زندگی در جزیره می تواند انسان را کوتوله کند
زندگی در یک جزیره می تواند اثرات عجیب و غریبی داشته باشد. در قبرس، کرگدن ها به سایز شیر های دریایی کاهش یافته اند. در فلورس اندونزی، فیل های منقرض شده وزنی بیشتر از یک قورباغه بزرگ نداشتند؛ ولی موش های صحرایی به اندازه یک گربه بزرگ می شدند. ولی هیچ کس مطمئن نیست که قانون مشابهی مشهورترین نمونه های کوتوله شدن روی فلورس را توضیح می دهد یا خیر؛ آدمیزاد های عجیب و غریب و منقرض شده ای به نام هابیت، که بین ۶۰ تا ۱۰۰ هزار سال پیش زندگی می کرده اند و تقریبا یک متر بوده اند!
امروزه شواهد ژنتیکی از کوتوله های مدرن روی فلورس، که هیچ ربطی به هابیت ها ندارند، این موضوع را تایید می کند که انسان می تواند تحت اثر کوتاه شدن جزیره ای قرار بگیرند. یک تیم بین المللی این هفته در مجله Science گزارش کرد که کوتوله های فلورس با نزدیک ترین خویشاوندان خود در گینه نو شرق آسیا در انواع ژن هایی که باعث کوتاه قدی می شوند، متفاوتند. تفاوت های ژنتیکی نشان می دهد سیر تکاملی مربوط به اثر جزیره ای اخیرا رخ داده است. مولفان می گویند که این بدین معنی است که نیروی مشابهی باعث کوتاهی هابیت ها شده است.
جاشوا آکی، متخصص ژنتیک جمعیت در دانشگاه پرینستون و یکی از اعضای هیئت مولفان این تحقیق می گوید:” فلورس یک مکان جادویی است؛ جایی که همه چیز کوچک می شود. این تنها جایی است که کوتوله شدن ساحلی ۲ بار در آدمیزاد به وجود آمده است.”
سرنا توچی، فوق دکترا از دانشگاه پرینستون، شروع به تحقیق روی کوتوله های رمپاساسا در جزیره ی فلورس، که به طور متوسط ۱۴۵ سانتی متر قد داشتند، کرد. یک مردم_دیرین شناس مشهور اندونزیایی، توکو جیکوب، که الان فوت شده، بحث برانگیزانه پیشنهاد کرد که مردم رمپاساسا صفاتی از هابیت ها به ارث برده اند؛ او معتقد بود هابیت ها انسان های مدرن محسوب می شوند. برای کشف کردن اجداد کوتوله ها، توچی و همکارش، اد گرین از دانشگاه کالیفرنیا، به فلورنس سفر کردند. با کسب اجازه ی کوتوله ها، یک “مدل” همکاری با محقق اندونزیایی، زیست شناسی مولکولی و عضو هیئت مولفان، هراوات سودائو، از موسسه ی زیست شناسی مولکولی ایکمن در جاکارتا شروع کردند. همکاران او، بزاغ و خون ۳۲ نفر را جمع آوری کردند و DNA آن ها را استخراج کردند. سپس محقق موسسه ایکمن، گلاوهاک پیورنومو نمونه ها را با دست به آزمایشگاه گرین حمل کرد؛ جایی که او به به ترتیب مرتب کردن ۲۵ میلیون نوکلئوتید کمک کرد.
بیشتر بخوانید:
- سرنوشت اسرارآمیز هابیت‌ها
- بقای رام‌ترین: آیا انسان‌ها اولین جانورانی بودند که اهلی شدند؟
- سه انسان خودخواه: شر نبین، شر نشنو، شر نگو!
تیم هیچ اثری از DNA بایگانی شده از هابیت ها پیدا نکرد. در عوض کوتوله ها به بقیه ی اهالی آسیای شرقی مرتبط تر بودند. DNA آن ها پیشنهاد می دهد که اجداد آن ها در موج های متفاوتی به فلورس آمدند: حدود ۵۰ هزار سال قبل، زمانی که اولین انسان های مدرن به ملانژی رسیدند؛ و ۵ هزار سال قبل، زمانی که مهاجران هم از آسیای شرقی و هم از گینه نو به آن جا آمدند.
ژنوم این کوتوله ها هم چنین یک تغییر مکان محیطی را بازتاب می کند. آن ها یک ورژن باستانی از ژنی که آنزیمی برای شکستن اسیدهای چرب موجود در گوشت و غذاهای دریایی را کد می کند، حمل می کنند. این مسئله پیشنهاد می کند که اجداد آن ها پس از رسیدن به فلورس، متحمل ” یک تغییر بسیار بزرگ در رژیم غذایی” شدند؛ شاید خوردن فیل های کوتوله و غذاهای دریایی. راسموس نیلسون، متخصص ژنتیک جمعیت از آمریکا، که در این تحقیق شرکت نداشته، این عقیده را دارد.
ژنوم کوتوله ها هم چنین در آلل هایی که اطلاعاتی از بیوبانک بریتانیا ارتباط آن ها را با کوتاه قدی تایید کرده، غنی هستند. بقیه ی اهالی آسیای شرقی آلل های کوتاه قدی مشابهی دارند، اما در تناوب های متفاوتی. این نشان می دهد که انتخاب طبیعی، زمانی که اجداد کوتوله ها در فلورس بودند، ژن های کوتاه قدی را که در همان زمان موجود بودند، انتخاب کرده است. متخصص ژنتیک جمعیت لین متینس، از دانشگاه پنسیلوانیا، می گوید:” ما نمی توانیم با اطمینان بگوییم که آن ها در فلورس کوتاه تر شده اند؛ اما چیزی که این موضوع را قانع کننده می کند، این است که آن ها اجداد مشابه جمعیت فلورس را با اهالی آسیای شرقی مقایسه می کنند.”
گرین می گوید این کشف با تحقیقی که در جزایر وامان پیشنهاد می دهد که تکامل هم چنین باعث به وجود آمدن قد کوتاهی دز افراد جزیره شده، متناسب است. این انتخاب طبیعی روی جزیره ها، این تئوری را که هابیت ها هم زمانی بلندتر بوده اند و در طول هزارسال کوتاه شدند، تقویت می کند.
توچی می گوید:”اگر این می تواند در کرگدن ها رخ دهد، در انسان هم رخ خواهد داد. انسان ها آنقدر که ما فکر می کنیم، خاص نیستند. یعنی آن ها هم درست مثل بقیه ی حیوانات می توانند تحت تاثیر پدیده های طبیعی قرار بگیرند.”
