انتشار این مقاله


درمان آلرژی با آنتی‌هیستامین‌ها

درمان‌های مختلفی از جمله استروئید‌ها و آمپول آلرژی برای حساسیت و آلرژی وجود دارد، اما معمولا اولین چیزی که به ذهنمان می‌رسد آنتی‌هیستامین است. هنگامی که بدن شما در تماس با ماده برانگیزاننده آلرژی مخصوص خودتان مثل گرده، گیاه رگوید (نوعی امبروسیا)، شوره حیوانات خانگی، یا غبار قرار می‌گیرد، ماده شیمیایی به نام هیستامین آزاد […]

درمان‌های مختلفی از جمله استروئید‌ها و آمپول آلرژی برای حساسیت و آلرژی وجود دارد، اما معمولا اولین چیزی که به ذهنمان می‌رسد آنتی‌هیستامین است.


هنگامی که بدن شما در تماس با ماده برانگیزاننده آلرژی مخصوص خودتان مثل گرده، گیاه رگوید (نوعی امبروسیا)، شوره حیوانات خانگی، یا غبار قرار می‌گیرد، ماده شیمیایی به نام هیستامین آزاد می‌کند. آن‌ها باعث تورم و گرفتی بینی، تحریک چشم و بینی، و همچنین خارش چشم،بینی و دهان می‌شوند. گاهی اوقات نیز ممکن است باعث ایجاد کهیر روی پوست گردند.

آنتی هیستامین ها با کاهش و یا بلوک هیستامین، علائم آلرژی را متوقف می‌کنند.

این داروها برای از بین بردن علائم انواع مختلف آلرژی، از جمله فصلی (تب یونجه)، داخلی، و حساسیت های غذایی به خوبی عمل می‌کنند. اما آن‌ها نمی توانند همه نشانه‌ها را از بین ببرند.
برای درمان احتقان بینی، دکتر ممکن است دکونژستان (ضد احتقان) توصیه کند. بعضی از داروها ترکیب آنتی هیستامین و ضد احتقان هستند.

چه نوع آنتی هیستامین هایی وجود دارند؟

آنها در اشکال مختلف، از جمله قرص، کپسول، مایعات، اسپری های بینی و قطره های چشمی تولید شده‌اند. بعضی از آنها تنها با نسخه پزشک به فروش میرسند که عبارتند از:

  • قطره چشم آزلاستین (اپتیوار)
  • اسپری بینی آزلاستین (آستلین، آستپرو)
  • کربینوگزامین (پالژیگ)
  • سیپرو هپتادین
  • دسلوراتادین (کلارینکس)
  • قطره چشم امداستین (امادین)
  • هیدروکسی زین (آتاراکس، ویستاریل)
  • قطره چشم لووکاباستین (لیووستین)
  • قطره خوراکی لووکاباستین (زایزال)

آنتی‌هیستامین‌هایی که بدون نسخه هم می‌توان تهیه کرد:

  • برومفنیرامین ( دی متان)
  • ستیریزین (زیرتک)
  • کلرفنیرامین ( کلر- تری متون)
  • کلماستین (تاویست)
  • دیفن هیدرامین (بنادریل)
  • فکسوفنادین (آلرژا)
  • لوراتادین ( آلاورت، کلاریتین)

قطره های چشمی علائم آلرژی چشم، از جمله خارش، ترشح اشک را درمان می‌کنند.

عوارض جانبی آنتی‌هیستامین

دارو‌های قدیمی تر عوارض جانبی بیشتری به ویژه خواب آلودگی ایجاد می‌کنند.

آنتی هیستامین های جدیدتر عوارض جانبی کمتری دارند، و ممکن است انتخاب بهتری برای برخی از مردم باشند.

برخی عوارض اصلی دارو شامل:

  • دهان خشک
  • خواب آلودگی
  • سرگیجه
  • تهوع و استفراغ
  • بی قراری یا دمدمی بودن (در برخی از کودکان)
  • مشکل ادرار و یا عدم توانایی در دفع ادرار
  • گیجی
  • تاری دید

اگر نوعی از یک آنتی هیستامین را که باعث خواب آلودگی می‌شود مصرف می‌کنید، آن را قبل از خواب بخورید و در طول روز قبل از رانندگی و یا استفاده از ماشین آلات استفاده نکنید.

برچسب روی دارو را قبل از مصرف داروی آلرژی بخوانید. آنتی هیستامین ها ممکن است با سایر داروهایی که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشند.

اگر پروستات بزرگ شده، بیماری های قلبی، فشار خون بالا، مشکلات تیروئید، بیماری کلیوی و یا کبدی، انسداد مثانه، یا گلوکوم دارید ابتدا با پزشک مشورت کنید. همچنین اگر باردار یا شیرده هستید پزشک را در جریان بگذارید.

فاطمه مسیب‌پور


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید