انتشار این مقاله


داشتن دوست در کودکی و سلامتی در آینده

داشتن کودکی شاد با دوستان فراوان می‌تواند آینده‌ای نویدبخش برای شما باشد؛ حتی از منظر سلامت جسمانی! بهترین دوستتان را در دوران کودکی‌تان بیاد می‌آورید؟ حال جدا از این که در آن زمان به شما خوش می‌گذشت و داشتن یک همدم برای شما خوب بوده است، تازه شاید این دوستی به شما کمک بکند که […]

داشتن کودکی شاد با دوستان فراوان می‌تواند آینده‌ای نویدبخش برای شما باشد؛ حتی از منظر سلامت جسمانی!

بهترین دوستتان را در دوران کودکی‌تان بیاد می‌آورید؟ حال جدا از این که در آن زمان به شما خوش می‌گذشت و داشتن یک همدم برای شما خوب بوده است، تازه شاید این دوستی به شما کمک بکند که زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری در آینده داشته باشید. یک مطالعه که اخیرا منتشر شده است بیان می‌کند که پسرانی که در کودکی‌شان اوقات زیادی را با دوستانشان گذرانده‌اند، معمولا در بزرگسالی فشار خون و شاخص توده بدنی(BMI) کمتری دارند. به طور خلاصه می‌توان گفت، همبازیان دوران کودکی‌تان شما را فردی سالم‌تر می‌کنند. اهمیت این موضوع زمانی مشخص می‌شود که به این نکته توجه کنیم که در مقیاس جهانی از هر صد هزار مرگ عامل ۵۴ عدد آن چاقی و بیماری‌های قلبی – عروقی بوده است و در ایالات متحده این عدد به یکی از هر سه تا می‌رسد!


مقاله مرتبط: دوستی‌های دوران دبیرستان بر سلامت روانی در بزرگسالی تأثیرگذار هستند


این مطالعه نشان می‌دهد که ارتباط مثبت و اجتماعی فعال در میان کودکان، در آینده آن‌ها افراد سالم‌تری خواهند بود. اما چرا؟ احتمالا به این دلیل که کودکانی که روابط اجتماعی قوی‌تری دارند کمتر در معرض متغیرهایی مانند استرس قرار می‌گیرند و در نهایت مشکلات قلبی – عروقی در بین آن‌ها کمتر خواهد بود؛ مانند سکته یا حمله قلبی.

Jenny Cundiff، نویسنده و دانشیار دانشگاه علوم تگزاس، می‌گوید:

چیزی که این مطالعه نشان می‌دهد این است که هر چه ما زمان بیشتری را با دوستانمان در دوران کودکی بگذرانیم، فشار خون و BMI ما در بزرگسالی( حدود ۳۰ سالگی) کمتر خواهد بود.

محققین در این مطالعه از اطلاعات بدست آمده از تحقیق Pittsburgh Youth استفاده کردند، تحقیقی که در سال ۱۹۸۷ شروع شد و با ۲۶۷ پسر از سن ۶ الی ۱۶ سالگی ادامه پیدا کرد. محققین این تحقیق میزان ارتباطات اجتماعی این پسر بچه‌ها را با دوستانشان یادداشت کرده بودند؛ حال چه بازی کردن و یا چه دعوا کردن. این تحقیق یک مطالعه بلندمدت بوده است که مشاهدات فراوانی در این دوره زمانی درباره این افراد یادداشت شده بود.

تقریبا بعد از دو دهه دوباره محققین با این افراد تماس برقرار کردند. بزرگسالانی که ارتباطات بیشتری در زمانی کودکی داشتند شرایط بدنی بهتری داشتند و عملکرد قلبی – عروقی آن‌ها نیز نسبت به افراد گوشه‌گیرتر مناسب‌تر بوده است. این الگو منحصر به یک نژاد هم نمی‌شود؛ چرا که نمونه‌ها مورد مشاهده از انواع نژادها انتخاب شده بودند.

Cundiff بر این نکته تاکید دارد که این مطالعه، علیتی را نشان نمی‌دهد و تنها یک عامل مهم و موثر را بیان می‌کند؛ عاملی که جدا از عوامل موثر دیگری مانند شخصیت افراد، سلامت جسمانی در کودکی و سطح اقتصادی – اجتماعی افراد عمل می‌کند.


مقاله مرتبط: دوستی؛ سخت اما مفید


داشتن دوست در دوران کودکی برای سلامت جسمانی دوران بزرگسالی شما مفید است.

در آمریکا از مردان این انتظار می‌رود که صادق باشند و از لحاظ اقتصادی نیز موفق باشند ولی در این فرهنگ توجه‌ای به اهمیت ارتباطات اجتماعی جنس مذکر نمی‌شود. در حقیقت، چندی از مطالعات اخیر در مورد شدت تنهایی مردان آمریکایی صحبت شده است. مطالعه‌ی Cundiff بر سلامت و رفتار مردان تاکید دارد؛ چرا که مطالعه قبلی تنها مردان را بررسی کرده بوده است.

خوب، یعنی تنها این مسئله در مورد مردان صادق است؟ خیر؛ یک سری مطالعاتی در گذشته بر روی این موضوع انجام شده بودند که زنان نیز در جامعه آماری آن‌ها قرار داشتند. و آن مطالعات نشان‌دهنده ارتباط حتی قوی‌تری برای زنان بودند. البته اختلافات زیادی بین آن مطالعات و مطالعه مورد بررسی ما وجود دارد.

شاید برای‌تان جالب باشد!

مردانی که ازدواج کرده‌اند بیشتر از مردانی که ازدواج نکرده‌‌اند عمر می‌کنند. ولی اگر بخواهیم نگاه کلی‌ای به این قضیه بیاندازیم، درخواهیم یافت که دوستی مهمتر است از زن و بچه. یک مطالعه مربوط به سال ۲۰۰۵ نشان می‌دهد که دوستی نه منحصرا به شکل ازدواج، می‌تواند طول عمر مردان را تا ۲۰ درصد بیشتر، افزایش دهد.

محمدابراهیم نیکبخت


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید