سلولهای سرطانی بیرحم و دارای قابلیتهای زیانبار مختلفی برای مقاومت در برابر درمان هستند. با این حال بررسی جدید به نقطهی ضعف این دسته از سلولها دست یافته است. اکتشاف جدید اکنون میتواند بیماری را در کشتهای سلولی تقریبا به طور کامل ریشهکن کند.
این بررسی به تازگی در ژورنال Nature Biomedical Engineering منتشر شده است. نشان میدهد میتوان با تغییر ساختار کروموزوم سلولهای سرطانی آنها را آسانتر نابود ساخت. در هستهی سلولها، DNA به دور پروتئینهای هیستون پیچ خورده و ساختار کروماتین را تشکیل میدهد. کروماتین موظف است کدهای ژنتیکی سلول را به طور منظم در خود نگهداری کند. همچنین میتواند مشخص کند تا کدام ژن بیان شده یا خاموش گردد. با این وجود، کروماتین به سلولهای سرطانی در سازگاری با روشهای درمانی کمک کرده و موجبات بقای آنها را فراهم میکند.
اگر شما ژنتیک را به عنوان سخت افزار در نظر بگیرید، کروماتین به مانند نرمافزار آن خواهد بود. بیماریهای پیچیدهای همچون سرطان، بر اساس عملکرد تک ژنها بروز نمییابند بلکه تعاملات پیچیدهی بین هزاران ژن در آن دخیل هستند. بنابراین تیم تحقیقاتی این بررسی کلید اصلی مبارزه با سرطانهای مقاوم به داروها را کروماتین میدانند و تکنیک جدید تصویربرداری ابدایی آنان در شناخت ماکرومولکولها تاثیرگذار بوده است.
پیشبینی مرگ سلول سرطانی به کمک کروماتین
روش جدید Partial Wave Spectroscopic (PWS) microscopy نام دارد. این روش نظارت کامل بر کروماتین سلولهای زنده را فراهم میآورد. آنان افزودند، PWS به آنان توانایی دسترسی به طول ۲۰۰-۲۰ نانومتری کروموزوم را نیزمیدهد. این فاصله یک نقطهی دقیق در اثرگذاری شکلگیری سرطان بر کروماتین است. آنان از PWS برای بررسی کروماتین کشتهای سلولی استفاده کردند.آنان دریافتند که کروماتین دارای نواحی متراکم خاصی است. این نواحی با بیان ژن کمککننده در رد درمان مرتبط هستند.
این بررسی نشان داد، هر چه نواحی متراکم غیرمتجانس و نامنظم باشند، نشان دهندهی مقاومت بالای سلول سرطانی در برابر شیمیدرمانی است. و برعکس هر چه نواحی متراکم کروماتین منظمتر باشند، نابودی سلولها در پاسخ به شیمیدرمانی بیشتر خواهد بود.
فقط با بررسی ساختار کروماتین سلول میتوان مرگ آن را پیشبینی کرد. سلولهای دارای ساختار کروماتین طبیعی به علت ادم تطابق و مقاومت نابود میشوند.
هدف قرار دادن کروماتین برای نابودسازی سرطان
بر اساس این یافتهها، محققین به نظریهای جدید دست یافتند. طبق این نظریه، اصلاح و تنظیم ساختار کروماتین، میتواند روشی برای آسیبپذیر ساختن سلولها در برابر درمان باشد. با بررسی بیشتر در یافتند که میتوان با تغییر الکترولیت هستهی سلولهای سرطانی، ساختار کروماتین را منظم ساخت. آنان برای انجام آن از دو دارو که به تأیید سازمان غذا و دارو رسیده است استفاده کردند: سلکوکسیب (Celecoxib) و دیگوکسین (Digoxin)
سلکوکسیب در حال حاضر به عنوان مسکن مصرف میشود. دیگوکسین برای درمان فیبریلاسیون دهلیزی و نارسایی قلبی استفاده میشود. اما هر دوی این داروها میتوانند تراکم کروماتین را نیز تغییر دهند. آنان این داروها را –تحت عنوان درمان محافظتی کروماتین (CPTs)– با شیمیدرمانی ادغام کرده و بر روی سلولهای سرطانی در آزمایشکاه آزمودند. مشاهده کردند که در عرض ۲ یا ۳ روز تقریبا تمام سلولهای سرطانی به علت عدم واکنش نابود شدند. CPT باعث نابودی سلولهای سرطانی نمیشود بلکه ساختار کروماتین را بازسازی میکند. با وجود اینکه دانشمندان از این یافته بسیار مسرور هستند؛ اما خاطر نشان میکنند که پیش از نتیجهگیری نهایی، لازم است این بررسی بر حیوانات و انسان آزمایش شود. تفاوت بسیاری میان کشت سلولی و بدن انسان وجود دارد شما نمیتوانید از عوارض جانبی و تأثیرات بدن بر رفتار سلولهای سرطانی مطمئن باشید. این روش بر روی ۷ نوع سرطان مختلف آزموده شده است و نتایج آن نیز بسیار امیدبخش هستند.
این مقاله بر اساس بیانات Vadim Backman یک از محققین این بررسی، تنظیم و تدوین گردید.
مقالهی مرتبط: