، ۴۸ مورد صرفاً ناباروری مرد). در رابطه با ۴ مورد دیگر، علت ناباروری پدران ایشان مشخص نبود. نمونه‌های اسپرم (جهت مطالعه بر روی تعداد و کیفیت) و خون از تمام اعضای گروه دریافت شد. سایر چک‌آپ‌های سلامتی نیز به عمل آمد.
نتایج مطالعه نشان داد که غلظت اسپرم متولدان ICSI دوبرابر کم‌تر از متولدین طبیعی بود. این گروه هم‌چنین کاهشی دوبرابری در تعداد کل اسپرم (حجم نمونۀ اسپرم ضرب در غلظت) و هم‌چنین در تعداد اسپرم‌های متحرک، از خود نشان داد.
علاوه بر این، مشاهده شد که مردان حاصل از ICSI، با ۳ برابر احتمال بیش‌تری غلظت اسپرم کم‌تر از ۱۵ میلیون در هر میلی‌لیتر خواهند داشت. احتمال داشتن تعداد کل اسپرم ۳۹ میلیون در هر میلی‌لیتر برای این افراد ۴ برابر است. مطابق سازمان بهداشت جهانی غلظت نرمال اسپرم برابر با حداقل ۱۵ میلیون در هر میلی‌لیتر است.
