جرج اُتو گای (۶ جولای ۱۸۹۹-۸نوامبر ۱۹۷۰) زیست‌شناس سلولی در بیمارستان جان هاپکینز بود که با تکثیر رده سلولی HeLa شناخته می‌شود. او بیش از ۳۵ سال از عمر خود را صرف ایجاد دستاوردهای بزرگ علمی کرد.
رده سلولی HeLa
در سال ۱۹۵۱ گای سلول‌های توموری زنی به نام هانریتا لکز را که مبتلا به سرطان رحم بود، جدا کرد. مشخص شد که این سلول‌ها از دو جهت غیرعادی بودند؛ اولی اینکه می‌توانستند در محیط کشتی که به طور مداوم توسط درام غلطکی به زده می‌شد، رشد کنند و اینکه نیازی به درپوش شیشه‌ای برای رشد نداشتند در نتیجه محدودیت فضایی نیز برای رشد نداشتند. گای هنگامی که طول عمر و سرسختی سلول‌های HeLa را مشاهده کرد، تصمیم گرفت با دانشمندان سراسر جهان در میان بگذارد و بدین ترتیب استفاده از سلول‌های HeLa جهانی شد. ازدستاوردهای استفاده از این سلول‌ها می‌توان به: ساخت واکسن پولیو، ساخت اولین کلون از سلول انسانی، کمک به کشف ۴۶ کروموزوم انسانی و ممکن ساختن باروری داخل‌رحمی را نام برد. بعد از مدتی، طی مقاله‌ای کوتاه خواست تا اعتبار خط تولید سلولی را مطالبه کند، با این حال این سلول‌ها در سراسر جهان در حال استفاده بودند.
چالش‌ها
در سال ۱۹۶۶ Stanley Gartler کشف کرد که به دلیل توانایی‌های غیرمعمول رشدی سلول‌های HeLa، کشت‌های سلولی بسیاری از بین رفته و بعضا سال‌ها تحقیق را به انحطاط کشانده‌اند. مشخص شده که این سلول‌ها می‌توانند روی ذرات غبار معلق شوند و با دست‌ها یا پیپت‌های آلوده انتشار یابند؛ بنابراین می‌توانند در آخر به یک کشت برسند و کاملا آن را بدست بگیرند.
چالش دیگری که در مورد سلول‌ها وجود داشت، چگونگی بازیابی آن‌ها بود. همانطور که در کتاب The Immortal Life of Henrietta Lacks آورده شده‌است، سلول‌هایی که از هانریتا کز گرفته شده‌اند، بدون اجازه خودش بوده‌است و حتی تا سال ۱۹۷۰ خانواده‌اش نیز از این موضوع خبر نداشت. او به شدت مراقب بود تا اسم حقیقی او فاش نشود، و تا مرگ او این اسم به عموم اعلام نشد.
تکنیک درام غلطکی
گای با اختراع درام غلطکی نیز شناخته می‌شود، که تکنیکی ضروری برای توسعه رده سلولی HeLa می‌باشد. این دستگاه یکی از اولین ابزارها در کمک به پرورش کشت سلولی می‌باشد. این دستگاه دارای سوراخ‌های متعددی است که بافت و مواد مورد نیاز آن در آن گذاشته می‌شود. درام می‌چرخد تا مواد با هم مخلوط شوند و هر یک ساعت کشت را در معرض هوای آزاد قرار می‌دهد تا درام دوباره بچرخد و کشت در درون مایع فرو برود. همچنین اشاره شده‌است که گای از اولین افرادی است که تقسیم و رشد سلولی را به صورت فیلم ثبت کرده‌است.
انجمن کشت بافتی (TCA)
هنگام ریاست گای در جان هاپکینز، او بنیان‌گذار و اولین دبیر انجمن کشت بافتی (TCA) بود. هدف اصلی TCA آشنا ساختن دانشمندان با بافت، متودهای کشتی و تربیت کادر فنی ماهر بود.TCA هم‌اکنون به عنوان جامعه زیشت‌شناسی آزمایشگاهی نیز شناخته می‌شود، که هم‌اکنون ۱۵۰۰ نفر را شامل می‌شود. طی سال‌ها انباشت سرمایه، گای توانست با میلیون‌ها دلاری که بدست‌آورده بتواند یک خانه دائمی برای TCA درست کند؛ مرکز علوم سلولی Alton Jones در نیویورک. تعدادی پیشرفت‌های پزشکی در مرکز TCA حاصل شده که می‌توان به رشد سلول‌های کلون جوندگان، توسعه تایم‌لپس ها در آزمایشگاه و مشاهده ساختار سلولی با میکروسکوپ الکترونی اشاره کرد.
مرگ او و میراثش
گای در ۸ نوامبر ۱۹۷۰ یک سال بعد از تشخیص بر اثر سرطان پانکراس درگذشت. هنگامی که تحت عمل جراحی اضطراری قرار گرفت، پزشکان مشاهده کردند که تومورها به غدد لنفی اطراف پروستات پخش شده و قلب و ریه نیز درگیر شده‌اند، و وضعیت او مناسب جراحی نبود. گای به نیویورک سفر کرد تا یک شیمیوتراپی آزمایشی انجام دهد. او از پزشکان خواست تا قسمتی از تومور کبدی او را ببرند تا رده سلولی جدیدی را در تحقیقات سرطانی ایجاد کنند. هر چند پزشکان به حرف او گوش ندادند که باعث شد تا او بعد بیدار شدمش عصبانی شود. هر چند که کمی بعد نیز درگذشت.
میراث مهمی که گای برای جامعه علمی گذاشت، تدریس‌هایش بود. در آزمایشگاه او، اعتقاد براین بود که برای از بین بردن کشت‌های سلولی، کافی است تا از تکنیک غیراستریل استفاده شود. او هزاران محقق را به استفاده از تکنیک‌های استریل و روش‌های مطالعاتی محتاطانه تشویق و تربیت کرد.
