خطر مرگ در یک ماه پس از ورود به بیمارستان، به طور قابل ملاحظه ای در بیمارستان های آموزشی پایین تر از بیمارستان های غیر آموزشی است. علاوه بر فواید آن برای هر کسی که تحت درمان است، یافته های بیمارستان های آموزشی می تواند به عنوان سرنخی برای نجات جان تمام طبقات جامعه باشد.
پزشکان باید مهارت های بسیاری در این کار کسب کنند اما اغلب ما احتمالا ترجیح می دهیم که هنگامی که بیمارشان هستیم، آموزش نبینند. البته این طبیعی است که ترجیح دهیم توسط یک پزشک با تجربه درمان شویم تا یک کارآموز ناپخته! شرکت های بیمه نیز اغلب چنین دیدگاهی دارند.
پروفسور Ashish Jha از موسسه بهداشت جهانی دانشگاه هاروارد، داده هایی از ۲۱.۵ میلیون بیمار مسن از ۴.۴۸۳ موسسات در سراسر ایالات متحده که در بیمارستان بستری شده بودند، مورد بررسی قرار داد. او می گوید:
ما یافتیم که در سراسر طیف بسیار گسترده ای از شرایط پزشکی و جراحی، در بیمارانی که مراقبت های بیمارستان های آموزشی را دریافت می کنند، نتایج بهتری مشاهده می شود.
Jha در مجله Journal of the American Medical Association گزارش کرده است که خطر مرگ ظرف ۳۰ روز پس از بستری، در بیمارستان های غیرآموزشی ٪۹.۶، در بیمارستان های مهم آموزشی ٪۸.۱ و در بیمارستان های آموزشی کوچک که ۹۹ تخت یا کمتر دارد، ٪۹.۲ است. البته کسی که دچار حمله قلبی شده است، احتمال مرگ در او بیشتر از کسی است که شکستگی بازو دارد. با این حال Jha تفاوت بیماری ها و حتی سن بیماران را کنترل کرده است.
افزایش دسترسی به داده ها باعث گسترش اندازه مطالعات می شود. اما دهه های پیش در بیمارستان های آموزشی این نوع تحقیقات بهتر انجام می گرفتند.
دلایل عملکرد بهتر بیمارستان های آموزشی، نامشخص است اما اگر این دلایل شناسایی شوند، می توان به عنوان سرنخی برای بهبودی عملکرد سایر بیمارستان ها نیز مورد استفاده قرار داد. نویسندگان در این مقاله گمان می کنند، بیمارستان های آموزشی خیلی زوذتر از سایر بیمارستان ها با تکنولوژی جدید منطبق می شوند و آشنایی بیشتری با شرایط نادر دارند.
