اگر در کالج با اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) درگیر هستید، مدیریت جنبه‌های روزمره‌ی دانشجو بودن مانند پیدا کردن دوستان جدید و حضور در کلاس‌ها می‌تواند مشکل باشد.
شما تنها نیستید.
بر اساس یک نظرسنجی همگانی انجام شده در سال ۲۰۱۱، بیش از ۶۲ درصد دانشجویان که با مشکلات سلامت روانی روبه‌رو بودند به دلیل مسائلی از این قبیل تحصیل در کالج را رها کرده‌اند. اختلالات اضطرابی یکی از شایع‌ترین مشکلات روان شناختی است که امروزه دانشجویان دانشگاهی آن را تجربه می‌کنند.
درک اختلال اضطراب اجتماعی
اگر به مدت طولانی در معرض اضطراب بوده‌اید، ممکن است درک این که علائم شما یک بیماری قابل تشخیص و قابل درمان است، مشکل باشد. اگر قبلا این مشکل در شما تشخیص داده نشده است، بهترین کار برای شروع این است که درباره علائم اختلال اضطراب اجتماعی و معیارهای تشخیص آن مطالعه کنید.
چگونه اختلال اضطراب اجتماعی در کالج یا دانشگاه شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
از نزدیک شدن به استادان تا پیدا کردن دوستان جدید و ایجاد روابط عاشقانه، بسیاری از حیطه‌های زندگی دانشگاهی بر پایه روابط اجتماعی است. اگر اختلال اضطراب اجتماعی خود را درمان نکنید، تمام جنبه‌های تجربه کالج شما ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد.
تحصیلات: ممکن است برای شما شرکت در کلاس، سوال پرسیدن، کمک گرفتن برای حل تکالیف، پیوستن به گروه‌های مطالعاتی، ارائه سخنرانی‌ها و نزدیک شدن به استادان دشوار باشد.
فعالیت‌های اجتماعی: احتمال کمی وجود دارد که شما در باشگاه‌ها و فعالیت‌های ورزشی مشارکت کنید، با دیگران روابط دوستانه یا عاشقانه برقرار کنید، و در شرایط دشوار روی پای خودتان بایستید.
سوء مصرف الکل: دانش آموزانی که اضطراب اجتماعی شدیدی را تجربه می‌کنند، اگر از الکل به عنوان یک استراتژی مقابله‌ای استفاده کنند، در معرض افزایش خطر ابتلا به مشکلات نوشیدن مشروبات الکلی قرار می‌گیرند.
چگونه می‌توان کمک گرفت؟
اختلال اضطراب اجتماعی یک مشکلی است که با دارو و/یا روند‌های درمانی به راحتی قابل معالجه است. تشخیص و درمان مناسب در مدیریت این بیماری بسیار مهم می‌باشد. خط اول درمان معمولا دارویی و/یا درمان شناختی-رفتاری (CBT) است.
به عنوان یک دانش آموز، ممکن است به مرکز بهداشت روان در دانشگاه دسترسی داشته باشید. اغلب در این مراکز درمان‌گران، روان‌شناسان و یا کارآموزان دانشجویی فعالیت می‌کنند و انواع مختلفی از خدمات نظیر درمان فردی و گروهی را ارائه می‌دهند. درمان معمولا کوتاه مدت است و ممکن است به صورت رایگان یا با پرداخت هزینه در دسترس باشد.
اگر کالج یا دانشگاه شما مرکز بهداشت روانی نداشته باشد، به دنبال یک مرکز پزشکی در محوطه دانشگاه یا در جامعه باشید و از آن‌ها ارجاع به یک متخصص بهداشت روان را بخواهید.
راه جایگزین دیگر این است که بررسی کنید که آیا دپارتمان روانشناسی یا روان‌پزشکی در دانشگاه شما به عنوان بخشی از مطالعات پژوهشی در حال انجام مشاوره یا خدمات دارویی است یا نه. اغلب این نوع مطالعات در وب سایت‌های دپارتمان اطلاع رسانی می‌شوند. مشارکت در این مطالعات معمولا ناشناس است و آن‌ها علائم شما برای اطمینان از مناسب بودن درمان برای شرایط شما ارزیابی خواهند کرد.
مقابله با اختلال اضطراب اجتماعی در کالج
به عنوان یک دانشجوی کالج یا دانشگاه، می‌توانید همگام با دریافت درمان، خود به تنهایی کار‌های بیشتری را انجام دهید. در مورد استفاده از این استراتژی‌ها درکنار پیشرفت از طریق درمان فکر کنید و احساس راحت بودن در اجتماع را تجربه کنید.
با دیگران روابط دوستانه ایجاد کنید.
- لبخند بزنید، (به نشانه سلام) سر تکان دهید، به همکلاسی‌های خود سلام دهید.
- در مورد تکالیف یا امتحانات با یک همکلاسی نزدیک صحبت کنید؛ این فرآیند را در هر کلاس تکرار کنید، به تدریج با همکلاسی‌های بیشتری صحبت کنید، تا زمانی که این کار در نظر شما طبیعی‌تر جلوه کند.
