مطالعه‌ای جدید که توسط دانشمندان UCalgary به انجام رسیده است، ممکن است بتواند به توضیح دلیل گرفتن مردم هنگام شنیدن تجربیات پراسترس دیگران، کمک بکند.
کارکنان مراقبت‌های درمانی که به درمان سربازان دچار به اختلال استرس بعد از تروما (PTSD) می‌پردازند، گزارش می‌کنند که همسران و افراد خانواده‌ی این سربازان، برخلاف اینکه هرگز در ارتش نبوده‌اند، علائم PTSD را نشان می‌دهند. مطالعه‌ای که توسط محققان دانشگاه Calgary به انجام می‌رسد، ممکن است بتواند به توضیح این موضوع کمک بکند.
Jaideep Bains و و تیمش در مرکز مغز Hotchkiss در دانشکده‌ی پزشکی Cumming متوجه شده‌اند که استرس منتقل شده از افراد دیگر می‌تواند مغز را همانند یک استرس واقعی تغییر دهد. تیم محققان اثرات استرس را در جفت‌های نر و ماده موش بررسی کردند. آنها از هر جفت یک موش را خارج کرده و قبل از آنکه پیش همسرش بازگردانند، آن را در معرض یک استرس متوسط قرار دادند. آن ها سپس پاسخ‌های گروه خاصی از سلول های مغزی را در هر موش بررسی کردند. این بررسی نشان داد که شبکه‌هایی در مغز های هر دو موش، به طریق یکسان تغییر یافته بود.
Toni-Lee Sterley، رهبر این مطالعه، می‌گوید:
متون علمی دیگری نیز وجود داشته‌اند که نشان می‌دهند استرس می‌تواند منتقل شود و مطالعه ما در واقع نشان می‌دهد که مغز توسط این استرس انتقال یافته تغییر می‌کند. نورون‌هایی که پاسخ مغز به استرس را کنترل می‌کنند، در همسرانی که در معرض استرس قرار نگرفته بودند، تغییراتی مشابه آنچه در مغز موش استرس دیده ارزیابی کرده بودیم، نشان دادند.
محققان کشف کردند که فعالیت نورون‌ها موجب ازادسازی یک پیام شیمیایی (یک ” یک فرومون هشداری”) از موشی که همسرش را تغییر می‌دهد، می‌شود. در مقابل، همسری که این پیام را دریافت می‌کند، می‌تواند اعضای دیگر گروه را تغییر دهد.
Bains، استاد دپارتمان فیزیولوژی و فارماکولوژی، می‌گوید:
مسئله‌ای که ما می‌توانیم به فکر آن بیافتیم این اسمطالعه‌ای جدید که توسط دانشمندان UCalgary به انجام رسیده است، ممکن است بتواند به توضیح دلیل استرس گرفتن مردم هنگام شنیدن تجربیات پراسترس دیگران، کمک بکند.
کارکنان مراقبت‌های درمانی که به درمان سربازان دچار به اختلال استرس بعد از تروما (PTSD) می‌پردازند، گزارش می‌کنند که همسران و افراد خانواده‌ی این سربازان، برخلاف اینکه هرگز در ارتش نبوده‌اند، علائم PTSD را نشان می‌دهند. مطالعه‌ای که توسط محققان دانشگاه Calgary به انجام می‌رسد، ممکن است بتواند به توضیح این موضوع کمک بکند.
Jaideep Bains و و تیمش در مرکز مغز Hotchkiss در دانشکده‌ی پزشکی Cumming متوجه شده‌اند که استرس منتقل شده از افراد دیگر می‌تواند مغز را همانند یک استرس واقعی تغییر دهد. تیم محققان اثرات استرس را در جفت‌های نر و ماده موش بررسی کردند. آنها از هر جفت یک موش را خارج کرده و قبل از آنکه پیش همسرش بازگردانند، آن را در معرض یک استرس متوسط قرار دادند. آن ها سپس پاسخ‌های گروه خاصی از سلول های مغزی را در هر موش بررسی کردند. این بررسی نشان داد که شبکه‌هایی در مغز های هر دو موش، به طریق یکسان تغییر یافته بود.
Toni-Lee Sterley، رهبر این مطالعه، می‌گوید:
متون علمی دیگری نیز وجود داشته‌اند که نشان می‌دهند استرس می‌تواند منتقل شود و مطالعه ما در واقع نشان می‌دهد که مغز توسط این استرس انتقال یافته تغییر می‌کند. نورون‌هایی که پاسخ مغز به استرس را کنترل می‌کنند، در همسرانی که در معرض استرس قرار نگرفته بودند، تغییراتی مشابه آنچه در مغز موش استرس دیده ارزیابی کرده بودیم، نشان دادند.
محققان کشف کردند که فعالیت نورون‌ها موجب ازادسازی یک پیام شیمیایی (یک ” یک فرومون هشداری”) از موشی که همسرش را تغییر می‌دهد، می‌شود. در مقابل، همسری که این پیام را دریافت می‌کند، می‌تواند اعضای دیگر گروه را تغییر دهد.
Bains، استاد دپارتمان فیزیولوژی و فارماکولوژی، می‌گوید:
مسئله‌ای که ما می‌توانیم به فکر آن بیافتیم این است که آیا تجربیات یا استرس های افراد دیگر ممکن است مارا به شیوه ای که به طور کامل درک نمی‌کنیم، تغییر بدهد. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد ویژگی‌هایی که آنها را مختص انسان‌ها می‌دانیم، ویژگی‌های بیولوژیکی هستند که طی تکامل حفظ شده‌اند.
این مطالعه نشان می‌دهد که اثرات استرس بر روی مغز، در نتیجه‌ی تعاملات اجتماعی، تنها در موش‌های ماده، برعکس می‌شوند. تیم تحقیقاتی متوجه شدند که، در موش های ماده، اثرات باقی‌مانده‌ی استرس بر روی نورون‌ها در پی گذراندن زمان با همراهان بدون استرس، نصف می‌شود. فرایندی مشابه آن در نرها مشاهده نشد.
Bains می‌گوید:
با اینکه بعضی از اثرات استرس در جریان تعاملات اجتماعی از بین می‌روند، اما این امتیاز فقط محدود به ماده‌ها است. این مسئله می‌تواند بینشی در رابطه با طراحی روش‌های مختص به شخص برای درمان اختلالات استرسی در انسان‌ها، به ما دهد.
ت که آیا تجربیات یا استرس های افراد دیگر ممکن است مارا به شیوه ای که به طور کامل درک نمی‌کنیم، تغییر بدهد. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد ویژگی‌هایی که آنها را مختص انسان‌ها می‌دانیم، ویژگی‌های بیولوژیکی هستند که طی تکامل حفظ شده‌اند.
این مطالعه نشان می‌دهد که اثرات استرس بر روی مغز، در نتیجه‌ی تعاملات اجتماعی، تنها در موش‌های ماده، برعکس می‌شوند. تیم تحقیقاتی متوجه شدند که، در موش های ماده، اثرات باقی‌مانده‌ی استرس بر روی نورون‌ها در پی گذراندن زمان با همراهان بدون استرس، نصف می‌شود. فرایندی مشابه آن در نرها مشاهده نشد.
Bains می‌گوید:
با اینکه بعضی از اثرات استرس در جریان تعاملات اجتماعی از بین می‌روند، اما این امتیاز فقط محدود به ماده‌ها است. این مسئله می‌تواند بینشی در رابطه با طراحی روش‌های مختص به شخص برای درمان اختلالات استرسی در انسان‌ها، به ما دهد.
