محققین دانشگاه سنسوری اختراع کردند که میتواند بافت سرطانی را مشخص کند و به جراحان کمک میکند که بافت سرطانی را از بافت عادی تشخیص دهند.
در آخرین تحقیقات، محققین توانستهاند از نانوسنسوری استفاده کنند که میتواند بافت تومور را در مدلهای موش مختلف تشخیص دهد. این این سنسور در بافتهای عادی خاموش باقی میماند اما هنگامی که به تومورها میرسد روشن میشود. این نانوسنسور سیگنالهای PH را در سلولهای تومور تقویت میکند تا بتوان راحتتر آنها را از سلولهای عادی تشخیص داد.
سرطان طیف وسیعی از بیماریها را شامل میشود اما بعضی ویژگیهای کلی دارد. PH تومورها با سلولهای عادی متفاوت است. تومورها اسیدیاند و اسید را به محیط اطرافشان ترشح میکنند. این تفاوت چشمگیر است و این پدیده در دهه ۱۹۲۰ کشف شد.
محققین امید دارند که این تکنولژی بتواند درمان سرطان را توسط روشهای مختلفی بهبود ببخشد. این سنسور فواید زیادی برای بیمار دارد، مانند برداشت دقیق تومورها و حفظ بافتهای سالم. به عنوان مثال این تکنولوژی میتواند به بیماران سرطانی کمک کند تا به عوارض جانبی بعد از عمل، مانند عدم کنترل مدفوع دچار نشوند.
این تکنولوژی جدید همچنین میتواند به رادیولوژیستها در تصویربرداری کمک کنند و به محققین نیز کمک کند با روشهای امنتری به بررسی سرطان بپردازند.