محققان توانستند طی یک مطالعه‌ی اثبات مفهوم جدید سلول‌های سرطانی انسان را برای تبدیل شدن به سلول‌های چربی فریب دهند.
برای دستیابی به چنین عملی، این تیم از مسیر عجیبی در متاستاز سلول‌های سرطانی استفاده کرده است؛ نتایج آن‌ها تنها اولین گام می‌باشد ولی به هر حال روش بسیار امیدوارکننده‌ای است.
وقتی دست شما بریده می‌شود، یا وقتی اندام‌های جنین تشکیل می‌گردد، سلول‌های اپیتلیومی کمتر دیگر شبیه خودشان هستند، و بسیار سیال‌تر به نوعی سلول بنیادی به نام مزانشیم تبدیل شده و می‌توانند به هر سلولی در بدن تبدیل گردند.
این فرآیند گذر اپیتلیال-مزانشیمال (EMT) نام دارد و مدتی است که مشخص شده سرطان می‌تواند هم از این مسیر و هم از مسیر مخالف آن MET برای گسترش در بدن و متاستاز استفاده کند.
محققان نوع مهاجمی از سلول‌های سرطان پستان انسان را در موش‌های ایمپلنت کرده و آن‌ها را با داروی دیابت روزیگلیتازون و ترامتینیب (نوعی درمان سرطان) درمان کردند.
به لطف این داروها، وقتی سلول‌های سرطانی از یکی از مسیرهای بالا استفاده کردند، به جای پخش شدن تبدیل به سلول‌های چربی شدند؛ پروسه‌ای که آدیپوژنز نام دارد.
مدل‌های مورد استفاده در این مطالعه اجازه‌ی ارزیابی انتشار آدیپوژنز سلول سرطانی را در اطراف تومور داد. نتایج نشان می‌دهد که در یک درمان ترکیبی مرتبط با بیمار با روزیگلیتازون و ترامتینیب به طور خاص سلول‌های سرطانی را با افزایش پلاستیسیته هدف قرار داده و آدیپوژنز آن‌ها را القا می‌کند.
با این که تمام سلول‌های سرطانی تبدیل به سلول چربی نشدند، ولی آن‌هایی که وارد مسیر آدیپوژنز شدند دیگر برنگشتند.
مکانیسم این تبدیل چیست؟ ترامتینیب به عنوان یک دارو هم فرآیند تبدیل سلول‌ها را، مثل سلول‌های سرطانی به سلول‌های بنیادی، سرعت می‌بخشد، هم تبدیل این سلول‌های بنیادی را به سلول‌های چربی تسریع می‌نماید.
روزیگلیتازون کمتر اهمیت داشت، اما در ترکیب با ترامتینیب، آن هم به تبدیل سلول‌های بنیادی به سلول چربی کمک کرد.
چیزی که هیجان‌انگیز است این است که این دو دارو هم‌اکنون تأییدیه‌ی FDA را دارند، بنابراین کشاندن این کارآزمایی‌های بالینی به سمت بالین باید آسان‌تر باشد. نکته‌ی جالب دیگر این است که آزمایش روی سلول‌های انسانی انجام شده؛ چون بسیاری از روندهایی که در موش‌ها می‌بینیم در سلول‌های انسان انجام نمی‌شوند.
این مطالعه در ژورنال Cancer Cell به چاپ رسیده است.
