به ارث بردن ژن های مختلفی که ریسک بیماری قلبی را افزایش می دهند،لزوما به این معنی نیست که فرد بعد از حمله قلبی باید امید به زندگی اش کاهش پیدا کند.
از ۴۴ مقاله ای که در سطح جهان در این باره توسط محققان قلبی ارائه شده ،دو مقاله تحقیقاتی که توسط دکتر کاترینا الیس از کالج دانشگاه اتاگو ارائه شد در عمده ژورنال های کاردیولوژی بین المللی مورد توجه قرار گرفت.
دکتر الیس در اینباره می گوید:” برخلاف انتظار جامعه ی پزشکی وعلمی، ژن هایی که احتمال ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهند ، تاثیر منفی به سزایی در ادامه زندگی بعد از حمله قلبی ندارد. ما با بررسی ۴ ژن کلیدی در بیمارانی با حمله قلبی یا آنژین به مدت ۸ الی ۱۵سال بعد نجات از حمله قلبی دریافتیم که آن ها در مقایسه با کسانی که توالی های معمول ژن را حمل می کنند ،این ژن ها برای ادامه زندگی فرد تاثیر خیلی کمی دارند یا درکل تاثیری ندارند. این در حالی است که کسانی که این ژن های متفاوت را حمل می کنند ،استعداد ایجاد بیماری در سنین پایین را دارند و یا فاکتورهایی دارند که ریسک ابتلا به کلسترول بالا را ایجاد می کند.”
پرفسور ویکی کامرون به عنوان رییس این گروه تحقیقاتی می گوید:” این خبر خوبی برای بیماران است از آنجایی که انتظار می رفت در افرادی با ژن هایی که ریسک حمله قلبی ایجاد می کنند،این ژن ها بعد حمله قلبی تاثیر منفی داشته باشند که برخلاف انتظار تاثیر مثبتی دارند.”
تحقیق درباره ژن ها و ارتباط آن ها با حمله قلبی از سال ۲۰۰۷ به سرعت در حال پیشرفت است و از زمانی که بررسی تمام ۲۳۰۰۰ ژن انسان با استفاده از کامپیوترهای جدید ممکن شده،سرعت نسبتا بالایی دارد. که منجر به شناخت آن دسته از انواع ژن ها شده که تاثیر به سزایی در توسعه بیماری های عروق کرونر قلب و نجات بعد از درمان دارند. بیماری های کرونری قلبی علت اصلی مرگ ومیر در سراسر جهان است. (در نیوزلند هر روز ۱۶ نفر با این بیماری میمیرند.)
خطراتی که باعث این بیماری می شوند عبارتند از: عوامل محیطی و لایف استایل هایی مانند سیگار کشیدن و چاقی، اما حدود ۵۰% بیماری های قلبی به خاطر آرایش ژنتیکی و انواعی از ژن ها است که منجر به این بیماری می شوند.
یک پروژه تحقیقاتی جدید به نام “مطالعه قلب خانواده” در حال مطالعه در نیوزلند است که درباره عوامل خطرساز ژنتیکی دخیل در بیماری های عروق کرونری قلب است. این پروژه مارا قادر خواهد ساخت تا عوامل ژنتیکی مانند انواع ژن هایی که مردم را در ریسک حمله قلبی قرار می دهند را شناسایی کنیم و علاج بیماری سریعتر صورت بگیردو شانس بیشتری برای زنده ماندن ایجاد می کند.
