یکی از فواید ورزش این است که خطر ابتلا به بسیاری از انواع سرطان‌ها به‌ویژه سرطان کولورکتال را کاهش می‌دهد. براساس برخی برآوردها، بدخیمی بیشتر تحت تاثیر فعالیت فیزیکی است. اما اینکه چگونه تمرینات بدنی در برابر سرطان کولورکتال محافظت‌کننده است، عمدتا ناشناخته می‌باشد. فعالیت فیزیکی حرکت مدفوع در روده را سرعت می‌بخشد. اما به نظر نمی‌رسد که این توضیح کامل اثر محافظتی ورزش باشد. در عوض، مطالعه‌ی کوچک منتشر شده در ژورنال Physiology نشان می‌دهد که باید به تغییرات جریان خون پس از ورزش نیز توجه کنیم. این مطالعه‌ی جدید با دانشمندان دانشگاه Queensland در بریسبن استرالیا و سایر موسسات با عضوگیری ۴۰ مردی که از سرطان کولون جان سالم به در برده‌اند، آغاز شده است. (زنان از این مطالعه خارج شده‌اند زیرا قاعدگی بر نتایج تاثیر می‌گذارد.)
دانشمندان از ۱۰ نفر از مردان خواستند که سه بار در هفته سخت به تمرینات ورزشی بپردازند: دوچرخه‌سواری ایستاده به‌طور سخت به مدت چهار دقیقه، سپس به مدت سه دقیقه استراحت، و تکرار این تمرین سه بار دیگر. آن‌ها یک ماه تمرین کردند، سپس چند روز بعد از اتمام برنامه، در حالی که محققان از آن‌ها خون می‌گرفتند، به‌طور کامل در حال استراحت بودند. ۱۰ مرد دیگر نیز این تمرین را به این صورت انجام دادند اما فقط یک بار و محققان از آن‌ها قبل تمرین، بلافاصله بعد تمرین و همچنین دو ساعت بعد خون گرفتند.
افزایش مارکرهای التهابی بعد از ورزش ممکن است به بلاک کردن تکثیر سلول‌های تومور کمک کند.
سپس دانشمندان به دقت مقدار کمی از مایع خون مردان را به پتری دیش‌های حاوی سلول‌های توموری سرطان کولون انسانی که اغلب برای بررسی رشد سرطان استفاده می‌شود، اضافه کردند. در طی ۷۲ ساعت، محققان در چندین نقطه هر دیش تعداد سلول‌ها را شمارش کردند. آن‌ها تفاوت‌های قابل توجهی را مشاهده کردند.
در ظروف حاوی مایع گرفته شده از مردان بلافاصله بعد از یک بار تمرین، دانشمندان سلول‌های سرطانی بسیار کمتری را نسبت به ظروف حاوی مایع گرفته شده دو ساعت بعد از تمرین شمارش کردند. کاهش مشابهی در ظروف مردانی که یک ماه تمرین انجام داده بودند وجود نداشت. در واقع، چیزی در خون بلافاصله گرفته شده بعد از تمرین سرعت رشد سلول‌های سرطانی را کاهش داده بود.
مقالۀ مرتبط: ورزش؛ بهبود دهنده‌ی خستگی و زوال مهارت‌های شناختی ناشی از سرطان
محققان معتقدند که آن عامل را در آنالیزهای بعدی خون مردان ممکن است شناسایی کنند. آن‌ها بلافاصله بعد از ورزش، افزایشی را در مولکول‌های دخیل در التهاب مشاهده کردند. التهاب می‌تواند رشد و تکثیر سلول‌ها را آهسته کند. بنابراین، افزایش گذرا در مارکرهای التهابی پس از ورزش کردن ممکن است در جلوگیری از تکثیر سلول‌های تومور کمک‌کننده باشد.
پیامدهای این نتایج هم تشویق‌کننده و هم اخطارآمیز می‌باشد. تغییرات در خون ورزشکاران موثر اما “موقتی” است. بنابراین، فعالیت‌ها باید تکرار شوند تا اثر حفاظتی مداومی ایجاد کنند و هنوز معلوم نیست که این ورزش‌ها به‌طور ایده‌آل چقدر باید شدید و طولانی باشند و یا اینکه این اثرات به همین میزان به مبارزه با سایر انواع سرطان‌ها کمک می‌کنند. اما با این وجود محققان توصیه می‌کنند که ورزش به عنوان بخشی از فعالیت‌های استاندارد افراد مبتلا و غیرمبتلا به سرطان باشد.
مقالۀ مرتبط: حداقل زمان ورزش که می‌تواند خطر مرگ را کاهش دهد، چقدر است؟
