تومورها و کیستها هر دو نوعی از تودهی در حال رشد هستند. آنها میتوانند ظاهری شبیه به یکدیگر داشته باشند اما علل پیدایش مختلفی دارند. پزشک برای برای تعیین اینکه آیا فرد دارای تومور میباشد یا کیست، ممکن است از تکنیکهای تصویربرداری یا بیوپسی استفاده کند.
در این مقاله، ما در مورد تفاوت بین کیست و تومور مطالبی را خواهیم آموخت. ما انواع رایج هر یک از آنها را بررسی میکنیم و به شرایطی که باعث ایجاد آنها میشود، اشارهای خواهیم داشت.
کیست در مقایسه با تومور
کیست یک کیسهی بافتی توپری میباشد که با یک مادهی دیگر مانند هوا یا مایع پر شده است. تومورها تودههای جامد از بافت هستند. کیستها میتوانند در هر نقطه از بدن، از جمله در استخوان و بافتهای نرم تشکیل شوند.
مقالهی مرتبط: کیست یا تومور؛ تفاوت در چیست؟
اکثر کیستها غیرقابل تشخیص هستند گرچه در بین آنها برخی موارد استثنایی نیز وجود دارد. کیستها ممکن است به لمس حساس باشند و بیمار حتی بتواند به راحتی آن را حرکت دهد.
تومورها نیز میتوانند تقریبا در هر جایی از بدن رشد کنند. آنها تمایل به رشد سریع دارند و معمولا در برابر لمس پایدار هستند. احتمال دارد که کیستها و تومورها هر دو در یک ناحیهی یکسان وجود داشته باشد.
شرایطی که باعث ایجاد کیست میشود
برخی از انواع مختلف کیست عبارتنداز:
- کیستهای پستان: این کیستها پر از مواد سیال هستند که فرد میتواند به راحتی آن را زیر پوست خود حرکت دهد. فردی که تعداد بسیار زیادی از این کیستها را دارد، مبتلا به وضعیتی به نام فیبروکیستیک پستان میباشد.
- کیستهای اپیدرموئید: این کیستها در لایهی بالای پوست به نام اپیدرم تشکیل میشوند. آنها میتوانند در گردن، قفسهی سینه، پشت بدن و اسکروتوم تشکیل شوند.
- کیستهای کبدی: کیستهای کبدی در کبد رشد میکنند.
- کیستهای پیلار: این سلولها در انتهای فولیکولهای مو تشکیل میشوند. مایع درون کیستها اغلب حاوی کراتین، ماده سخت، میباشد که سلولهای پوست آن را تولید میکنند. کیستهای پیلار معمولا بر روی پوست سر ایجاد میشوند.
- کیست کلیه: این نوع از کیستها در کلیهها رشد میکنند.
- کیست تخمدان: محل این نوع از کیستها در تخمدان بوده و معمولا در دوران تخمک گذاری تشکیل میشوند. آنها بی ضرر هستند و اغلب علایم چندانی ندارند اما گاهی به درد لگن، درد پشت و نفخ منجر میشوند.
مقالات مرتبط:
کیستهای بسیارِ دیگری وجود دارند که کمتر شایع هستند.
شرایطی که باعث ایجاد تومور میشود
تومورها ممکن است خوشخیم یا بدخیم (سرطانی) باشند. تومورهای خوشخیم معمولا در یک مکان رشد میکنند و گسترش نمییابند.
تومورهای بدخیم در یک ناحیه از بدن رشد میکنند و سپس به دیگر نواحی گسترش مییابند. هر دو تومور خوشخیم و بدخیم از لحاظ اندازه نیز با یکدیگر متفاوت هستند.
برخی از انواع تومور عبارتنداز:
آدنوم: از بافت اپیتلیال غدد تشکیل شده است که اندامها و غدد را پوشش میدهد. نمونههایی از این تومورها شامل پولیپهای رودهای، آدنوم مجرای صفراوی و آدنومهای کبدی میباشد. آنها میتوانند سرطانی باشند اما معمولا خوش خیم هستند.
فیبروئید: این تومورهای خوشخیم بر روی بافتهای پیوندی یا بافتهای فیبرینی رشد میکنند. آنها اغلب در داخل، خارج یا در اطراف رحم رشد میکنند.
لیپوما: این تومورهای سلولی چربی، اغلب در افراد بالای ۴۰ سال تشکیل میشوند. آنها معمولا نرم هستند و فقط در زیر پوست قرار میگیرند. آنها تقریبا همیشه خوشخیم هستند.
تومورهای بدخیم: این نوع از تومورها میتوانند در هر کجای بدن گسترش یابند. برای مثال، سارکومها از بافت همبندی چون مغز استخوان توسعه مییابند. کارسینوم، یکی دیگر از انواع معمول تومور بدخیم میباشد که از سلولهای اپیتلیال در رودهی بزرگ، کبد یا پروستات رشد میکند.
تومورها میتوانند به اندازهای بزرگ رشد کنند که به اندامها فشار وارد کرده، باعث درد و علائم دیگر شوند. جراح معمولا تومورهای بزرگ را برمیدارد.
تمام تومورهای سرطانی معمولا قابل حذف هستند مگر اینکه دسترسی به آنها غیر ممکن باشد و یا در محل بسیار نزدیکی از یک ارگان حیاتی قرار گرفته باشند که ریسک جراحی در آن ناحیه بالا باشد.
تشخیص
یک پزشک میتواند از چند روش تشخیصی برای تشخیص تومور یا کیست بودن استفاده کند. زمانی که علائم شروع میشوند حتما به پزشک مراجعه کنید. زمانبندی بروز علائم بسیار مهم است. به عنوان مثال، ممکن است به علت نوسانات هورمونی، کیستهایی در زمانهای قاعدگی قابل توجه باشد.
پزشک همچنین کیست یا تومور را در صورت وجود بررسی میکند. آنها محل، رنگ، چگونگی احساس کردنشان توسط بیمار و اینکه آیا مادهای از آن تخلیه میشود نیز در نظر گرفته میگیرند.
یک پزشک ممکن است از یک سونوگرافی برای بررسی کیست یا تومور در نواحی عمقی بدن استفاده کند. تصویربرداری اولتراسوند اغلب میتواند نشان دهد که یک توده توخالی، حاوی مایع یا تجمعی از سلولها می باشد یا خیر.
مقالهی مرتبط: روشی جدید برای مشاهده تومور
در بعضی موارد، پزشک ممکن است انجام بیوپسی را درخواست کند که شامل برداشتن توده یا سلولهایی از آن میباشد. بیوپسی برای بررسی به آزمایشگاه فرستاده میشود.
زمان مراجعه به دکتر
با اینکه تمامی کیستها و تومورها نیازمند درمان نیستند، اما اگر علائمی از رشد سریع آنها مشاهده شود باید یک آزمایش کامل انجام دهد.
سایر علائم بالقوه خطرناک عبارتنداز:
- خونریزی از ناحیه
- درد یا حساسیت
- مانع حرکت شدن
- ناتوانی در انجام فعالیتهای روزمره
چشم انداز
تومورها و کیستها می توانند موجب نگرانی باشند، هرچند برخی از آنها بی ضرر هستند. کیستها اغلب با هوا و یا نوع دیگری از سلولها پر می شوند. تومورها توده هایی از یک نوع سلول هستند.
هرکسی که از رشد تودهای که دارد نگران است باید به دکتر مراجعه کند. پزشکان میتوانند با انجام آزمایش، تومور را تشخیص داده و تعیین کنند که آیا فرد نیاز به درمان دارد یا خیر.