Biofilm دوش حمام شما می‌تواند موجب گسترش باکتری‌ها شود.
حقیقت این است که شاید هیچکاک تنها دلیل ترس از حمام شما نیست.
موجودات زنده بالقوه مضر، که به عنوان مایکوباکتریاها شناخته می‌شوند، می‌توانند در سردوش لانه گزینند.
مایکوباکتری‌ها قادر به ایجاد عفونت ریوی مایکوباکتریایی غیر توبرکلوزی( NTM) هستند و به خصوص سردوش‌ها در انتقال بیماری دخیل هستند. این جاندار به طور طبیعی در خاک و آب زندگی می‌کند، اما عفونت بوسیله استنشاق رخ می‌دهد.
دکتر Barbara Keber، پزشک و رئیس بخش طب خانواده در بیمارستان Glen Cove Northwell Health در نیویورک، بیان می‌کند:
نگرانی در مورد سردوش این است که باعث ایجاد و پخش آئروسل‌ها( هواپخش) می‌شود. ما هنگام استحمام نفس می‌کشیم و به طور بالقوه این موجودات همراه هوای تنفسی وارد ریه‌ها می‌شوند.
فشار و گرمای سردوش بستر مناسبی برای پخش ذرات آب حاوی باکتری در هوا فراهم می‌کند.
علائم عفونت ریه NTM عبارت است از: سرفه‌های مزمن یا تکراری، کاهش وزن، تب و از دست دادن انرژی.
مراقب بیوفیلم‌ها باشید.
طبق مطالعه اخیری که توسط انجمن آمریکایی میکروبیولوژی انجام گرفته در سراسر ایالات متحده، مایکوباکتریوم به وفور در نمونه‌های بیوفیلم- مجموعه‌ای لزج از میکروارگانیسم‌ها- موجود در سردوش‌ها، یافت می‌شود.
محققان بیوفیلم‌هایی را از ۶۵۶ خانوار در سراسر ایالات متحده و اروپا بررسی کردند و پی بردند که نوع آب مصرفی و استفاده از مواد ضدعفونی کننده کلری بر انواع باکتری‌های مستقر و شایع در سردوش تاثیر می‌گذارد.
احتمال وجود مایكوباكتری‌ها در آب چاه در مقایسه با آب شهری، كمتر است.
همچنین سردوش‌های فلزی نسبت به انواع پلاستیکی آلودگی بیشتری با مایکوباکتریوم‌ها دارند.
جغرافیا نیز به عنوان یک عامل مهم شناخته شده است. کالیفرنیا جنوبی، فلوریدا، هاوایی و شهر نیویورک نقاط داغ و کانون‌های بیماری ریوی NTM بودند، هرچند نویسندگان اذعان دارند که چگونگی پراکندگی این نقاط داغ مشخص نیست.
طبق گفته‌های نویسندگان این تحقیق:
ما ارتباط قابل ملاحظه‌ای بین فراوانی این مایکروباکتری‌های موجود در سردوش‌های نمونه از سرتاسر ایالات متحده و شیوع بیماری ریوی NTM پیدا کردیم.
چگونه از این باکتری خلاص شویم؟
شما به احتمال زیاد وسوسه خواهید شد که فورا سردوش حمام خود را تمیز کنید. این کار احتمالا ایده‌ی خوبی باشد، اما همچنین نباید به خاطر این بیماری به اصطلاح منتقله از سردوش بیش از حد مضطرب شوید.
از آن جایی که تعداد موارد ابتلا بسیار کم است، تعمیم دادن این احتمال به صورت گسترده، دشوار است. تعمیم دادن آلودگی با این باکتری به تمام سردوش‌ها کمی پیچیده و بحث برانگیز است. من معتقد هستم که درباره این گمانه زنی ها باید محتاط بود.
این مطالعه نشان دهنده وجود ارتباطی بین وجود مایکوباکتریوم در سردوش و بیماری ریوی NTM است، اما ثابت نمی‌کند که ابتلا به بیماری به علت وجود باکتری باشد یا برعکس( هیچ رابطه علت معلولی را ثابت نمی‌کند).
مطالعات در مورد مايكوباكتري‌های سردوش در دهه گذشته توجه بسياري از مطبوعات را به خود جلب کرده است. تقریبا هر مطالعه‌ای با توجه رسانه‌ها و دلایل خوب همراه است. استحمام جزوه اولین اولویت‌ها است. اب مصارف زیادی دارد. ما آن را با پاکیزگی مرتبط می‌دانیم.
بدیهی است که پی بردن به این که سردوش شما مملو از باکتری است، شما را نگران می‌کند.
اما واقعیت این است که برای بیشتر افراد، بیمار شدن به علت مایکوباکتری‌های موجود در سردوش بعید به نظر می‌رسد. با این حال، برخی از جمعیت‌های حساس باید احتیاط بیشتری داشته باشند.
دکتر Len Horovitz، متخصص ریه در بیمارستان Lenox Hill در نیویورک بیان می‌کند:
معمولا وجود یک مشکل زمینه‌ای سیستم ایمنی بدن باعث ایجاد خطر ابتلا به عفونت میکوباکتریومی( مانندCOPD) یا سایر مشکلات ایمنی مانند HIV می‌شود.
در واقع، هر کسی که مبتلا به بیماری‌های عفونت ریوی باشد، باید آگاه باشد که در معرض خطر ابتلا به عفونت ریوی NTM قرار دارد.
خوشبختانه، Horovitz یادآور می‌شود که عفونت‌های ناشی از مایکوباکتری‌ها قابل درمان هستند و فرد می‌تواند پس از مدتی بهبود یابد.
برای انجام اقدامات پیشگیرانه در خانه خود، سردوش را مانند سایر وسایل دیگر حمام خود، در فواصل نیمه منظم تمیز کرده و در صورت لزوم جایگزین کنید.
شما می‌توانید راحت و بدون هزینه با ترکیب سرکه سفید و آب سردوش خود را تمیز کنید. سرکه سفید به اندازه کافی قدرت اسیدی دارد که بتواند به عنوان یک عامل ضد باکتری اثر کند.
گرما و رطوبت هر دو عامل مهمی برای رشد باکتری‌ها هستند، به همین دلیل سردوش‌ها یک محیط مناسب را برای رشد آن‌ها فراهم می‌کنند. اما، Keber خاطر نشان می‌کند که، دیگر مناطق خانه نیز می‌توانند به این شرایط مساعد را دارا باشند.
به خصوص اسفنج‌ها و لباس‌های کهنه مشکل ساز هستند. ماشین آلات قهوه نیز مکان محتملی برای رشد باکتری‌ها می‌باشند و باید با محلول سرکه به صورت متداوم تمیز شوند.
به رغم هر گونه نگرانی در مورد این سردوش‌های لجن آلود، بیشترین محل‌های آلوده در خانه شما قسمت‌هایی هستند که بیشتر در معرض دید هستند؛ مانند آشپزخانه، توالت و سینک.
به عقیده کبر:
به نظر می‌رسد از میان اشیای موجود در خانه که بیشترین سطح آلودگی با باکتری‌ها را دارند، وسایلی مانند کنترل تلویزیون، که احتمالا حتی به ذهن اکثر افراد نمی‌رسد، گیرنده تلفن و هر نوع سطحی در حمام شما است؛ که به وضوح مستعد افزایش باکتری‌ها هستند. پس باید به طور منظم و به خوبی تمیز شوند.
