نوزادان نارس از فرآیند پیش‌بینی حسی مغز که ممکن است کلید رشد باشد، استفاده نمی‌کنند.
محققان در دانشگاه پرینستون، دانشگاه مرکز پزشکی روچستر می‌گویند:
“یافته‌های جدید سرنخ‌هایی از رمز و راز اینکه چرا نوزادان نارس بیشتر معرض خطر تأخیر رشد روبرو هستند، در اختیار ما قرار می‌دهد.”
در نوزادانی که ۶ ماهه به دنیا میایند، بخش هایی از مغز که مسئول پاسخ به آنچه کودک می‌بیند و مسئول انچه کودک انتظار دیدنش را دارد نیز هست.
Lauren Emberson، استادیار روانشناسی در پرینستون، می‌گوید:
“نوزاد از تجارب خود یاد می‌گیرد. اما نوزادان نارس آن نوع از پاسخ مغز به تجربیات را که، به عنوان پردازش بالا به پایین شناخته‌شده‌است؛ نشان نمی‌دهند. این موضوع به گرد هم آوردن تصویر این نوع پردازش برای توسعه عصبی کمک می‌کند و نیز بینشی نسبت به اشتباهاتمان درباره مغز به ما می دهد. ما اعتقاد داریم که این ناتوانی در یادگیری یکی از دلایل احتمالی برای شکل دادن به مغز است.”
محققان در آزمایشی ۱۰۰ نوزاد را از بین نوزادان ۹ ماهه متولد شده و کسانی که نارس متولد شده‌بودند انتخاب کردند. نوزادان در ۶ ماهه بعد از تولد براساس درکشان، مورد آزمایش قرار گرفتند. نوزادان را در معرض الگو‌هایی مثل صدای بوق از بینی دلقک و یا سر و صدا قرار می‌دهند و به دنبال آن یک چهره کارتونی قرمز را به کودک نشان می‌دهند. محققان با استفاده از عملکردی شبیه به طیف سنجی مادون قرمز توسط یک تکنولوژی که با استفاده از نور، میزان اکسیژن را در مناطقی از مغز اندازه گیری می‌کند، فعالیت مغز نوزادان را بررسی می‌کنند.
پس از اینکه نوزادان را در معرض الگوهای صدا و تصویر قرار دادند، محققان شروع به حذف تصادفی تصویر کردند. در نوزادان ۹ ماهه، فعالیت مغز در مناطق بینایی حتی زمانی که تصویر دیده نمی‌شود به عنوان نشانه‌ای از پیش بینی از بالا به پایین حسی، مورد انتظار است. مغز نوزادان نارس این فعالیت را نشان نمی‌دهد.
Emberson می‌گوید:
“این پژوهش به درک اینکه چگونه پردازش بالا به پایین کمک می کند نوزادان بهتر یاد بگیرند و چگونه عدم پردازش بالا به پایین منجر به تأخیر رشد در نوزادان نارس می‌شود؛ کمک می‌کند. به عنوان مثال، اولین نشانه از یک تأخیر رشد در یک کودک ممکن است زمانی باشد که آن‌ها شروع به استفاده از هر یک از کلمات در ۲ سالگی می‌کنند.
علوم رشد می داند از دست رفتن این نقاط عطف در یک لحظه اتفاق نمی‌افتد، بلکه ماه‌ها وسال‌ها به طول می‌انجامد. با مشخص شدن اینکه تفاوت در چگونگی یادگیری است که به مغز شکل می‌دهد، شاید ما بتوانیم خیلی زودتر نوزادانی را که به احتمال زیاد مشکل خواهد داشت، تشخیص دهیم.”
چارلز نلسون، استاد اطفال و علوم اعصاب در دانشکده پزشکی هاروارد می‌گوید:
“مهم‌ترین اهمیت این تحقیق بررسی ارتباط بین پتانسیل رشد مغز نوزادان زودرس و مشکلات بعدی یادگیری است. این تحقیق دارای نتایج مهمی برای هزاران کودک نارس است، گروهی که به طور معمول مقدار زیادی توجه دریافت نمی کنند.”
