معمولا به افرادی که فرم عودکننده اسکلروز چندگانه را دارند، داروهای اصلاح کننده بیماری (disease modifying) را تجویزمی‌کنند که از شدت حملات بکاهند و از بدتر شدن وضعیت جلوگیری کنند. با این که این داروها به نظر می‌آید که موثر واقع شده‌اند، مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که پیوند مغز استخوان ممکن است نتایج بهتر و بادوام‌تری را به دنبال داشته باشد.
Richard Burt رییس بخش ایمونوتراپی و بیماری‌های اتوایمیون دانشگاه feinberg شیکاگو می‌گوید:
ساده‌ترین راه برای تفسیر نتایج بیان این نکته است که پیوند، نتایج بهتری را نسبت به داروها کسب کرده‌است.
همانگونه که در شماره ۱۵ ژانویه ژورنال The American Medical Association گزارش شده‌است، دکتر برت به همراه همکاران خود اولین مطالعه تصادفی با مقایسه درمان بوسیله داروهای disease-modifying با پیوند سلول‌های بنیادی خونی را انجام دادند. این سلول‌ها به گروه‌های سلولی خونی متفاوتی تمایز پیدا می‌کنند که شامل گلبول‌های سفید نیز می‌شود.
۱۱۰ بیمار مبتلا به اسکلروز چندگانه عودکننده-بهبودیابنده در این مطالعه شرکت داشتند.۸۰ الی ۸۵% مبتلایان اسکلروز چندگانه در وهله اول از نوع عودکننده-بهبودیابنده تشخیص داده شدند. این نوع با دوره‌های منظم و مکرر خشم به همراه تشدید علائم همراه آن نظیر مشکلات بینش و تعادلی و بوجود آمدن نشانه‌های جدید همراه است.
نیمی از داوطلبین به طور اتفاقی برای پیوند مغز استخوان انتخاب شدند، و بقیه درمان دارویی را آغاز کردند.دسته دوم که میانگین سنی آن‌ها ۳۶ سال بود، دوبار دچار عود شدند حال که تا یک سال قبل از آغاز مطالعات دارو مصرف می‌کردند.
بهبود قابل‌توجه گروه پیوندی
بعد از یک پیگیری ۵ ساله، علائم اسکلروز چندگانه تنها در سه نفر از افرادی که پیوند دریافت کرده بودند،رو به بدتر شدن کرد. میانگین زمانی پیشرفت بیماری در افرادی که دارو درمانی شده‌بودند، ۲ سال بود. حال آن که در گروه پیوندی بیماری پیشرفت قابل‌توجهی نیافته‌بود.
در هنگام سنجش ناتوانی‌ها، بیماران پیوندی بهبودی قابل‌توجهی یافته‌بودند، در حالی که بیماران دارودرمانی ناتوان‌تر شده‌بودند.
Burt اشاره کرد که بار زخم در مغز(معیاری برای اندازه‌گیری آسیب نورونی) در افراد دارودرمانی به مقدار ۳۳% افزایش یافته‌بود، در مقابل کاهش ۳۳% در افراد پیوندی نشان می‌داد.
او در ادامه گوشزد کرد که بیماران پیوندی بهبودی قابل‌توجهی را درکیفیت زندگی خود داشتند که در گروه مقابل این اتفاق نیفتاده‌بود.
Burt اظهار داشت:
منطقی است اگر درنظر بگیریم که با داشتن یکبار درمان و رهایی از مصرف داروهای مختلف کیفیت زندگی فرد بالا می‌رود. در حالی که درمورد داروها، بیمار باید تا زمانی که عوارض دارو بدتر نشود و یا به عودهای مکرر دچار نشود، باید یک نوع دارو را مصرف کند. بعد این موارد پزشک داروی جدید را تجویز می‌کند.
راه‌اندازی مجدد سیستم ایمنی با پیوند
پیوند سلول‌های بنیادی معمولا به افراد مبتلا به سرطان‌های خاص مانند سرطان خون و میلوم متعدد توصیه می‌شود. ولی در مورد اسکلروز چندگانه هنوز در مراحل ابتدایی خود می‌باشد.
علاوه بر این مطالعه، مطالعه دیگری نیز مفیدبودن پیوند سلول‌های بنیادی برای افراد مبتلا به التهاب حاد اسکلروز چندگانه عودت‌کننده-بهبودیابنده را نشان می‌دهد.هنوز کارآزمایی‌‌های بالینی در جهت تایین میزان تاثیر و امنیت آن در حال انجام است، اما برخی مراکز این متود درمانی را برای افراد مبتلا به اسکلروز چندگانه عرضه می‌کنند.
مدت رمان تخمینی برای انجام این فرآیند درمانی در بیمارستان حدود ۱۵ روز می‌باشد.
عمل پیوند ریسک‌هایی نظیر عفونت و حتی مرگ را در پی‌دارد. Burt می‌گوید که این آزمایش از شیمی‌درمانی خیلی خفیفی استفاده کرده که سمیت آن خیلی کمتر از سایر مطالعات مشابه می‌باشد. مولفان مطالعه تعداد اندکی عوارض و عدم مرگ‌ومیر را گزارش کرده‌اند.
در ادامه می‌گوید:
درمان قدرتمندی است و در عین حال بسیار امن می‌باشد.
محدودیت‌های مطالعه
محققان به تعدادی مانع در مطالعات خود برخوردند، که شامل افراد کم داوطلب و اجازه دادن به بیماران دارودرمانی برای دریافت پیوند می‌شد.
Asaff Harel نورولوژیست که در بیمارستان Lenox Hill نیویورک فعالیت می‌کند و دخالتی در مطالعه نداشت، می‌گوید که آمار عودها و ناتوانی‌ها در گروه دارودرمانی به مراتب بیشتر از سایر گروه‌ها به نظر می‌رسید.
در ادامه بیان می‌کند:
آمار بسیار بالای عودها و وخامت بیماری در افرادی که natalizumab مصرف می‌کنند، سوالات زیادی را ایجاد کرده‌است.
مطالعه اولین قدم در جهت بهبود یک متود درمانی امیدبخش
در مورد مطالعات آینده، Burt میخواهد بیماران بیشتری را در دوره‌های طولانی‌تری مثل ۱۰ ساله،۱۵ ساله و … نیز بررسی کند و نتایج آن‌ها را بدست آورد.
می‌گوید:
بیمارانی ۱۰ الی ۱۵ ساله را دارم که هیچوقت عود نداشته‌اند و هیچ نشانه‌ای از گسترش بیماری در آن‌ها از روی MRI دیده نشده‌است.
او افزود که این نوع از درمان‌های طولانی‌مدت و تک مرحله‌ای می‌تواند برای بیمار و شرکت‌های بیمه صرفه‌جویی اقتصادی قابل‌توجهی داشته‌باشد. با اینکه هزینه پیوند بالاست، در طولانی‌مدت نسبت به مصرف داروهای اسکلروز چندگانه مقرون به صرفه‌تر خواهدبود.
