مطالعه‌ی جدید نشان داده‌است که سیتومگالوویروس به طور نرمال در افرادی که دارای این ویروس هستند غیرفعال می‌باشد اما می‌تواند دوباره در افراد مبتلا به سیستیک فیبروزیس که عفونت‌های ریه دارند، دوباره فعال شوند.
سیستیک فیبروزیس بیماری مادرزادی می‌باشد که منجر به اختلال در ریه و دستگاه گوارشی می‌شود همچنین این بیماری تهدید کننده‌ی حیات نیز می‌باشد. علائم شایع این بیماری شامل سرفه‌های مداوم، التهاب راه‌های بینی، خس خس سینه، تنگی نفس، یبوست‌های مزمن و عفونت ریه می‌باشد. سیستیک فیبروزیس در اثر جهش در ژن پروتئینی می‌باشد که حرکات نمک به داخل و خارج سلول را تنظیم می‌کند.
در این بیماری موکوسی که به طور نرمال نازک و لغزنده می‌باشد، چسبنده و ضخیم می‌شود و موجب بسته شدن راه‌های هوایی می‌شود که باعث ورود و خروج هوا می‌شود. این امرباعث می‌شود که سرفه کردن برای خارج کردن این موکوس از ریه‌ها دشوار شود. تنفس کردن نیز به سختی انجام می‌شود و موجب ایجاد عوارض دیگری مثل عفونت مزمن ریه، پولیپ‌های بینی، سرفه‌ی خونی، نارسایی تنفس، دیابت و عوارض سیستم تولیدمثل می‌شود.
بررسی سیتومگالوویروس و سیسیتیک فیبروزیس
سیتومگالوویروس از گونه‌های شایع و بی‌ضرر ویروس هرپس می‌باشد که در نوجوانان و افرادی که بلوغ زودرس و دیررس دارند، وجود دارد. ویروس معمولاً علائمی را ایجاد نمی‌کند اما ممکن است دوباره فعال شده ویا بعد ازعفونت با باکتری‌های دیگر به سرعت پخش شده و گسترش یابد. طبق مطالعه‌ی جدید در ژورنال European Respiratory افراد مبتلا به سیستیک فیبروزیسی که دارای ویروس هستند، نسبت به افرادی که این ویروس را ندارند بیماری آن‌ها پیشرفت بکند. پژوهشگر اصلی مقاله دکتر Michael Parkins از دانشگاه Calagry از کانادا بیان می‌کند:
ما هم‌اکنون می‌دانیم که سیتومگالوویروس می‌تواند به سلامتی افراد مبتلا به سیستیک فیبروزیسی که پیوند ریه شده‌اند، صدمه بزند و موجب رد پیوند شود. اما ما اطلاعات بسیار کمی از این موضوع داریم که چگونه
سیتومگالوویروس برروی بیماران سیستیک فیبروزیس قبل از پیوند تاثیر دارد.
تیم تحقیقاتی ۵۶ فرد مبتلا به سیستیک فیبروزیس که به پیشنهاد دکترهایشان برای پیوند ریه به کلینیک سیستیک فیبروزیس Calagry مراجعه کرده‌بودند برای شرکت در این مقاله انتخاب شدند. آن‌ها جنسیت افراد، توده‌ی بدنی افراد (BMI)، سطح تحصیلات آن‌ها و حضور عفونت‌های دیگر را ثبت کردند. از این افراد ۳۰ نفر (۵۴.۶%) دارای سیتومگالوویروس بودند. نتایج محققان نشان داد که پزشکان افراد دارای سیتومگالوویروس را ۸ سال زودتر از افرادی که این ویروس را نداشتند برای پیوند ریه ارجاع دادند با این حال افراد دارای ویروس ۱۰ سال زودتر از افرادی که به این ویروس مبتلا نبودند، فوت کردند. دکتر Parkins بیان می‌کند:
سیتومگالوویروس به طور نرمال در افرادی که دارای این ویروس هستند غیرفعال می‌باشد اما می‌تواند دوباره فعال شده و به سرعت بعد از برخورد با باکتری دیگر گسترش یابد. ما می‌دانیم که درافراد مبتلا به سیستیک فیبروزیس بیشتر احتمال دارد که عفونت‌های ریه گسترش یابد، بنابراین ممکن است چرخه‌های مکرر فعال شدن ویروس باعث آسیب به ریه شده و باعث پیشرفت بیماری شود.
آماده‌سازی راه برای تحقیقِ بیشتر
دکتر Parkins بیان می‌کند که دانشمندان درحال تلاش برای ساخت واکسن‌های سایتومگالوویروس هستند که می‌تواند از عفونت احتمالی پیشگیری کند. درآینده درمان ممکن است شامل داروهایی باشد که سرعت گسترش ویروس‌ها را به طور منظم کاهش می‌دهند، یا افراد تنها زمانی به درمان جواب دهند که ویروس فعال باشد.
دکتر Parkins بیان می‌گوید:
رابطه‌ای که ما پیدا کردیم لزوماٌ به این معنا نیست که سیتومگالوویروس به طور مستقیم باعث پیشرفت بیماری می‌شود چراکه برای اعلام این چنین نتیجه‌ای نیاز به تحقیقات و مطالعات بیشتری می‌باشد. با این حال یافته‌های ما نشان می‌دهد که این ویروس ممکن است بر پیشرفت سیستیک فیبروزیس تاثیر بگذارد که به طور بالقوه منجربه ارجاع برای پیونر زودرس و حتی مرگ می‌شود.
این یافته‌ها نشان می‌دهند که این ویروس ممکن است به عنوان یک عامل شناخته نشده برای سیستیک فیبروزیس باشد، اما این مطالعه برروی تعداد محدودی از افراد انجام شده‌است. محققان بیان می‌کنند که نتایج مطالعه نقش ویروس را تایید نمی‌کنند. آن‌ها به انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه با استفاده ازمراکز ثبت اسناد بین‌المللی بزرگ و چندین مرکز با بیمار‌های زیاد نیاز دارند.
