یک تیم پژوهشی متشکل از گروهی از پژوهشگران دانمارکی و فرانسوی به تازگی دریافته اند که مصرف مداوم داروی تسکین دهنده ایبوپروفن در طولانی مدت٬ منجر به اختلال هیپوگنادیسم جبرانی در مردان میشود. این گروه در مقاله ژورنال proceedings of national academy of sciences روند مطالعه را این گونه شرح می‌دهد٬ دادن دارو به افراد داوطلب٬ سپس سنجش سطح هورمون‌ها و هم چنین میزان تولید اسپرم.
برای درک بهتر اثرات احتمالی مصرف طولانی مدت داروی ضدالتهابی معروف ایبوپروفن بر باروری مردان٬ پژوهشگران از ۳۱ مرد با سنین هجده تا سی و پنج سال خواستند٬ به مدت شش هفته٬ دوز ۶۰۰ میلی گرم ایبوپروفن (معادل سه قرص) به صورت روزانه مصرف کنند. به دیگر داوطلبان placebo ( دارویی بی تاثیر برای ایجاد اثرات تلقینی) داده شد. در طول تحقیق٬ داوطلبان برای تشخیص اثرات دارو مورد آزمایش قرار گرفتند.
پزوهشگران تنها پس از دو هفته افزایش در میزان هورمون لوتئینیزه کننده (LH) گزارش کردند٬ که وظیفه تنظیم تولید تستسترون در بدن مردان را بر عهده دارد. این افزایش نشان دهنده‌ی این نکته بود که دارو در سلول های بیضه ای خاصی که در تولید تستسترون نقش دارند اختلال ایجاد میکند. تولید تستسترون نیز برای تولید اسپرم ضروری است. آن ها همچنین اضافه کردند اختلال مذکور هیپوفیز را وادار به ترشح هورمونی دیگری میکند٬ که بدن را برای تولید تستسترون بیشتر تحریک کند. گرچه میزان تستسترون تغییر چندانی نمی‌کند ولی بدن برای جبران اثرات مضر ایبوپروفن متحمل استرس و فشار میشود. حالتی که هیپوگنادیسم جبرانی نامیده میشود. پژوهشگران دریافتند هیپوگنادیسم جبرانی میتواند در ابتدا تولید اسپرم را به صورت موقتی کم کند. ولی این معمولا هشداربرانگیز نیست.
نکته نگران کننده استفاده طولانی مدت از دارو است. گرچه این مورد هنوز اثبات نشده است ولی محققان معتقدند این نوع استفاده٬ که در برخی ورزشکاران حرفه ای یا افراد دارای دردهای مزمن دیده میشود٬ میتواند منجر به حالتی شود که هیپوگنادیسم آشکار اولیه نامیده میشود٬ که در آن علایم بدتر میشود. مبتلایان به کاهش میل جنسی٬ تحلیل توده عضلانی و تغییرات خلقی اشاره کردند. مطالعات بیشتری نیاز است تا بفهمیم دلیل واقعی کدام است.
خلاصه
نگرانی در جوامع غربی حول موضوع اختلالات باروری مردان افزایش یافته است٬ و به نظر می‌رسد اختلالات هورمونی مردان نقش اساسی در این مورد ایفا میکند. مطالعات متعددی نشان داده است قرارگرفتن در معرض داروهای تسکین دهنده درد در دوران جنینی با اثرات ضدتستسترونی و ناهنجاری های مادرزادی ارتباط دارد٬ ولی اثرات روی مردان بالغ همچنان ناشناخته می‌باشد. ما در یک پژوهش ازمایشگاهی که مردان جوان تحت تاثیر ایبوپروفن قرار داشتند٬ حالتی به نام هیپوگنادیسم جبرانی را مشاهده کردیم. حالتی شایع در مردان مسن که با اختلالات باروری و جسمی مرتبط است. در مردان سطوح پلاسمایی هورمون لوتئینیزه کننده (LH) و ایبوپروفن رابطه مستقیم افزاینده نشان دادند و نسبت testosterone/LH افت کرد. با تاثیردادن ایبوپروفن بر برش های بافتی بیضه های فرد بالغ نشان دادیم توانایی های هورمونی سلول های لایدیگ و سرتولی بیضه٬ از جمله تولید تستسترون٬ با کاهش میزان رونویسی سرکوب شدند.