- هر زمان که احساس راحتی کردید، ایده مطالعه گروهی را مطرح کنید یا برای تفریح دور هم جمع شوید.
- اگر شناختن دیگران در کلاس دشوار باشد، پیوستن به یک سازمان خدماتی در محوطه دانشگاهی را در نظر بگیرید؛ کار کردن با دیگران به سوی یک هدف مشترک، راهی عالی برای شناختن مردم است.
- به افرادی که به نظر می‌رسد خجالتی یا دست پاچه هستند نزدیک شوید؛ احتمالا با این افراد بهتر ارتباط برقرار کنید.
زبان بدن و نحوه صحبت کردن
- تماس چشمی مکرر با دیگران را حفظ کنید.
- یک حالت آرام اما هوشیار داشته باشید.
- صحبت کردن با یک صدای نسبتا بلند را تمرین کنید.
موضوعات مکالمه
- به دیگران احترام بگذارید.
- رویدادهای اخیر و اخبار دانشگاه را بخوانید (و از وقایع مطلع باشید).
- یک شنونده کنجکاو باشید، از سؤالات باز که با چرا، چگونه، چه، یا چه زمانی آغاز می‌شوند استفاده کنید.
ارائه‌های کلاسی
اکثر افراد قبل از صحبت کردن در مقابل یک گروه، بسیار مضطرب می‌شوند. با این حال، این اضطراب اولیه معمولا هم‌زمان با آغاز صحبت کردن و درگیر شدن با موضوع مورد بحث و مخاطبان فرو می‌نشیند. در افراد با اختلال اضطراب اجتماعی این پروسه معکوس است. آن‌ها در طول سخنرانی خود عصبی و دست‌پاچه باقی ماندند و به علائم اضطراب خود مانند صدای لرزان، خشکی دهان، سرخ شدن، ضربان قلب سریع و احساس هراس و دلهره تمرکز می‌کنند.
احتمالا در بعضی مواقع لازم است که یک سخنرانی ارائه دهید. اگر از اضطراب عملکرد شدید رنج می‌برید، درمان‌های رفتاری مانند کاهش حساسیت سیستمیک می‌تواند مفید واقع شود. شما همچنین می‌توانید با انجام کار‌های مختلف به خود در کاهش تاثیر اضطراب بر روی اعمالتان کمک کنید:
- در صورت امکان، موضوعی را انتخاب کنید که واقعا به آن علاقمند هستید تا از اشتراک دانش و اطلاعات خود با دیگران لذت ببرید.
- سعی کنید در ابتدای سخنرانی مخاطبان را درگیر و همراه سازید تا از فشارهای وارده بر خودتان کاسته شود. بعضی از اقداماتی که می‌توانید در ابتدای بحث خود انجام دهید عبارتند از: نظر مخاطبان خود را در مورد موضوع مورد بحث بپرسید، آن‌ها به گروه‌های کوچک تقسیم کنید تا در مورد موضوع به بحث و گفت‌و‌گو بپردازند و یا از یکی از شنوندگان بخواهید برای ارائه برخی از قسمت‌های سخنرانی به شما کمک کند.
استراتژی مقابله در قالب شیوه زندگی مثبت
برخی از استراتژی‌های مقابله‌ای مثبت که می‌توانید از امروز استفاده از آن‌ها را آغاز کنید عبارتند از:
ورزش: ورزش منظم برای حفظ ذهن و بدن سالم بسیار مفید است. یک فعالیت که به آن پایبند می‌مانید و انجام آن برای شما لذت بخش است را انتخاب کنید. پیاده روی کنید یا آهسته بدوید (جاگینگ)، ویدیو‌های جدید یوگا را امتحان کنید یا فقط کمی فریزبی بازی کنید! کالج یا دانشگاه شما حتی ممکن است امکانات داخل دانشگاهی و یا کلاس‌های ورزشی برگزار کند- که شانس پیدا کردن دوستان جدید را افزایش می‌دهد.
تغذیه مناسب: رژیم غذایی رایج دانشجویی می‌تواند به سلامتی شما آسیب برساند. سعی کنید در طول روز از وعد‌های غذایی و تنقلات مفید و سالم تغذیه کنید و در صورت امکان از مصرف کافئین و قند اجتناب کنید زیرا ممکن است اضطراب شما را تشدید کند.
سخن پایانی
به عنوان یک دانش آموز با اختلال اضطراب اجتماعی، شما با چالش‌های بیشتری در کالج یا دانشگاه مواجه خواهید شد. با این حال، با تشخیص، درمان و راهبردهای مقابله‌ای مناسب، شانس داشتن تجربه خوشنود کننده بسیار بالا است. به یاد داشته باشید هر روز را همان گونه که هست بپذیرید، از افکار مضطرب خود مراقبت کنید و بر روی اهداف خود هم در زمینه تحصیلات، هم پیدا کردن دوستان و هم رشد شخصی خودتان تمرکز کنید.
