انتشار این مقاله


اثر ژنتیک بر بیماری لوپوس چیست

اکتشافات نوین علم ژنتیک به ما نشان می‌دهد که علت پیشرفت بیماری لوپوس چیست

در جهان اول، محققانی از دانشگاه بین المللی استرالیا یا ANU دریافتند که جهش‌هایی که قبلا نادیده گرفته می‌شدند، عامل بیماری لوپوس هستند. یافته‌های جدید به ما کمک می‌کند که بدانیم ماهیت لوپوس چیست و چگونه می‌توانیم آن را کنترل کنیم.

لوپوس یک بیماری خودایمنی و غیرقابل درمان است که بافت سالم بدن را مورد هدف قرار داده و باعث التهاب، تخریب و درد می‌شود. تا کنون، علت اصلی لوپوس به طور کامل مشخص نشده است ولی به لطف اکتشافات قابل توجه پزشکان ANU، دکتر سایمون جیانگ، دکتر ویکی آتاناسوپولوس و پروفسور کارولا وینیوسا، بحث جدیدی در رابطه با لوپوس مطرح شده است. دکتر جیانگ به مدت شش سال، بخشی از DNA را که باعث آسیب سلولی می‌باشد، بررسی کرده است. او در این باره می‌گوید:

برای اولین بار نشان دادیم که واریانت‌های نایاب ژنی که در یک درصد افراد جامعه وجود دارد، باعث بروز بیماری لوپوس و پیشرفت آن در بدن می‌گردد. تا قبل از این، باور بر این بود که این ژن‌ها نقش خاصی در دستگاه ایمنی بدن و بیماری‌های خودایمنی ندارند.


نتایج این مطالعات نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به لوپوس، واریانت‌های این ژن‌های نایاب را به طور پنهان در ژنوم خود دارند که باعث اختلال در عملکرد سلول‌های دستگاه ایمنی می‌شود. وقتی دستگاه ایمنی کارکرد خود را در اثر لوپوس از دست بدهد، دیگر قادر نخواهد بود ویروس‌ها و عوامل میکروبی را نابود کند. این موضوع می‌تواند بر کنترل و حتی درمان بیماری‌های خودایمنی موثر باشد.

افرادی را که در این ژن‌ها موتاسیون دارند، به جای بمباران دستگاه ایمنی با روش‌های غیراختصاصی که عوارض زیادی دارند،تحت درمان هدفمند قرار دادیم. به دلیل اینکه این ژن‌ها با سایر بیماری‌های خودایمن ارتباط دارند، از این روش در روماتوئید آرتریت و دیابت نوع یک نیز می‌توانیم استفاده کنیم.

بیشتر بخوانید: ژن درمانی لوپوس

با توجه به مطالعات انجام شده، می‌فهمیم که بیماری لوپوس چیست و وخامت آن در بیماران به چه عواملی بستگی دارد.

لوپوس یک بیماری است که به سختی می‌توان آن را تشخیص داد. بیماری‌های زیادی وجود دارد که علائم لوپوس را بروز داده و تشخیص آن را مشکل‌تر می‌کنند. اما اکنون می‌توان طی چند هفته ژنوم بیمار را آنالیز، و عملکرد دستگاه ایمنی و آزمایشات خون را جهت تشخیص لوپوس بررسی کرد.

شاید این یک موفقیت شخصی است،ولی من افراد زیادی را دیده ام که با لوپوس دست‌وپنجه نرم می‌کنند. وقتی یک پزشک تازه‌کار بودم، یک بیمار ۴۰ ساله را بر اثر بیماری خودایمنی از دست دادم. ما نتوانستیم بیماری او را تشخیص دهیم و این اتفاق، اثر زیادی روی من گذاشت. اکنون با کشف جدیدی که صورت گرفته، می‌توانم این بیماران را زودتر تشخیص داده و درمان کنم.

دکتر جیانگ

ماریا معمارزاده


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید