کاردیومیوپاتی گشادشده چیست؟
کاردیومیوپاتی گشادشده (DCM)، وضعیتی‌ست که در آن توانایی قلب برای پمپ خون کاهش یافته، زیرا اتاقک اصلی پمپ‌کننده‌ی قلب، یعنی بطن چپ، بزرگ و ضعیف شده‌است. در بعضی موارد، این وضعیت مانع آن می‌شود که قلب آن‌طور که باید استراحت کند و از خون پر شود. با گذر زمان، اتاقک‌های دیگر قلب نیز ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند.
نشانه‌های DCM چیست؟
بسیاری از افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی گشادشده، هیچ نشانه‌ای ندارند؛ و یا این‌که نشانه‌ها جزئی هستند و زندگی عادی دارند. در بعضی از افراد، این نشانه‌ها گسترش پیدا کرده که ممکن است پیشرفت کند و عملکرد قلب را وخیم‌تر کند.
نشانه‌های DCM در هر سنی می‌تواند ظاهر شود و شامل این موارد است:
- نشانه‌های نارسایی قلبی (کم آوردن نفس و خستگی بیش از حد)
- ادم در اندام‌های پایینی
- خستگی مفرط
- اضافه وزن
- غش‌کردن (به دلیل وضعیتی مانند ریتم غیرطبیعی قلب، پاسخ‌های غیرطبیعی عروق خونی در حین ورزش، و یا حتی ممکن است هیچ دلیلی برای آن پیدا نشود)
- تپش قلب (ضربان تند قلب در قفسه‌ی سینه به دلیل ریتم نامنظم قلبی)
- سرگیجه یا سردرگمی
- ممکن است لخته‌های خونی در بطن چپ گشادشده، به دلیل جمع‌شدن خون در آن‌جا، تشکیل شود. اگر یک لخته‌ی خونی شکسته‌شود، می‌تواند در یک شریان گیر کرده، جریان خون به مغز را مختل کند و باعث سکته شود. هم‌چنین لخته‌ی خونی ممکن است جریان خون به شکم و پاها را نیز متوقف کند.
- درد یا فشار قفسه‌ی سینه
- مرگ ناگهانی
چه عواملی DCM را ایجاد می‌کند؟
DCM می‌تواند ارثی باشد، اما عمدتاً توسط عوامل متنوع دیگری تشکیل می‌شود، شامل:
- بیماری شدید عروق کرونری
- اعتیاد به الکل
- بیماری تیروئید
- دیابت
- عفونت ویروسی قلب
- وضعیت غیر عادی دریچه‌ی قلب
- داروهایی که برای قلب سمی هستند ویا به آن آسیب می‌رسانند
- هم‌چنین ممکن است در زنان پس از زایمان اتفاق افتد(کاردیومیوپاتی پس از زایمان)
چگونه DCM تشخیص داده‌می‌شود؟
DCM بر پایه‌ی تاریخچه‌ی پزشکی فرد( علائم و تاریخچه‌ی خانوادگی)، معاینه‌ی فیزیکی، آزمایش خون، الکتروکاردیوگرام(ECG یاEKG)، معاینه‌ی قفسه‌ی سینه با اشعه‌ی ایکس، اکوکاردیوگرام، تست ورزش، کاتترزدن به قلب، CTاسکن و MRI تشخیص داده‌می‌شود.
آزمایش دیگری که به ندرت برای تشخیص علت کاردیومیوپاتی استفاده می‌شود، بیوپسی میوکاردی یا بیوپسی قلب است، که در آن یک نمونه‌ی بافتی از قلب گرفته‌شده و در زیر میکروسکوپ معاینه می‌شود تا دلیل به‌وجود آمدن علائم مشخص شود.
اگر از خویشاوندانتان کسی مبتلا به کاردیومیوپاتی گشادشده است، با پزشک خود در میان بگذارید تا در صورت لزوم معاینه‌ی مرتبط انجام شود. آزمایش ژنتیک نیز برای تشخیص ژن‌های غیرطبیعی، دردسترس است.
درمان DCM چیست؟
درمان DCM از طریق کاهش اندازه‌ی قلب و کاهش موادی در خون که باعث بزرگ‌شدن قلب و در نتیجه بدتر شدن علائم می‌شوند، امکان‌پذیر است:
- داروها : برای مدیریت نارسایی قلبی، بیشتر افراد با استفاده از داروهایی مثل بتا-بلاکر، بازدارنده‌ی ACE، ویا داروهای مدر، بهبود یافته‌اند. اگر آریتمی (ضربان قلب نامنظم) دارید، پزشک شما ممکن است دارویی برای کنترل ضربان قلب یا کاهش به وجودآمدن آریتمی، تجویز کند. رقیق‌کننده‌ی خون نیز ممکن است برای جلوگیری از تشکیل لخته استفاده شود.
- تغییرات روش زندگی: اگر نارسایی قلبی دارید، برای بقیه‌ی زندگیتان، سدیم باید تا حدود ۳۰۰۰-۲۰۰۰میلی گرم در روز محدود شود. ممکن است پزشکتان ورزش ایروبیک را پیشنهاد کند، اما از وزنه‌برداری سنگین پرهیز کنید.
چه جراحی‌هایی برای درمان DCM استفاده می‌شود؟
افرادی که به DCM وخیم مبتلا هستند، ممکن است به یکی از جراحی‌های زیر احتیاج پیدا کنند:
- هماهنگ‌کردن دوباره‌ی قلب با ضربان‌ساز دو بطن. برای بعضی از افراد مبتلا به DCM، تحریک هردو بطن راست و چپ با این ضربان‌ساز، توانایی قلب را برای انقباض با نیروی بیشتر، بهبود می‌بخشد. در نتیجه، علائم و نیز مدت زمانی که می‌توانید ورزش کنید هم بهبود می‌یابد. این ضربان‌ساز می‌تواند به افراد مبتلا به بلوک قلبی و برادیکاردی(ضربان قلب کند) هم کمک کند.
- دفیبریلاتور کاشتنی قلب (ICD). ICD برای افرادی که در خطر آریتمی‌های تهدید‌کننده و یا مرگ قلبی ناگهانی هستند، پیشنهاد می‌شود. HCD به طور مداوم ریتم قلبی را بررسی می‌کند. هنگامی که یک ریتم قلبی بسیار سریع و غیرعادی را تشخیص دهد، به عضله‌ی قلب شوک می‌دهد و آن را یه ریتم طبیعی برمی‌گرداند.
- جراحی. جراحی‌های مرسوم برای بیماری‌های شریان کرونری و یا بیماری دریچه‌ای، ممکن است توصیه شود. بعضی افراد ممکن است نیازمند جراحی بطن چپ و یا قرار‌دادن دستگاه کمک‌کننده‌ی قلبی باشند.
- پیوند قلب
