مغز استفان پادوک در دانشگاه استنفورد مطالعه می‌شود. دانشمندان در صدد یافتن آثاری از آسیب یا بیماری در توده مغزی وی هستند.
چندین هفته است محققان امیدوارند با بررسی سرنخ‌ها بتوانند دلیل این سوال را که چرا استفان پادوک ۶۴ ساله اقدام به گشودن آتش به روی هزاران تماشاگر کنسرت در لاس وگاس کرده و منجر به کشته شدن ۵۸ نفر شد، پیدا کنند. اما با گذشت چندین مدت از این تیراندازی، مقامات در مورد انگیزه قاتل اظهار نظری نکرده‌اند.
دانشمندان دانشگاه استنفورد از طریق از کالبد شکافی در صدد یافتن علائمی از آسیب یا بیماری در مغز وی هستند.
آسیب یا جراحت به مناطق خاصی از مغز می‌تواند با افزایش تهاجم، فقدان قدرت تصمیم‌گیری و دیگر علائمی که می‌توانند اعمال فرد را تحت تأثیر قرار دهند، در ارتباط باشد. چندین مورد آزمایش پزشکی قانونی از جمله معاینه نوروپاتولوژیکی روی پادوک در دپارتمان پاتولوژی دانشگاه استنفورد انجام خواهد گرفت.
چگونه آسیب مغزی رفتار را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
به گفته کارشناسان برخی بیماری‌ها یا آسیب‌های مغزی با افزایش خشونت یا حتی تمایل به جنایت در ارتباط هستند. گرچه یافتن پاسخی ساده برای این سوال که چرا فردی باید یک تیراندازی گسترده را که منجر به کشته شدن ده‌ها تن شده است برنامه ریزی کند، تنها با یک معاینه بافت مغزی غیر ممکن است.
دکتر هانس ووگل رئیس دپارتمان نوروپاتولوژی مرکز پزشکی دانشگاه استنفورد، کسی که بافت مغز پادوک را تشریح خواهد کرد، به نیویورک تایمز گفت بعید است این آزمایش جواب واضحی به دلیل رفتار پادوک بدهد.
من فکر می‌کنم همه در مورد این که ما به نتایجی دست خواهیم یافت، بسیار تردید دارند. امکانات نوروپاتولوژیکی برای توضیح این نوع از رفتار بسیار کم هستند
دکتر ریان داربی استادیار نورولوژی مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت گفت:
محققین به احتمال زیاد به دنبال علائمی از بیماری‌های نورودژنراتیو یا آسیب‌های مغزی خواهند بود. آنها همچنین به دنبال نوعی بیماری که توسط پروتئین‌های بد پیچ خورده ایجاد می‌شود به نام زوال عقلی پیشانی گیجگاهی (Frontotemporal Dementia) هستند.
وی توضیح داد، این بیماری در رابطه با جرائم می‌باشد. تخمین زده می‌شود بیش از یک سوم افراد مبتلا به این بیماری مرتکب جرائم شده‌اند. اما بیشتر آنان جرائم بدون خشونت هستند.
این بیماری که در افراد ۴۵ تا ۶۵ ساله شایع‌تر است می‌تواند منجر شود تا فرد دست به جنایات بی‌پروایانه یا احمقانه بزند، مانند دزدی اشیاء کوچک، تجاوز یا نشان دادن اندام تناسلی در عموم.
نواحی از مغز که توسط این بیماری درگیر می‌شوند، رفتار، احساسات، تصمیمات و شخصیت افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گرچه گزارش شده است پادوک توسط شلیک گلوله به سر خود خودکشی کرده است، اما محققان هنوز هم می‌توانند شواهدی به دست آورند. این بیماری به گونه‌ای است که پس از مرگ نیز می‌توان آثاری از آن را در بافت مغزی پیدا کرد.
وی افزود:
اگر توموری در مغز وی بوده باشد، به اندازه‌ای بزرگ است که می‌توان آن را در بافت پیدا کرد.
انواع دیگری از بیماری‌های نورودژنراتیو عبارتنداز انسفالوپاتی تروماتیک مزمن یا CTE که به سابقه ضربه مغزی یا آسیب به سر مرتبط می‌باشد. این بیماری در شماری از بازیکنان راگبی یا دیگر ورزشکاران پس از مرگ‌شان دیده شده است. این بیماری می‌تواند منجر به اختلال در تصمیم گیری و مشکل در کنترل ضربات.
مقالۀ مرتبط: CTE؛ هدیۀ فوتبال آمریکایی به مغز
داربی گفت مگر این که او سابقه آسیب مغزی داشته باشد و گرنه بعید است CTE تشخیص داده شود.
محققان همچنان به دنبال ضایعات مغزی می‌باشند که ناشی از سکته یا تومور هستند و می‌توانند بر مناطق خاصی از مغز که جنبه‌های شخصیتی مانند واکنش‌گری را کنترل می‌کنند، تأثیر بگذارند.
آیا یک تومور مغزی می‌تواند سبب قتل عام شود؟
آیا یک تومور مغزی می‌تواند سبب قتل عام شود؟در موردی مشهور، مشخص شد فردی که عده‌ای را قتل عام کرده بود مبتلا به تومور مغزی بوده است، اما هنوز مشخص نیست ربطی به اعمال وی داشته است.
در سال ۱۹۶۶، چارلز ویتمن ۱۴ نفر را از روی برج ساعت دانشگاه تگزاس به قتل رساند. ویتمن که قبل از تیراندازی سردرد و احساسات خود را به نمایش گذاشته بود، در یادداشتی نوشت که میخواست بدنش کالبد شکافی شود. بنا بر گزارش کالبد شکافی، تومور کوچکی در مغز وی پیدا شد.
کمیسیونی که برای تحقیق در مورد تیراندازی توسط فرماندار تگزاس تشکیل شد، تشخیص داد ویتمن مبتلا به نوعی از سرطان مغز به نام گلایوبلاستوما مولتی‌فرم بوده که ممکن است توانایی وی در کنترل اعمال و احساساتش را تحت تأثیر قرار دهد. اما رابطه بین تومور مغزی و اعمال وی نامشخص نشد.
ووگل به نیویورک تایمز گفت:
من فکر می‌کنم در تجربه شخصی خود نشنیده باشم که فردی به خاطر تومور مغزی دست به قتل عام بزند.
گرچه محققان به دنبال پاسخ واضحی برای اعمال پادوک هستند، داربی گفت آن طور که از گزارشات مشخص است بعید است محققان چیزی را که بتواند دلیل اعمال پادوک را توضیح دهد، پیدا کنند.
اقدامات پادوک برای آمادگی برای تیراندازی و علاوه بر آن رفتار وی با خانواده و دوستان، نشان از یک بیماری مانند زوال عقلی پیشانی گیجگاهی ندارد. در مورد دیگر بیماری‌ها نیز، معمولاً علائم طوری هستند که برای اعضای خانواده و دوستان وی مشهود هستند.
اگر محققان چیزی در مورد آسیب مغزی پیدا کردند، حتی مناطقی که اقدامات و احساسات را کنترل می‌کنند، نمی‌تواند دلیلی برای قتل عام افراد توسط بیمار باشد. چیزهای زیادی وجود دارند که روی تصمیمات اخلاقی ما تأثیر می‌گذارند.
