مطالعه جدیدی یک فاکتور اساسی شناسایی کرده‌اند که پیشرفت ویروس هرپس را اندازه‌گیری کند و نشان می‌دهد که هدفمند کردن آن می‌تواند از پیشرفت ویروس جلوگیری کند.
براساس آخرین آمار مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌ها (CDC)، ۸۰% مردم در جهان ویروس هرپس را با خود حمل می‌کنند. زیرا اگر فرد تنها یک بار در معرض ویروس قرار گیرد، ویروس تا آخر عمر وی در بدن او خواهد ماند. با وجود اینکه گاها وجود ویروس در بدن، بی‌نشانه است؛ اما می‌توانند ناخوشایند و دردناک باشند. به علاوه ویروس هرپس به‌شدن مسری است و حتی افرادی که علائم آن را ندارند، می‌توانند آن را به دیگر افراد انتقال دهند.
مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که اگر در صورت قرارگیری در معرض عفونت به سرعت اقدام کنیم، می‌توانیم از ابتلا به هرپس جلوگیری کرد. زیرا محققان بینش جدیدی نسبت به آنچه در مرحله‌ی سلولی طی فرآیند عفونت هرپس می‌گذرد، پیدا کرده‌اند و راهی برای کاهش سرعت پیشرفت عفونت را کشف کرده‌اند.
امانوئل وایلر (Emanuel Wyler) و ودران فرنک (Vedran Franke)، هردو PhD در انستیتو سیستم‌های بیولوژی پزشکی در برلین آلمان و از نویسندگان این مقاله هستند. این مقاله در ژورنال Nature Communication منتشر شده‌است.
اهمیت فاکتور رونویسی NRF2:
محققان الگویی برای مراحل رشد و پیشرفت ویروس در یک سلول پیدا کره‌اند. محققان از توالی RNA تک‌سلولی برای تحزیه و تحلیل ۱۲هزار سلول پوست انسان آلوده به ویروس تبخال (HSV1) استفاده کردند. توالی RNA تک‌سلولی، تکنیکی مهم است که به کمک آن می‌توان بیان ژنتیکی را نسبت به تکنیک توالی RNA توده‌ای، در سطح پایین‌تر و با جزییات بیشتری تقسیم کرد. محققان تفاوت‌های این دو تکنیک را توضیح می‌دهند.
وایلر توضیح می‌دهد: «اگر ده میوه را درون یک مخلوط‌کن قرار دهیم، هنگامی که اسموتی مخلوط آن را بنوشم، به سختی می‌توانم بگویم که مثلا حاوی بلک‌بری است. در تکنیک single-cell RNA sequencing ما یک اسموتی نمی‌سازیم؛ ما یک سالاد میوه درست می‌کنیم. من به سرعت می‌توانم تشخیص دهم که در آن بلک‌بری وجود دارد و حتی تعداد دقیق آن را در سالاد بشمارم.»
این تکنیک، الگویی به محققان نشان داد که باعث شد متوجه شوند که یک فاکتور رونویسی به نام NRF2 در عفونت نقش اساسی دارد و فعال شدن آن موجب مهار پیشرفت عفونت می‌شود. فاکتورهای رونویسی، پروتئین‌هایی هستند که اطلاعات را از روی ژنوم رمزگشایی کرده و بخش‌های خاصی از ژن‌ها را فعال یا غیرفعال می‌کنند.
فرانک توضیح می‌دهد که چطور این تکنیک جدید بخش قابل‌توجهی از فاکتور رونویسی NRF2 را آشکار می‌کند: «برای هر ژنی که بررسی می‌کردیم، ما تغییراتی را در تنظیمات آن مشاهده کردیم. در نتیجه به ما نشان داده‌شد که میزان فعال‌شدن فاکتور رونویسی NRF2 می‌تواند شاخصی برای مقاومت موقتی سلول به عفونت ویروس HSV1 باشد.»
محققان هم‌چنین دریافتند که آگونیست NRF2 یا به عبارت دیگر فعال‌کننده، به نام‌های bardoxolone methyl و sulforaphane، در فرآیند تولید ویروس اختلال ایجاد می‌کنند و ویروس کمتر می‌تواند ژن‌های خود را فعال کند. محققان اتفاق نظر دارند که NRF2 کلید اصلی این‌کار است. بارودوکسولون متیل دارویی است که برای درمان عفونت مزمن کلیوی طراحی شده‌است و اکنون در فاز سوم آزمایشات بالینی است.
در نهایت، این مطالعه نشان داد که اینکه سلول در کدام مرحله از چرخه‌ی رشد سلولی قرار دارد، بر حساسیت آن نسبت به عفونت HSV1 تاثیر می‌گذارد.
محققان توضیح می‌دهند که ویروس هرپس روشی مناسب برای بررسی مراحل مختلف چرخه سلولی در عفونت‌های ویروسی است؛ و برنامه‌ی آن‌ها این است که به کمک روش single-cell RNA sequencing روی ویروس‌های دیگری نیز مطالعه کنند.
