انتشار این مقاله


آیا چای سبز می‌تواند بر علائم سندرم داون تاثیر بگذارد؟

افراد مبتلا به سندرم داون که از کودکی چای سبز می‌نوشند، کم‌تر به علائم مربوط به صورت این سندرم دچار می‌شوند.

افراد مبتلا به سندرم داون که از کودکی چای سبز می‌نوشند، کم‌تر به علائم مربوط به صورت این سندرم دچار می‌شوند. اما محققان تاکید کرده‌اند تا زمانی‌که دوز ایمن این ماده‌ی غذایی مشخص نشده است، والدین از دادن آن به کودکان خودداری کنند.

سندرم داون به دنبال وجود یک کروموزوم اضافی(یا بخشی از یک کروموزوم) به وجود می‌آید. این کروموزوم اضافی ویژگی‌های خاصی را ایجاد می‌کند، مثل عقب‌ماندگی ذهنی و حالات خاص در چهره. برخی از این ویژگی‌ها به علت وجود مقادیر بسیار زیادی از آنزیمی به نام DYRK1A ایجاد می‌شوند.


مقاله‌ی مرتبط: سندرم داون


 Mara Dierssen و همکارانش در مرکز تنظیم ژنومی اسپانیا، تاثیر یکی از ترکیبات چای سبز به نام epigallocatechin-3-gallate یا EGCG را بررسی کرده‌اند. گفته می‌شود این ماده می‌تواند آنزیم DYRK1A را مهار کند. با وجود کاربردهای مفیدی که چای سبز دارد، هنوز کاربرد درمانی EGCG بر سندرم داون تایید نشده است اما برخی والدین شروع به دادن این مکمل غذایی به کودکان مبتلا به سندرم داون کرده‌اند. در برخی مطالعات گفته شده چای سبز حتی بر توانایی‌های شناختی کودکان مبتلا نیز می‌تواند تاثیر بگذارد.

محققان در این مطالعه ویژگی‌های چهره‌ای ۱۳ کودک مبتلا به سندرم داون که EGCG مصرف می‌کنند را با کودکان مبتلایی که این ماده را مصرف نکرده‌اند، مقایسه کردند. همچنین ویژگی‌های چهره‌ای هر دو گروه از این کودکان نیز با کودکان سالم مقایسه شد. مطالعه نشان داد در صورتی که مصرف چای سبز پس از ۳ سالگی آغاز شود، تاثیر کمی دارد. اما در ۶ کودک از ۷ کودک مبتلایی که مصرف چای سبز را قبل از ۳ سالگی آغاز کرده بودند، ویژگی‌ها و حالات چهره شبیه چهره‌ی کودکان سالم بود.

محققان همچنین متوجه شدند بالغین مبتلا به سندرم داون که EGCG را به مدت یک سال مصرف کرده‌اند، در تست‌های حافظه و منطق بهتر از دیگران عمل می‌کنند. دوز مناسب مصرف EGCG در این افراد معادل مصرف ۸ لیوان چای سبز در هر روز است. آزمایشات روی یک موش مبتلا به سندرم داون نشان داده است شروع زودهنگام درمان با EGCG حتی بر رشد استخوان اندام‌ها، جمجمه و صورت هم تاثیر می‌گذارد. Linda Gilmore از دانشگاه تکنولوژی Queensland در استرالیا می‌گوید کاهش دادن تغییرات حالات صورت در افراد مبتلا ممکن است حتی نحوه‌ی برخورد با این مبتلایان را هم تغییر دهد.


مقاله‌ی مرتبط: زیر ذره‌بین: چای سبز


اما برخی ملاحظات اخلاقی وجود دارد. آیا این درست است که سعی کنیم افرادی را که از بقیه متفاوتند را نرمالیزه و شبیه سایر افراد بکنیم؟ به گفته‌ی Gilmore، خانواده‌ها دیدگاه‌های مختلفی درباره‌ی نحوه‌ی پرورش کودکان مبتلا به سندرم داون دارند. برخی خانواده‌ها از هر روشی استفاده می‌کنند تا توانایی‌های شناختی و اجتماعی این کودکان را ارتقا بخشند حتی اگر این روش‌ها از نظر علمی تایید نشده باشند. برخی دیگر ترجیح می‌دهند کودکان را عوض نکنند.

این مطالعه در مقیاس کوچک انجام شده، پس نمی‌تواند شواهد قطعی مبنی بر درمانی بودن این ماده ارائه کند. Jean Maurice Delabar در موسسه‌ی Brain and Spine پاریس معتقد است این مطالعه خواهد توانست از مطالعات در مقیاس‌های بزرگ‌تر بر روی کودکان مبتلا پشتیبانی کند. به گفته‌ی وی حتما باید به این نکته توجه کنیم که مشخص کردن دوز مناسب این ماده بسیار مهم است.

مطالعات بر روی موش‌ها نشان داده است مصرف دوزهای بالا، می‌تواند باعث آنومالی‌های شدید در چهره و اسکلت این افراد شود. Delabar به والدین توصیه می‌کند تا زمان قطعی نشدن نتایج از دادن EGCG به کودکانشان جلوگیری کنند. وی افزوده است:

استفاده تجویز نشده از این ماده حتی در چای سبز، می‌تواند در این مراحل خطرناک باشد.

Helen Leonard در موسسه‌ی Telethon Kids استرالیا نیز با او موافق است اما می‌افزاید احتمالا برای خانواده‌ها بسیار مشکل است که منتظر نتایج این تحقیقات طولانی‌مدت بمانند. این یعنی هر چه این مطالعات سریع‌تر انجام شود، هم برای مبتلایان و هم برای والدین بهتر است.

کوثر پورجبلی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید