در مقالهی قبل به بررسی تعاریف و نظریههای پیرامون انجماد انسان، به عنوان روشی در حفظ انسان زنده، پرداختیم و سعی کردیم شما را با اصطلاحات مهمی چون “کریونیک” و “ویرتیفیکاسیون” آشنا کنیم.
در قسمت دوم این مبحث، به بررسی بهتر و گسترده‌تر فرایند جلوگیری از مرگ انسان خواهیم پرداخت و با موسسه‌ای آشنا خواهیم شد، که این کار را آغاز کرده و در واقع پیشرو در زمینه انجماد انسان است، با ما همراه باشید.
مقاله مرتبط : انجماد انسان و راز بقا! (۱)
جلوگیری از مرگ
مرگ زمانی روی می‌دهد که ساختار شیمیایی حیات، سازماندهی خود را از دست می‌دهد و بسیار نامنظم میگردد، که همین موجب از دست رفتن مسیر اصلی و نرمال عملکرد‌های آن شده و غیر‌قابل بازگشت میگردد، (این تعریف که مرگ را خاموش شدن حیات می‌دانیم، درست نیست و باید به این باور برسیم که خاموش شدن می‌تواند مقدمه‌ای برای باز‌ارایی و در یک کلمه بازگشت به حیات باشد).
حدود صد سال قبل یک ایست قلبی ساده، پایان زندگی را برای افراد رقم می‌زد و اگر سر بر سینه گذاشته می‌شد و قلبش بی‌ضربان می‌گشت، فرد را مرده خطاب می‌کردند! در حالی که امروزه می دانیم که مرگ بر اساس ایست قلبی بین ۴ تا ۶ دقیقه بعد از توقف ضربان ایجاد می‌شود علت آن هم اینست که پس از چند دقیقه مغز از کار می‌افتد. به هر حال امروزه به کمک پیشرفت های علم‌پزشکی می‌توان فرد را حتی پس از گذشت ۱۰ دقیقه از ایست قلبی، احیا کرد، بدون هیچ‌گونه آسیب مغزی!
و تکنولوژی‌های آینده این توانایی را به ما خواهند داد، که حتی فرد را پس از ۶۰ دقیقه یا بیشتر، احیا کنیم و زمانی خواهد رسید که به امروز به عنوان یکی از روزهایی یاد خواهد‌شد، که افراد فقط ۱۰ دقیقه فرصت احیا داشتند! چیزی همچون تصور صد سال قبل، برای ما… .
سر انجام مرگ زمانی روی می‌دهد که ساختار های فیزیکی و شیمیایی سلول‌ها ساماندهی خود را از دست بدهند، بدون اینکه هیچ‌گونه تکنولوژی در آن روز بتواند آن را باز سازی کند. این فرایند به نام معیار اطلاعات تئوریکال مرگ خوانده می‌شود. سایر تعاریف مرگ، تعاریفی خود‌سرانه‌اند، که می‌توانند هر لحظه با پیشرفت تکنولوژی تغییر یافته و رد شوند. باید به این نکته توجه کرد که زمان آن گذشته که مرگ را فقدان علایم حیاتی می‌نامیدیم، چیزی که اصلا بیان‌گر مرگ نیست.
هدف اصلی کریونیک، جلوگیری از فرایند مرگ، از طریق حفظ ساختارهای سلولی و شیمیایی است، که این که بازگردانی آن‌ها (که شامل بازگردانی حافظه و شخصیت نیز می‌شود) وابسته به تکنولوژی‌های قابل پیش‌بینی آینده است. اگر افراد درگیر در فرایند کریونیک نتوانند تا مدت‌ها ریکاوری شوند، قطعا این را خواهیم دانست که آن‌ها به هیچ وجه نمرده‌اند. پزشکان امروز در بسیاری موارد مرگ را اشتباه تشخیص می‌دهند، درست مانند گذشته… . بحث در مورد اینکه افرادی که در سیستم کریونیک قرار دارند نمی‌توانند به زندگی باز گردند چون، از قبل مرده‌اند، بحثی متروک و فراموش شده‌است و اکنون می‌دانیم که این کار امکان‌پذیر است.
کریونیک در امروز
بیش از ۱۰۰ نفر از زمان اولین مورد، در سال ۱۹۶۷، تا به امروز به سیستم نگهداری کریونیک پیوسته و بدن خود را حفظ کرده‌اند و حدود هزار نفر در حال انجام فرایند‌های قانونی و مالی انجام پروسهی کریونیک بر روی بدن خود هستند.
Alcor (آلکور)، بزرگترین سازمان در این زمینه است که با جدا کردن سازمان کریونیک از مسائل مربوط به تکنولوژی‌های پیشرفته و حفظ حقوق دستاورد‌های کریونیک محور و دنبال کردن آن‌ها به صورت مستقل، کار می‌کند.
ایده‌ی پروسهی آلکور از جایی میان لحظات پس از ایست قلبی کلید خورد. گردش خون و تنفس ریوی به‌طور مصنوعی بازسازی شدند و چندین دارو برای جلوگیری از کمبود اکسیژن‌رسانی به مغز ساخته‌شد و همچنین توانایی سرد‌کردن سریع از قبل در حال انجام بود که بیشتر به نگهداری مغز کمک می‌کرد. هدف یک چیز بود و همه دست به دست هم داده‌بودند که بتوانند مغز را هرچه بیشتر زنده نگاه‌دارند. درست است که همیشه این امکان وجود ندارد که ما به سرعت و درست این اقدامات را کنار هم انجام دهیم، ولی این دقیقا کاریست که Alcor در بسیاری از موارد آن را درست انجام داده و بیش از پیش به دنبال تسریع بیشتر آن است.
در سال ۲۰۰۱ آلکور ( Alcor ) خبری مبنی‌بر حفظ ارگان منتشر کرد که حاکی از دستیابی به توانایی حفظ ارگان بدون یخ‌زدگی در دمای بسیار پایین (ویتریفیکاسیون یا ویتریفیه کردن)، برای مغز انسان بود. این روش، روشی بود برای حفظ ساختارهای مغز و تثبیت آنان برای مدت بیسار طولانی و نامحدود. فرایند کار به این صورت بود که آب داخل سلول‌ها را با ترکیبی از موادی شیمیایی که در قاله قبل به آن‌ها اشاره کردیم، جایگزین می‌کنند که این ماده از یخ‌زدگی در دما‌های بسیار پایین جلوگیری می‌کند.
برنامه بعدی الکور گسترش توانایی ویتریفیکاسیون از مغز به تمام بدن و کاهش میزان مواد زیست‌شیمیایی استفاده‌شده در فرایندها است تا فرایند بازگردانی با کیفیت‌تر سریع‌تر بروز کند. بر اساس شواهد و مدارک، پیشرفتهایی که انسان را قادر به انجماد قابل بازگشت و قابل بازسازی کند، به زودی رخ خواهد داد و بسیاری از انسانهایی که هم اکنون بر روی زمین درحال زندگی هستند، می‌توانند در آینده‌ای نچندان دور شاهد آن باشند.
برای بدست آوردن اطلاعات بیشتر درمورد فراید انجماد انسان بهتر است، تصویر زیر را به خوبی مطالعه کنید!
