براساس یافتههای نظرسنجی جدید با اینکه آپاندیسیت معمولا با مصرف آنتیبیوتیک رفع میشود، به طور غافلگیرکنندهای اکثر آمریکاییها جراحی را انتخاب میکنند. براساس کار این گروه به رهبری دکنر مارک بسون، از دانشکده پزشکی دانشگاه شمال داکوتا، تنها حدود یک نفر از هر ده بزرگسال در این نظرسنجی عنوان کرده است که التهاب آپاندیس را با استفاده از آنتیبیوتیکها رفع میکند.
مقاله مرتبط: آپاندیسیت
نویسندگان این مطالعه نوشتند این نتایج در راستای بیشتر فرضیههای جراحان در رابطه با موارد آپاندیست است: مردم تمایل دارند که درخواست برداشت سریع عضو تحریک شده را داشته باشند.
اما جراحی حتی روشهای لاپارسکوپی که کمتر تهاجمی هستند، با خطرهایی همراه است. بنابراین گروه بنسون باور دارند که حداقل صحبت کردن درباره گزینه درمان آنتیبیوتیکی با بیماران حائز اهمیت است. طبق نوشته این محققان در journal JAMA Surgery، بیماران این حق را دارند که در صورتی که آپاندیسیت حاد و بدون عارضهای دارند، تنها آنتیبیوتیک را انتخاب کنند. آپاندیسیت حاد شامل التهاب دردناک و ناگهانی آپاندیس، یک عضو کوچکِ انگشتی شکل که در قسمت پایینی سمت راست شکم قرار دارد، میشود. عملکرد دقیق آپاندیس هنوز نامشخص است اما مطمئنا مردم بدون آن نیز میتوانند زندگی کنند.
مقاله مرتبط: ۷ ارگانی که بدون آنها قادر به ادامهی زندگی هستید!
خطر واقعی آپاندیسیت ناشی از این است که این عضو توانایی ترکیدن و پخش کردن عفونت در سراسر شکم را دارد. به همین دلیل برداشت آن به وسیله جراحی در بیشتر مواقع روشی است که ترجیح داده میشود اگرچه در بسیاری از موارد درمان آنتیبیوتیکی نیز میتواند شرایط را بهبود ببخشد.
هر روش درمانی طرفداران و مخالفان خود را دارد. جراحی خطرات مختلفی مثل عفونت یا عوارض را به همراه دارد در حالی که درمان آنتیبیوتیکی مستلزم بستری طولانی مدتتر یا خطر شکست درمان است.
بنابراین، بیمارانی که وضعیت متوسطی دارند کدام را انتخاب میکنند؟ برای فهمیدن این مسئله محققان از بیش از ۱۷۰۰ فرد بزرگسال در ایالات متحده خواستند تا تصور کنند که آنها یا فرزندانشان یک مورد آپاندیسیت حاد دارد. سپس به شرکتکنندگان در این مطالعه اطلاعاتی جزئی در مورد گزینههای درمانی: جراحی لاپاروسکوپی و جراحی باز یا درمان آنتیبیوتیکی داده شد.
به طور غافلکنندهای پاسخدهندگان جراحی را انتخاب کردند. ۸۶ درصد برداشت آپاندیس را با لاپاروسکوپی، نزدیک ۵ درصد جراحی باز و ۹ درصد درمان آنتیبیوتیکی به تنهایی را انتخاب کردند. افرادی که جراحی را انتخاب کردند گفتند که میخواهند یک درمان سریع را داشته باشند و از آپاندیسیت دوباره نیز جلوگیری کنند. افرادی که درمان آنتیبیوتیکی را انتخاب کردند نیز گفتند که تصمیمشان بیشتر بر اساس پرهیز از جراحی بوده است.
دو پزشک با تجربه آپاندیسیت گفتند که این نظرسنجی به جراحان بینش ارزشمندی در رابطه با الویتهای بیماران میدهد. دکتر رابرت اندرو که جراحی موارد حاد را در بیمارستان لنکس هیل در نیویورک مدیریت گفت:
این مطالعه قطعا نیاز ما به عنوان جامعه جراحان به آگاه بودن از تغییر الویتها در بیماران را هدف اصلی قرار میدهد، همان طور که مسولیت پیشرونده برای کمک به بیماران متوجه تصمیمات مختلف آنها است.
دکتر لرن لیسیتا، جراح و استادیار دانشکده پزشکی زاکر در نورتول نیویورک، نیز گفت:
هر انتخابی، جراحی و یا آنتیبیوتیک، خطرهای خاص خود را به همراه دارد، بنابراین ایجاد یک گفتگو برای کمک به راحتی بیماران در تصمیمگیریشان نکته اساسی است.
اما او میگوید مسائل پیرامونی استفاده از آنتیبیوتیکها به طور ویژهای پیچیده هستند و لازم است که به طور کامل برای بیمار توضیح داده شوند. مهمترین مسئله این است که حتی اگر آنتیبیوتیکها التهاب را کاهش دهند، یک آپاندیسیت ثانویه ممکن است در آینده اتفاق بیافتد. این میتواند بدین معنا باشد که وقتی از آنتیبیوتیکها استفاده میکنیم، CT اسکنها و تغییرات ناسالم بیشتری برای باکتریهای خوب رودهای رخ میدهد.