با اینکه همه افراد مبتلا به بیماریهای قلبی بیماریهای لثه ندارند، و همه افراد مبتلا به بیماری لثه مبتلا به بیماری های قلبی نیستند، اما به نظر می‌رسد که یک همبستگی وجود دارد.
بیماری لثه با افزایش باکتری های دهانی و دندانی آغاز می شود، لایه چسبناکی از مواد غذایی در دهان ایجاد می شود و باکتریهایی که می توانند به سوزش، خونریزی و التهاب لثه منتهی می شود در این لایه تشکیل می شوند.
تحقیقات در دانشگاه نیویورک نشان می دهد که درمان بیماری دوره ای لثه همانند لثه های متورم می تواند در کاهش سطح پروتئین سی راکتیو (C-reactive protein) و فیبرینوژن (fibrinogen) مرتبط با بیماری قلبی موثر تلقی شود.
مقاله مرتبط: ۹ نشانه برای بیماریهای لثه
البته، افرادی که سیگار می‌کشند و یا مقادیر زیادی الکل مصرف می‌کنند، بیشتر احتمال دارد که هر دو مشکلات دهانی و قلبی عروقی داشته باشند، اما به نظر می‌رسد که رابطه بیشتری نسبت به عوامل ریسک مشترک وجود دارد.
این که آیا بیماری لثه یک عامل خطر مستقل برای بیماری های قلبی است، هنوز مورد بحث قرار نگرفته است، اما برخی از نظریات مربوط به چگونگی ارتباط این دو مورد وجود دارد.
در ابتدا، التهاب پاسخی به تحریک کننده یا پاتوژن است؛ این مکانیسم محافظتی است. با این حال، اگر آن را برای مدت طولانی ادامه دهد، می تواند به بافت ها و ارگان ها آسیب برساند.
ممکن است التهاب در لثه ها یک فرآیند آبشاری ایجاد کند که در نهایت سبب التهاب در سیستم قلبی عروقی می شود.
ارتباط باکتریایی
متناوبا، ارتباط بین بیماری های قلب و لثه ممکن است به علت باکتری باشد.
باکتری‌ها در لثه‌ها می‌توانند به منبع خون وارد شوند و به مقصدهای دور، از جمله قلب که می‌توانند باعث التهاب و آسیب شوند، سوق داده شوند.
به عنوان مدرک این امکان، محققان نشان داده‌اند که P. gingivalis رایج‌ترین گونه باکتریایی در شریان کرونری است.
در تحقیقات دیگری در بیمارستان دندانپزشکی سیدنی ، دندانپزشکها دندانهای ۷۰ بیمار را که از بیماری های پیشرفته لثه رنج می بردند خارج کرده و به همان میزان از خطر بیماریهای قلبی آنها کم کردند.
