لیزرها برای تشخیص خطر حمله قلبی و سکته مغزی هم می‌توانند استفاده شوند!
طبق تحقیق انجام شده در دانشگاه Warwick، انستیتو Baker و دانشگاه Monash، بیماران در معرض خطر حمله قلبی و سکته مغزی توسط ابزار تشخیصی که از امواج نزدیک به فروسرخ برای شناسایی پلاکهای عروقی با ریسک بالا استفاده می‌کند، زودتر شناسایی می‌شوند.
مقاله مرتبط: بالا رفتن سطح کلسیم خون، احتمال حمله‌ی قلبی را افزایش می‌دهد
دانشمندان مشاهده کردند زمانی که طول موج نوری را که برای مشاهده‌ی ساختارهای چربی در رگ‌ها (پلاکهای آترواسکلروتیک) استفاده می‌شود، افزایش دادند، توانستند بصورت انتخابی، مواد تجمع‌یافته‌ی مستعد پارگی را که عموما منجر به پیدایش لخته خون، حمله قلبی و سکته مغزی می‌شوند را شناسایی کنند.
در حالی که بعضی از تجمع‌های چربی یا پلاک‌ها می‌توانند بصورت پایدار در طول سال‌ها باقی بمانند، موارد پرخطر دیگر، می‌توانند انواعی از عوارض جانبی را مانند خونریزی داخل پلاک که منجر به تشکیل پارگی و شکستگی در پلاک چربی می‌شود، به وجود آورند. این می‌تواند منجر به انسداد رگ‌های خونی که حمله قلبی یا سکته مغزی را ایجاد می‌کند، شود. تکنیک‌های تصویربرداری کنونی قادر به شناسایی برخی مشخصات پلاکهای با ریسک بالا هستند ولی هیچ‌یک به طور کلی به عنوان روش‌های قابل اعتماد برای شناسایی انتخابی پلاکهای خطرناک، مورد قبول نیستند.
دکتر تارا شیلر می‌گوید:
کاری که ما انجام داده‌ایم، تکنیک‌های خلاقانه‌‌ی برپایه‌ی مواد را برای یاری در توسعه ابزار تشخیصی تازه بکار می‌برد. این روش، می‌تواند ما را در شناسایی تهدید حمله‌ی قلبی قریب‌الوقوع یاری دهد و منجر به کاهش میزان مرگ‌ومیر شود.
دکتر تارا شیلر بهمراه همکارانش از دانشگاه‌های Baker و Monash، دریافتند که افزایش طول‌موج تشعشع فروسرخ (IR)، که امروزه برای شناسایی چربی‌های تجمع‌یافته در عروق استفاده می‌شود، تا طول‌موج‌های نزدیک فروسرخ (NIR)، به آن‌ها این اجازه را داد تا بصورت انتخابی، پلاکهای با خونریزی داخلی را که عموما با مواد تجمع‌یافته با ریسک بالا مرتبط هستند، شناسایی کنند.
فرآورده‌هایی که این پدیدۀ فلورسانس را باعث می‌شوند، توسط طیف‌سنجی رام (Raman Spectroscopy) شناسایی شده‌اند. تصور می‌شود که آن‌ها ترکیبی از فرآوردههای هِم هستند که طی تخریب گلبول‌های قرمز خون تشکیل می‌شوند. این فرآورده‌ها، تنها در پلاکهای ناپایدار و با خونریزی داخلی مشاهده شده بودند و در بسیاری از تجمع‌های چربی پایدار، مشاهده نمی‌شوند. این مورد، زمانی که به دنبال تجمع‌های با ریسک بالا در بیماران هستیم، می‌تواند روند انتخابی را بهبود بخشد و پزشکان را در تشخیص بسیاری از بیماران در معرض خطر، یاری دهد.
دکتر کارل‌هاینز پیتر اذعان دارد:
علی‌رغم میلیون‌ها دلار هزینه‌ای که هر ساله بطور اختصاصی برای تصویربرداری از قلب صرف می‌شود، هنوز روش قابل اعتمادی برای تشخیص این پلاکهای ناپایدار پیدا نشده‌است.
دکتر پیتر می افزاید:
ما دریافتیم زمانی که نوری را در محدوده طول موج نزدیک فروسرخ می‌تابانیم، این نور در طول موج خاصی منعکس می‌شود. پس به طریقی، میتوانیم نور لیزر را برای تاباندن به پلاکهای ناپایدار استفاده کنیم و این روش دارای مشخصه(های بارز) است.
پس از انجام تحقیق و بررسی بیشتر بهمراه آزمایش‌های بالینی، این تکنیک تصویربرداری می‌تواند برای ارزیابی پلاکهای چربی عروقی ناپایدار و برای بررسی اثربخشی داروهای مورد استفاده به منظور جلوگیری از حملات قلبی و یا سکته های مغزی، مورد استفاده قرار بگیرد.
مقاله مرتبط: چگونه خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را کاهش دهیم؟
این پژوهش با عنوان در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
