امروزه از پتانسیل فوق‌العاده چاپ سه بعدی در خلق اشیا و ابزار‌های گوناگون می‌توان در عرصه پزشکی نیز بهره برد. به کمک این روش می‌توان ارگان‌های مورد نیاز افراد را بی‌نیاز از دهنده عضو پرینت نمود.
در فوریه ۲۰۱۶ دانشمندان موفق به کاشت بافت و ارگان پرینت شده در داخل بدن موجودات زنده شدند. این در حالیست که گروهی دیگر موفق به ساخت فکی پرینت شده برای فردی با سرطان شدند.
با این وجود دانشمندان هاروارد قدمی نزدیک‌تر به انسان برداشته و اولین ارگان پرینت شده روی چیپ را به وسیله فناوری چاپ سه بعدی به وجود آوردند. در واقع به وسیله این فناوری پژوهشگران می‌توانند کیفیت و تأثیرگذاری ارگان تولید شده‌ی خود را بدون قرار دادن آن در بدن موجودات زنده مورد آزمایش قرار دهند.
ارگان-روی-چیپ که با نام سیستم‌های میکروفیزیولوژیکال (MPS) نیز شناخته می‌شوند، جایگزین‌های سنتتیک برای محیط داخلی بدن انسان هستند. این موارد تنها به قلب و ریه خلاصه نشده و شامل استخوان، غضروف و سیستم عروقی و سایر بافت‌ها نیز می‌باشد. دانشمندان هاروارد سنسور‌های خود را به طور عمیقی با MPSهای خود در هم آمیخته و مرتبط ساخته‌اند. این فرآیند موجب ایجاد روشی غیر تهاجمی برای پردازش اطلاعات مرتبط با ساختار‌های درون بدن خواهد شد.
محققین موفق به توسعه و ساخت ۶ جوهر متفاوت برای استفاده در دستگاه میکروفیزیولوژیک قلبی ویا قلب-روی-چیپ شده‌اند. سنسور‌های به‌کار برده شده به محققین اجازه‌ی جمع‌آوری بهینه اطلاعات را به جای استفاده از روش‌های میکروسکوپی و عکس‌برداری پر سرعت داده است.
برای اثبات تأثیر ارگان‌های چاپ شده به وسیله فناوری پرینت سه‌بعدی، دانشمندان به بررسی پاسخ‌های دارویی ارگان‌ها و تکوین بافت قلبیِ مشتق از سلول‌های بنیادین، به کمک MPSها پرداختند. نتایح این پژوهش‌ها در ژورنال Nature منتشر شده است.
با استفاده از این تکنولوژی دانشمندان در آینده قادر به مطالعه عملکرد بافت‌های پیوند زده شده‌ی خود خواهد بود.
