یافتن دلایل ژنتیکی این امر به درمان سرطان در انسان نیز کمک خواهد کرد.
یک تیم تحقیقاتی که شروع به بررسی یک DNA ناخواسته( DNA که پروتئینی کد نمیکند)کرده بودند دریافتند که توانایی خارقالعاده فیلها در عدم ابتلا به سرطان از این ژن ناشی میشود و همچنین دریافت شد که این ژنهای مسئول تسکین درد در سلولهای فیلها در انسانها نیز میتواند وجود داشته باشد.
بیشتر پستانداران جهان نسبت به سرطان آسیبپذیر هستند اما فیلها استثناء هستند. آنها نیز در برابر سرطان کاملاً ایمن نیستند اما در مقایسه با انسان به نوع عجیبی بسیار کمتر به سرطان مبتلا میشوند و قسمت عجیبتر قضیه این است که تعداد سلولهای آنها صدبرابر تعداد سلولهای انسانی است.
سرطان زمانی رخ میدهد که سلولها حین تقسیم دچار جهش شوند،این اتفاق در ۱ فیل از ۲۰ فیل رخ میدهد در حالیکه در انسانها از هر پنج انسان یک نفر دچار جهش سلولی میشود.
مقاله مرتبط:مولکول DNA پیچخورده میتواند محل جهش خود را نمایان کند
محققان چندین دهه سعی کردهاند دریابند که چرا این اتفاق رخ میدهد اما تنها چند سال است که یک تیم تحقیقاتی این ویژگی را به ژن جدیدی که p53 نام دارد و تومور را سرکوب میکند ربط داده است. فیلهای آفریقایی ۴۰ کپی از p53 دارند در حالیکه انسانها فقط یک نسخه از این ژن دارند.
اما حال یک تیم تحقیقاتی دیگر در دانشگاه Utah دریافتهاند که علت این اتفاق فقط به خاطر P53 نیست بلکه عوامل دیگری نیز در این زمینه دخیلند.
تحقیقات بیشتر
آنها شروع به مطالعه رشته DNAای کردند که سالهای سال به عنوان DNA ناخواسته یا junk DNA شناخته شدهبود این DNA کدی برای پروتئینسازی ندارد. هرچند امروزه دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که این DNA به دردنخور نیست بلکه درقسمتهای دیگر کاربرد دارد و عملکردهای دیگری مانند کی و کجا فعال شدن برخی ژنها دارد.
کریستوفر گرگ، متخصص نوروفیزیک از دانشگاه یوتا، گفت: “مردم قسمتهای غیرپپتید ساز DNAرا ‘junk DNA’خوانده اند، اما من آن را به عنوان یک جنگل شناخته نشده میشناسم”.
“ما در حال بررسی مناطق غیرپپتیدساز برای کشف قطعات جدیدی از ژنوم که ممکن است بیماریهای مختلف را کنترل کند، هستیم.”
این تیم بخشهایی از ژنوم فیل را جستجو کرد که برای همه مهرهداران رایج است اما به طور خاص در فیلها تکامل یافته است. آنها این مناطق را برای عناصری که به مقاومت در برابر جهش – و به همین ترتیب سرطان کمک میکنند – اسکن کردهاند.
آنها سه ژن در DNA فیل ها – FANCL، VRK2 و BCL11A را شناسایی کردند – پس از قرار دادن DNAدر معرض تابش گاما و بررسی آن که چگونه به آسیب پاسخ داد. این ژنها به طور خاص در انجام تعمیرات DNA دخیل هستند که محافظت از جهش را دارند و به شدت با شتابدهی فیل ها ارتباط دارند.
نتیجه کلی
از آنجاییکه مهره داران DNA فراوانی دارند – با داشتن یک اجدادی مشترک – بسیاری از پستانداران دیگر این ژنها را نیز دارند. نسخههای انسانی ما برخلاف فیلها، مارا از سرطان محافظت نمیکند اما فقط دانستن این ژنها میتواند به ما کمک کند تا تکامل آنها را در فیلها بشناسیم و تعیین کنیم آیا میتوانیم تغییرات مشابهی در ژنهای خود ایجاد کنیم یا نه.
سایر حیواناتی که تیم مورد مطالعه قرار دادند: خفاش خواب زمستانی ، برای بررسی ناهنجاریهای اندام؛ اورکا و دلفین برای بررسی چشم و قرنيه و همچنین سازگاری با محیط های با فشار بالا برای بررسی اختلالات لخته شدن خون؛ رت مولر برهنه برای مطالعه چشم و گلوکوم؛ و سیب زمینی سرشاخهی سیزده بطری، برای مطالعه ی آلبینیسم و سندرم پلنگ.
تحقیقات بیشتری در آینده برای تعیین اینکه آیا این مناطق تسریع شده در دیگر پستانداران میتواند برای درمان بیماریها در انسان استفاده شودیا نه، مورد نیاز است.
گرگ گفت: “ما در قلمرو ناشناخته تمرکز میکنیم.” “این روش به ما راه جدیدی برای کشف ژنوم میدهد و به طور بالقوه روشی جدید برای شناسایی، تشخیص و درمان بیماری را کشف میکند.”