“فرزند من اختلال طیف اوتیسم و تعدادی مشکلات گوارشی دارد. آیا این موضوع معمول است؟”
بله ، کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) احتمال دارد مسائل پزشکی بیشتری از جمله علائم گوارشی (GI) مانند درد شکم ، یبوست و اسهال در مقایسه با همسالان خود داشته باشند.
در عین حال ، بسیاری از کودکان مبتلا به ASD فقط چند نوع غذا (خوردن انتخابی) می‌خورند ، غذاهای بسیار فرآوری شده را ترجیح می‌دهند و میوه ، سبزیجات و غلات کامل کمتری مصرف می‌کنند.
مقاله مرتبط: هدفگذاری برای کودکان دارای اوتیسم
به همین دلایل ، کودکان مبتلا به ASD ممکن است رژیم‌های غذایی ضعیفی داشته باشند و دچار مشکلاتی مربوط به وزن شوند که می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. بزرگسالان مبتلا به ASD در معرض خطر چاقی ، فشار خون بالا (فشار خون بالا) و دیابت قرار دارند.
دانستن چگونگی کمک به کودکی با علائم ASD و GI(التهاب معده‌ای-روده‌ای) می‌تواند چالش برانگیز باشد. کمبودهای ارتباطی مرتبط با ASD اغلب دشوار می‌سازد که تشخیص دهیم آیا رژیم غذایی کودک علت علائم دستگاه گوارشی است یا اینکه این علائم نتیجه یک مشکل اساسی پزشکی دیگر است. علاوه بر این ، وقتی کودک به خوردن انتخابی عادت کرده است ، ایجاد تغییر در رژیم‌ها می تواند مشکل باشد.
والدین و مراقبین ممکن است رژیم‌های محدود یا حذف کننده را در تلاش برای مدیریت علائم یا رفتارها امتحان کنند. از آنجا که رژیم‌های محدود کننده خطر کمبود مواد مغذی را افزایش می‌دهد ، باید با برنامه ریزی دقیق انجام شود.
هدف برای كودك مبتلا به ASD همانند هر كودكی است – تأمین كافی از كلیه مواد مغذی و ارتقاء سلامت مادام العمر. برای این منظور ، آکادمی تغذیه و رژیم غذایی توصیه‌های زیر را ارائه داده است:
کودک مبتلا به ASD و خانواده وی باید با یک تیم مراقبت ویژه که شامل یک متخصص تغذیه نیز است ، همکاری کنند. تیم باید کفایت مواد مغذی رژیم غذایی کودک را ارزیابی کند ، با توجه به اینکه حتی اگر رشد مناسب به نظر برسد ، نواقصی ممکن است وجود داشته باشد.
تیم مراقبت باید برای برطرف کردن موانع تلاش کند. از جمله این موانع تغذیه انتخابی است که ممکن است با تغییرات رژیم غذایی برای رفع آلرژی ، یبوست یا سایر علائم دستگاه گوارش اختلال ایجاد کند.
مدیریت برنامه ریزی و تهیه وعده‌های غذایی مغذی باید کل خانواده را درگیر کند.
