دانشمندان موفق به ساخت داروی ضد سرطانی شده‌اند، که بهتر از سد خونی مغزی عبور می‌کند.
دانشمندان دانشگاه جانز هاپکینز و موسسه‌ی کیمل بلومبرگ، در تلاش برای توسعه درمان های جدید برای سرطان مغز (تومور مغزی)، ساختار یک داروی تجربی را به نحوی تغییر دادند که بهتر از سد خونی مغزی عبور کند و برای اثبات گفته‌شان روی میمون‌ها آزمایشی انجام دادند که در ۲۵ اوت در مجله Medicinal Chemistry منتشر شده است و نشان‌دهنده جذب بیشتر دارو در مغز نسبت به سایر نقاط بدن می‌باشد.
دانشمندان تلاش خود را با داروی تجربی ضد سرطان (که حاصل کشت باکتریی است و بیش از ۷۰ سال پیش در خاک کشور پرو کشف‌شده‌است) آغاز کردند. این دارو ۶ diazo-5-oxo L norleucine یا DON نامیده می‌شود. هر چند، DON در کارآزمایی‌های بالینی افرادی با انواع سرطان‌های پیشرفته، تومور را کوچک می‌کند، اما دانشمندان بیان کرده‌اند که مصرف زیاد گلوتامین با آسیب‌‌رساندن به سیستم گوارش برای انسان بسیار سمی محسوب می‌شود.
Barbara Slusher، استاد مغز و اعصاب، پزشکی، روانپزشکی، علوم اعصاب و سرطان در دانشگاه پزشکی جانز هاپکینز و مدیر داروسازی جانز هاپکینز می‌گوید: ” توانایی ساخت یک فرم امن تر و قابل تحمل تر از DON با نفوذپذیری بیشتر در مغز و محدود کردن مواجهه با سایر نقاط بدن و در نتیجه کاهش سمیت ما را شگفت‌زده کرد.”
Slusher با Jonathan Powell ایمونولوژیست، M.D ، Ph.D از مرکز سرطان کیمل جانز هاپکینز؛ که درباره‌ی چگونگی استفاده از مسیرهای متابولیکی مختلف توسط سلول سرطانی برای فرار از تخریب شدن توسط سیستم ایمنی مطالعاتی داشته، همکاری کرده‌است.
Jonathan Powell که دستیار مدیر بلومبرگ (موسسه کیمل برای سرطان سلول‌های بنیادی) است، می‌گوید: “یک تومور با سوخت و ساز تهاجمی رشد می‌کند و تمام مواد مغذی اطرافش را می‌مکد و منجر به تولید یک محیط اسیدی و بسیار کم اکسیژن می‌شود که برای سلول‌های ایمنی مناسب نیست.”
Jonathan Powell گمان می‌کند، استفاده از داروهای glutamine-blocking با هدف قرار دادن متابولیسم تومور می‌تواند باعث کاهش شرایط نامساعد در محیط اطراف تومور شود. کم شدن سرعت رشد این سلول‌ها، به سیستم ایمنی بدن فرصتی را برای حمله به این سلول‌ها می‌دهد.
Jonathan Powell می‌گوید:” ما به افزایش تعداد داروهای خاص ایمونوتراپی، با افزودن انتاگونیست گلوتامین، امید داریم.”برای تغییرSlusher ،DON و تیم داروسازی او مشتقات مختلفی را طراحی و تولید کردند و ان‌ها بر ساخت داروهای محلول در چربی ( یک صفت شناخته شده برای کمک به عبور از سد خونی مغزی) تمرکز کردند. درعین حال این مشتقات جدید طوری طراحی شده‌اند تا به سرعت به DON تبدیل شوند.
آنها DON و یک مشتق تغییریافته به نام (۵c) را به صورت داخل وریدی به دو میمون تزریق کرده و ۳۰ دقیقه بعد، مقدار دارو را در مایع مغزی نخاعی میمون‌ها و گردش پلاسما میمون‌ها را که بخش مایع خون است و پس از حذف سلول‌های خون (پلاکت‌ها و سایر اجزای سلولی) باقی میماند، اندازه‌گیری کردند. غلظت دارو درخون میمون‌هایی که DON دریافت‌کرده‌بودند، حدود هفت برابر کمتر از میمون‌هایی بود که ۵c دریافت کرده‌بودند. اما میزان DON در مایع مغزی نخاعی میمون‌هایی که ۵c به آنها داده شده بود، که در مغز به DON تبدیل می‌شود، در مقایسه با میمون‌هایی که مستقیما DON دریافت‌کرده‌بودند؛ ۱۰ برابر بیشتر بود.
Slusher می‌گوید : “ما نشان دادیم که با تغییر دادن داروها می‌توان ویژگی‌هایی برای هدف قرار دادن مغز و کاهش سمیت برای بقیه بدن ایجاد کرد .”
از این روش می‌توان به طور بالقوه برای پیشرفت داروهای مناسب برای سرطان‌های مختلف استفاده‌کرد .
