در دنیای قضاوت بارها شده که شاکی یا متشاکی پس از رد دعوی تقاضای تجدید نظر کند. یکی از آخرین نمونه‌های معروف تقاضای تجدیدنظر رئیس جمهور دونالد ترامپ در رابطه با لغو محدودیت‌های عبور و مرورش است. آیا این کار همیشه‌ی ایده‌ی خوبی است؟ تحقیقات جدید نشان می‌دهند که هوش مصنوعی می‌تواند جواب سؤال ما را تا حدود زیادی درست بدهد. حتی بهتر از خود قاضیان و با اطلاعاتی کمتر!
نه تنها این تحقیق بلکه چندین مطالعه‌ی دیگر ثابت کرده‌اند که رأی دادگاه‌های عالی از الگوریتم خاصی برخوردار است. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۱ با محاسبه‌ی ۸ نتیجه‌ی نهایی از سال‌های ۱۹۵۳ تا ۲۰۰۴ توانست نتیجه‌ی دادگاه نهم را با دقت ۸۳% پیش‌بینی کند. تحقیق دیگری در سال ۲۰۰۴ سعی کرد با این ۹ نتیجه موارد موجود در سال ۲۰۰۲ را پیش‌بینی نماید؛ این تلاش هم با موفقیت ۷۵ درصدی همراه بود.
برای هر سالی از ۱۸۱۶ تا ۲۰۱۵ تیم، ماشین یادگیریِ مدل آماری را طراحی کردند و بین ویژگی‌های دادگاه پائین‌مرتبه و نتیجه‌ی نهایی دادگاه عالی ارتباطی را کشف کردند؛ این که چگونه دادگاه پائین‌تر رأی را صادر کرده بر نتیجه‌ی نهایی اثر دارد. با توسعه‌ی چنین طرحی این الگوریتم توانست نتیجه‌ی ۲۸۰۰۰ حکم دادسرا و ۲۴۰۰۰۰ رأی عدالت را به ترتیب با دقت ۷۰.۲% و ۷۱.۹% پیش‌بینی نماید.
این پیشرفت علاوه بر فرصت‌هایی که پیش روی سیاستمداران و بانکداران می‌گذارد تا بتوانند با اطمینان بیشتری وارد مشاجرات شوند، از جنبه‌ای دیگر هم می‌توان به این الگوریتم نگاه کرد. اگر بتوان رأی دادگاه‌ها را پیش‌بینی کرد، آیا می‌توان به همین راحتی آراء ناعادلانه صادر کرد؟! آیا این دستاورد کمکی به پیشبرد حقوق بشر خواهد کرد؟
برای مطالعه‌ی بیشتر می‌توانید به منبع اصلی مراجعه کنید.
