چگونه سیستم ایمنی به قارچ‌های روی پوست پاسخ می‌دهد؟ محققان دانشگاه Zurich نشان دادند که همان سلول‌های ایمنی که ما را در برابر قارچ‌های پوستی محافظت می‌کنند، همچنین علائم التهابی آتوپیک درماتیت را تقویت می‌کنند. آنتی‌بادی‌تراپی می‌تواند این بیماری پوستی التهابی مزمن را تسکین دهد.
پوست انسان‌ها و حیوانات پر از قارچ است. گمان می‌شود که گونه مخمری کوچک به‌نام مالاسزیا (Malassezia)، که همراه باکتری‌ها و ویروس‌ها بخشی از میکروفلور پوست سالم است، دفاع بدن را تقویت می‌کند و سیستم ایمنی را، همانند باکتری‌های خاص، برای پاتوژن‌های خطرناک آماده می‌سازد. با این حال، برخلاف باکتری‌ها، تاکنون فرایندهای فیزیولوژیکی که قارچ‌های موجود در همه جا را تحت بررسی قرار می‌دهد، به مقدار کمی شناخته شده است.
اکنون ایمونولوژیست‌های دانشگاه Zurich نشان داده‌اند که سیستم ایمنی بدن ما مسئول حفظ تعادل در پوست هستند. محققان توانستند نشان دهند که در موش‌ها و همچنین انسان‌ها، قارچ مالاسزیا سیستم ایمنی بدن را برای تولید سایتوکین اینترلوکین ۱۷ تحریک می‌کند. اگر این سایتوکین آزاد نشود یا سلول‌های ترشح‌کننده اینترلوکین ۱۷ از دست رفته باشند، چیزی برای جلوگیری از رشد قارچ‌ها و هجوم به پوست وجود ندارد.
مقالۀ مرتبط: عفونت های قارچی سطحی(۱): مالاسزیا
قارچ‌ها می‌توانند آلرژی پوست را بیشتر کنند
چه اتفاقی هنگام بهم خوردن تعادل بین قارچ‌ها و سیستم ایمنی روی سطح بدن می‌افتد؟ شواهدی وجود دارد که معمولا قارچ مالاسزیا بی‌ضرر هنگام ایجاد آتوپیک درماتیت نقش ایفا می‌کند. در این آلرژی پوستی التهابی مزمن که تا ۲۰ درصد کودکان و ۱۰ درصد بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، سیستم ایمنی به آنتی‌ژن‌های محیطی مثل مایت‌های خانگی بیش از حد واکنش نشان می‌دهد. این می‌تواند منجر به اگزما شود که با ضایعات پوستی خشک، ملتهب و خارش‌دار معمولا روی گردن و ساق دست و پا مشخص می‌شود. همچنین یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوست در سگ‌ها می‌باشد.
تحقیقات کنونی نشان می‌دهند که تولید اینترلوکین ۱۷ توسط سلول‌های ایمنی خاص که به‌طور معمول در برابر رشد کنترل نشده قارچ‌ها روی پوست حفاظت ایجاد می‌کنند، همچنین به گسترش علائم مشخص آتوپیک درماتیت کمک می‌کند. این قارچ‌ها به عنوان آلرژن روی پوست عمل می‌کنند و منجر به واکنش بیش از حد سیستم ایمنی همراه با ویژگی‌های التهابی خاص می‌شوند. این یافته‌ها توسط آزمایشاتی با سلول‌هایی از مبتلایان به آتوپیک درماتیت تحت همکاری با بیمارستان دانشگاه Zurich و ETH Zurich تایید شده است.
درمان با آنتی‌بادی‌های درمانی
یافته‌های حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که آنتی‌بادی‌های درمانی که اثر اینترلوکین ۱۷ را خنثی می‌کنند، می‌توانند درمان موثری برای آتوپیک درماتیت باشند. این آنتی‌بادی‌ها در حال حاضر وجود دارند و با موفقیت‌های بسیاری برای درمان پسوریازیس مورد استفاده قرار می‌گیرند.
با این حال، هنوز بررسی نشده است که چرا پاسخ ایمنی علیه قارچ مالاسزیا می‌تواند پاتولوژیک باشد و چرا مکانیسم محافظتی طبیعی در بیماران آتوپیک درماتیت شکست می‌خورد.
