dic یا انعقاد منتشر داخل عروقی یک عارضهی نادر و خطرناک است. در مراحل اولیه بیماری dic خون داخل رگهای فرد به شدت لخته میشود. در نتیجه ممکن است جریان خون مسدود شده و خون و اکسیژن به اندامهای حیاتی بدن نرسد. چند بار که این اتفاق افتاد، پلاکت و فاکتورهای انعقادی درون خون که برای لخته کردن خون الزامی هستند استفاده شده و رو به تمام شدن میگذارند. نتیجهی این تمام شدن هم خونریزی شدید خواهد بود. پس جواب dic چیست در یک جمله کوتاه “خونریزی شدید به دنبال لخته شدن خون” است.
انعقاد منتشر داخل عروقی یک بیماری خطرناک و منتهی به مرگ است. اگر خونریزی بیمار بند نیامد، سریعاً با ۱۱۵ تماس بگیرید.
علائم DIC چیست
خونریزی غیرعادی از نواحی مختلف بدن مثل دهان، بینی و ناحیهی واژینال از نشانههای بارز انعقاد گستردهی داخل عروقی است. DIC گاها با خونریزی داخلی همراه است. در صورت ابتلای فرد به سرطان، لخته شدن خون به آرامی شروع شده و به صورت خونریزی از وریدها بروز میکند. سایر علائم عبارتند از:
- لخته شدن خون به دلایل نامشخص
- فشار خون پایین
- کبودی اعضای بدن
- خونریزی از واژن یا مقعد
- نقاط قرمز روی پوست یا پتشی
علل بروز انعقاد منتشر داخل عروقی چیست
برای بررسی دلایل بروز انعقاد منتشر داخل ابتدا باید بفهمیم که کواگولوپاتی چیست؟ کواگولوپاتی (یا یک اختلال در خونریزی) عارضهای است که در آن قدرت انعقاد یا لخته شدن خون از آن سلب یا مختل میشود. کواگولوپاتی با خونریزی شدید یا طولانی مدت همراه است که ممکن است به طور خود به خودی یا به دنبال یک آسیب مثل رفتن به دندانپزشکی رخ دهد.
حال علت بروز دی آی سی چیست؟ زمانی که پروتئینهای انعقادی خون انسان بیش فعال شوند، باعث ایجاد لختهی خون میشوند. عفونت، آسیب به ارگان، التهاب، جراحی و سرطان، همگی از علل بروز DIC هستند. سایر عواملی که ممکن است باعث این پدیده شود عبارتند از:
- دمای بسیار پایین بدن یا هیپوترمی
- مار گزیدگی
- التهاب پانکراس
- سوختگی
- مشکلات دوران بارداری
- شوک عصبی
چه کسانی در معرض ابتلا به DIC هستند؟
- افرادی که به تازگی تحت عمل جراحی قرار گرفتهاند
- زنان بعد از زایمان
- زنانی که سقط ناقص داشتهاند
- افرادی که تزریق خون در آنان انجام گرفتهاست
- مبتلایان به عفونتهای قارچی و باکتریایی
- بیماران سرطانی و دارای بیماری کبدی
- افرادی که آسیب شدیدی در نواحی سر یا اندام دیدهاند
راههای تشخیص dic چیست
با توجه به میزان فاکتورهای انعقادی و سطح پلاکتهای خونی حاصل از آزمایش خون، میتوان بروز لختهی خونی را پیشبینی کرد. تستهایی مثل آزمایش کامل خون CBC، شمارش پلاکت، PTT، PT، دی دایمر (d-dimer) و میزان فیبرینوژن سرم، کمک شایانی به پزشک برای تشخیص احتمال ایجاد لختهی خون میکند. انعقاد منتشر داخل عروقی اگر به طور مناسب درمان نشود، عوارض جبران ناپذیری به همراه دارد. این عوارض به دلیل لخته شدن سریع خون در مراحل اولیه و کمبود فاکتورهای انعقادی در مراحل پایانی می باشد. هیپوکسی ارگانها و سکته در فاز اول و خونریزی شدید داخلی و خارجی در فاز دوم DIC قابل مشاهده است.
درمان dic چیست
درمان dic در پزشکی، به علت بروز آن بستگی دارد. بیشتر مواقع، پزشکان با استفاده از مادهی ضد انعقاد هپارین، میتوانند جلوی تشکیل لختهی خون را بگیرند، اما در مواردی که کمبود فاکتور انعقادی و خونریزی شدید وجود داشتهباشد، هپارین به هیچ وجه توصیه نمیشود. در این افراد ابتدا باید تزریق پلاسما (پلاسمافرز) برای جبران فاکتور انعقادی و پلاکت صورت گیرد، سپس علت اصلی بیماری مشخص شده و درمان شود. این افراد بسته به شرایطی که دارند، باید داروهای رقیق کنندهی خون مصرف کنند تا بیماری عود نکند.
dic چه عوارضی دارد
بیماری dic معمولاً عارضه دار میشود؛ مخصوصاً وقتی که درمان مناسب صورت نگیرد. عوارض dic هم ناشی از لخته شدن خون انسداد مجرای رگها، و هم ناشی از اتمام پلاکت و فاکتورهای انعقادی در مراحل انتهایی بیماری است. این عوارض شامل موارد زیر میشود:
- ایجاد لختههای خون که اندامهای بدن و دست و پا را در معرض کمبود اکسیژن قرار میدهند
- سکته مغزی
- خونریزی بیش از حد که ممکن است منتهی به مرگ فرد شود