بر اساس پژوهشی جدید تنها با نگاه کردن به چهرۀ افراد، می‌توان ثروتمند یا فقیر بودن آن‌ها را تشخیص داد. بر این اساس، قضاوت‌های دیگری نیز شکل می‌گیرد: به عنوان مثال، تمایل به استخدام افراد ثروتمند نسبت به فقیر بیشتر است.
Thora Bjornsdottir، سرپرست مطالعه و داوطلب PhD، اذعان داشت:
سیگنال‌های چهره، موقعیت اجتماعی شما را آشکار می‌سازند. این سیگنال‌ها در برخورد اول می‌توانند زمینه پیشگویی افراد از شخصیت شما را فراهم ساخته و به نوبه خود، روابط و فرصت‌های زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهند.
شاید علت آن است که نوعی رضایت و خوشحالی یا نارضایتی از زندگی در طول نوجوانی و مراحل اولیه بزرگسالی بر روی چهره حک می‌شود. مثالی از این مطالعه در تصویر زیر نشان داده شده است. آیا می‌توانید افراد ثروتمند و فقیر را از هم تشخیص دهید؟
پاسخ آن است که چهار چهره فرد ثروتمند در سمت چپ به عنوان دسته A قرار دارد. اگر با دقت نگاه کنید، متوجه تفاوت‌های عمیق‌تری خواهید شد. چهره‌های B نسبت به چهره‌های A ناراحت‌تر و ناراضی‌تر به نظر می‌رسند.
به گفته دکتر Nicholas Rule، یکی از نویسندگان مطالعه، چهره با گذر زمان به صورت دائمی تجربیات فرد را بازتاب و آشکار می‌کند. حتی زمانی که فکر می‌کنیم چیزی از خود بروز نمی‌دهیم، آثار احساسات بر روی چهره باقی است.
مقاله مرتبط: حالت چهره از وضعیت اقتصادی‌تان می‌گوید!
طی مطالعه تصاویری به دانش‌آموزان نشان داده شده و از آن‌ها خواسته شد تا نسبت به ثروتمند یا فقیر بودن افراد قضاوت کنند. به طرز جالبی، افراد فقط زمانی می‌توانستند در ارتباط با موقعیت اجتماعی قضاوت کنند که تصویر چهره خنثی داشته باشد. با لبخند تمامی اثرات ناپدید می‌شود.
به گفته دکتر Rule، آنچه ما در این مطالعه می‌بینیم دانش آموزان ۱۸ تا ۲۲ ساله‌ای است که داشتن تجربیات کافی در زندگی، چهره آن‌ها را به گونه‌ای تغییر داده که بر اساس چهره می‌توان موقعیت اجتماعی و اقتصادی فرد را تشخیص داد. نورون‌هایی در مغز وجود دارد که برای شناخت چهره تخصص یافته‌اند. چهره اولین چیزی است که به هنگام دیدن شخص مورد توجه قرار می‌گیرد. ما می‌توانیم چهره‌هایی در ابرها یا سایر اشیا تشخیص دهیم. جستجو به دنبال محرک چهره‌مانند در مغز ما حک شده و به سرعت توسط انسان تشخیص داده می‌شود. علاوه بر این، ثابت بودن چهره افراد، آن را به محرکی شاخص تبدیل می‌کند.
در آخر Bjornsdottir بیان کرد:
افراد از ملاک‌های قضاوت خود آگاهی ندارند. اگر در ارتباط با چرایی عقیده آن‌ها بپرسید، جوابی برای این موضوع ندارند. مردم همیشه درباره فقر چیزهایی برای گفتن دارند؛ احتمالا این عامل به صورت بالقوه بر روی قضاوت تاثیر بسزایی دارد.
