موش ها در حملات آسم کودکان مدرسه ای می توانند نقش کلیدی داشه باشند!

موش‌ها، علت آسم کودکان در مدرسه
یافته‌های تحقیقات بر روی کودکان مدرسه دچار حمله آسم به دشمن کوچکی به نام موش دست‌یافت. مطالعات حاکی از آن است که عوامل حساسیت‌زای تولیدی توسط جوندگان می‌توانند در هوا رسوخ کرده و عامل اصلی حملات آسم در محیط مدرسه باشند.
شمار زیادی عوامل حساسیت‌زا (از حشرات موذی تا قارچ‌های روی پرز حیوانات خانگی) به‌عنوان عاملی برای برانگیخته شدن علائم آسم در کودکان شناخته‌شده است؛ اما بیشتر تحقیقات تمرکز خود را بر روی عوامل موجود در خانه‌های کودکان گذاشته‌اند.
به گفته دکتر واندا فیپاتاناکول، یک متخصص حساسیت در بیمارستان کودکان بوستون: «در این تحقیق مدرسه را نیز به‌عنوان عامل مهمی شناسایی کردیم». گویای این است، او نگران است نتایج تحقیق، مشکلات جوندگان موجود در مدرسه را واقعاً دلیل علائم کودکان ثابت نکنند.
در گام بعدی دکتر می‌گوید مطالعه‌ای انجام می‌گیرد که در آن در مدارس پالاینده هوا استفاده می‌شود و آفات و آلودگی به‌وسیله مدیریت به‌طورکلی از بین می‌رود تا دیده شود که آیا سلامت تنفسی کودکان بهبود می‌یابد یا خیر.
مدیریت آفات به‌طورکلی تمرکزش بر روی تکنیک‌های بلندمدت است مانند پر کردن شکاف‌ها و منافذ ساختمان، از میان برداشتن زباله‌ها و درهم‌ریختگی‌ها، آب‌های راکد و دیگر شرایطی که باعث تجمع آفات است.
طبق گزارش مرکز مخصوص کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا، در ایالات‌متحده بیش از ۶ میلیون کودک مبتلابه آسم وجود دارد، شامل حدود ۱۷ درصد از کودکان سیاه‌پوست.
مطالعه جدید که اخیراً به‌صورت آنلاین در ژورنال JAMA Pediatrics منتشرشده، به نظر اولین تحقیق درزمینهٔ سلامت دانش آموزان و عوامل حساسیت‌زای مدرسه است که در ایالات‌متحده انجام‌گرفته است.
دکتر شنتل اسپنسر، پزشک اطفال درزمینهٔ آسیب شناسایی ریه در دانشکده پزشکی ایکان در شهر نیویورک گفت: «ما مطالعات زیادی بر روی محیط خانه کودکان داشته‌ایم؛ اما به دلیل اینکه کودکان زمان زیادی را در مدرسه سپری می‌کنند مطالعه عوامل حساسیت‌زایی که کودکان در معرضشان هستند نیز مهم است.»
او معتقد است که نتایج ثابت نمی‌کند که موش‌ها ریشه آسم‌های با علائم شدید هستند. طبق گفته او: «آسم یک بیماری چندعاملی است و به‌سختی می‌شود یک عامل حساسیت‌زا را جدا کرد و به‌عنوان علت اصلی مدنظر قرارداد» علاوه بر این، وی خاطرنشان کرد که یافته‌ها بر اساس مدارس درون‌شهری در شمال شرقی ایالات‌متحده است و شاید مطابق مدارس سراسر کشور نباید. همچنین افزود: «در نواحی دیگر شاید عوامل حساسیت‌زای دیگر مهم باشند.»
او اضافه کرد، به‌هرحال نقش بالقوه کیفیت هوای مدارس در علائم آسم کودکان بر اساس تحقیقات صورت گرفته روشن است.
گروه دکتر فیپاتاناکول برای مطالعه روی ۲۸۴ دانش‌آموز در ۳۷ مدرسه درون‌شهری تمرکز کرد. اغلب دانش آموزان نابالغ بودند و همگی آسم داشتند. محققان نمونه‌های گردوخاک جهت اندازه‌گیری درجات عوامل حساسیت‌زای مختلف از مدارس جمع‌آوری کردند. در طول چندین سال عملکرد ریه کودکان به‌طور مرتب آزمایش شد و از والدین در مورد علائم آسم مصاحبه شد.
مشخص شد که عوامل حساسیت‌زای موشی تقریباً در تمام مدارس مشترک است ولی میزان این عوامل تأثیر مستقیمی بر سلامتی ریه دانش آموزان دارد.
کودکانی که در معرض بیشترین مقدار این عوامل بودند علائم آسم بیشتری نیز بروز می‌دادند. به‌طور متوسط دانش‌آموزانی که در طیف ۲۰ درصد بالایی بیشترین مقدار عوامل بودند علائم را تقریباً ۴ روز در هر دو هفته داشتند درحالی‌که دانش آموزان ۲۰ درصد پایینی نمودار ۳ روز در مدت مشابه علائم را نشان می‌دادند.
بعضی عوامل حساسیت‌زای دیگر مانند گردوغبار و گربه و کرک و پرزهای سگ، در خیلی از مدارس شناسایی شدند اما در سطوح خیلی کم و هیچ‌کدام به علائم آسم دانش آموزان ارتباطی نداشتند.
محققان گزارشی از عوامل حساسیت‌زای در کمین کودکان در خانه و بعضی عوامل دیگر تهیه کردند اما دکتر فیپاتاناکول معتقد است «ممکن است تعبیرهای دیگری برای ارتباط بین عوامل حساسیت‌زای موشی و علائم آسم دانش آموزان وجود داشته باشد». به نظر او نیازی به هشدار دادن به والدین نیست.
اما او افزود اگر مطالعات آینده ثابت کند که مدیریت آلودگی‌ها یا تکنیک‌های دیگر سلامت ریه کودکان را ارتقا می‌دهد «آن موقع ما درآن‌واحد می‌توانیم به کودکان زیای کمک کنیم».
دکتر اسپنسر با اعلام موافقت خود با این موضوع ذکر کرد: «محدود کردن زمان قرارگیری در معرض عوامل حساسیت‌زا قسمتی از مدیریت آسم است. والدین تلاش کنند این موضوع را جدی بگیرند. اگر این مدیریت در مدارس و دیگر مراکز نگهداری کودکان نیز اجرا شود اقدام مهمی خواهد بود.»