از سلول‌های بنیادی جفت می‌توان برای ترمیم بافت عضلانی بهره جست

از سلول‌های بنیادی جفت می‌توان برای ترمیم بافت عضلانی بهره جست.
سلول‌های بنیادی جداشده از جفت، خاصیت ترمیم‌کنندگی دارند که می‌توانند به بهبود افرادی که دچار دررفتگی مفصل لگن شده‌اند، کمک کنند. جفت معمولا پس از زایمان دور انداخته می‌شود، اما حالا شرکت اسرائیلی Pluristem جفت های دورانداخته‌شده را جمع کرده و دسته ای از سلول های بنیادی مزانشیمی را از آنها تولید کرده‌است. این سلول‌ها دارای پتانسیل تبدیل شدن به انواع مختلف بافت‌ها و انتشار مواد شیمیایی ترمیم کننده هستند.
برای دیدن اینکه این سلول ها چگونه در ترمیم بافت عضلانی اثر می‌گذارند، توبیاس وینکلر از دانشگاه Charité Berlin University of Medicine در آلمان و همکارانش دو دوز مختلف از سلول‌ها را در ۲۰ فرد مبتلا به دررفتگی لگن آزمایش کردند.
طی عمل، جراحان باید بافت عضلانیِ اطراف مفصل را برش دهند، که می‌تواند باعث لنگیدن افراد تا چند ماه شود، به خصوص اگر این اولین دررفتگی لگن فرد نباشد.

شش ماه پس از جراحی، افرادی که دارای یک دوز سلول دریافت کرده‌بودند، در اندازه گیری توسط یک دستگاه ورزشی عضلات قوی تری نسبت به گروه پلاسبو داشتند.(مجله Cachexia، Sarcopenia and Muscle، doi.org/cvsw).
همه افراد شرکت کننده در آزمایش، حتی گروه پلاسبو، تا شش ماه بعد که مورد آزمایش قرار گرفتند، فاقد لنگی بودند، احتمالا به این دلیل که همه افراد اولین عمل جراحی را داشتند.

“شش ماه بعد از عمل، افرادی که سلول های بنیادی را دریافت کرده بودند عضلات لگن قوی تری داشتند”

این پیشرفت در قدرت حاکی از آن است که سلول های بنیادی در افراد مبتلا به دررفتگی های دوم یا سوم، زمانی که به گفته وینکلر عضله شروع به بدتر شدن می‌کند؛ باعث کاهش لنگیدن و ترمیم بافت عضلانی می‌شود. دنیس مک گونگال در دانشگاه لیدز انگلستان می‌گوید، مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که سلول‌های بنیادی وقتی به بدن تزریق می‌شوند، اغلب توسط سیستم ایمنی دریافت‌کننده کشته می‌شوند. اما به نظر می‌رسد سلول‌های بنیادی مزانشیمی قبل از این اتفاق، بسته های کوچکی از ترکیبات سودمند را آزاد می‌کنند و این ترکیبات باعث ترمیم بافت عضلانی می‌شوند. او می گوید: “آن‌ها پر از فاکتورهای رشد و چیزای خوب دیگه هستند.”

سلول های بنیادی و ترمیم اپی کارد قلب