ریاضی با نام زبان جهانی شناخته می‌شود؛ اما انتخاب زبانی که با آن محاسبات را در قالب قرار می‌دهیم، بخش‌های مختلفی از مغز را برای استفاده از اعداد تحت استفاده قرار می‌دهد.
پژوهشی جدید بر دانش‌آموزانی که هر دو زبان فرانسوی و آلمانی را روان صحبت می‌کنند نشان می‌دهد که بخش‌های مختلفی، هنگام تصمیم‌گیری برای استفاده از زبان مورد نظر برای یک حل مسأله، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تحقیقات، دانشمندان متفاوتی از مرکز COSA از دانشگاه لوکزامبورگ را گرد هم آورده تا تأثیر دوزبانه بودن را بر توانایی‌های محاسباتی مورد مطالعه قرار دهد.
پژوهش‌های سابق نشان می‌دادند که زبانی که برای ارتباط‌گیری و تفکر درباره‌ی عملیات اعدادی مورد استفاده قرار می‌گیرد، شیوه‌ی حل مسأله تحت تأثیر قرار می‌دهد که سوال‌های جالبی را برمی‌انگیزد؛ چگونه افرادی که در چند زبان روان هستند عملیات مربوط به اعداد را با شیوه‌ی متفاوتی انجام می‌دهند؟
این مسأله تنها یک کنجکاوی ساده نیست؛ بیش از نیمی از جمعیت زبان دوزبانه هستند؛ بنابراین جمعیت زیادی می‌توانند از مزایایی برای حل مسائل ریاضی برخوردار باشند.
علاوه بر تعدادی از حیوانات، انسان نیز از پروسه‌ای با نام subitising برای تصمیم‌گیری سریع درباره‌ی مقادیر کمتر از ۵ استفاده می‌کند. در حقیقت، این پروسه‌ی شمارش سریع در کودکان کوچک‌تر پیش از یادگیریِ آکادمیک شمارش انجام می‌شود.
برای ارزیابی‌های پیچیده‌تر و شمارش‌های گستره‌تر به استفاده از دانش نیازمندیم که اساس شمارش را تشکیل می‌دهد.
محققان پژوهش‌های را برای مشخص کردن قسمت‌هایی از مغز که با پیچیده‌تر شدن محاسبات، فعال‌تر می‌شود و تعیین این که آیا با حضور زبان دیگر، این بخش‌ها متفاوت خواهند بود، انجام دادند.
اعداد را می‌توان در سه فرمت اساسی طبقه‌بندی کرد؛ اصطلاح انتزاعی که نشان‌دهنده‌ی برزگی است؛ کلماتی که مقادیر را نشان می‌دهند و سمبل‌ها. بخش‌های مختلفی از مغز برای ذست‌وپنجه با کیفیت استفاده می‌شوند که با این سه دسته در ارتباطند.
پژوهش‌های عصبی نشان می‌دهند که کدهای آمودال در بخش شیار اینتراپاریتال مغز تفسیر می‌شوند؛ در حالی که پردازش کلمات بر عهده‌ی بخش‌های دیگر لوب پاریتال است که به طور دقیق با بخش اعداد در ارتباط نمی‌باشند.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) برای مطالعه قسمت‌های مختلف مغز که برای محاسبه مشکلات مختلف یک مسأله، مورد استفاده قرار می‌گیرند، در این آزمایش قرار گرفتند.
از داوطلب آزمایش خواسته می‌شد که دو مسأله‌ی ریاضی را، در حالی مغز او اسکن می‌شد، حل کند. یکی از آن‌های ساده بود و شامل تعدادی از اعداد می‌شد. در حالی که دیگری به نسبت پیچیده‌تر بود. در یک آزمایش، مسائل آلمانی مطرح شدند و در آزمایش دیگر از زبان فرانسوی استفاده شد.
تفاوت قابل‌توجهی حداقل در ظاهر مشاهده نشد اما در زمان نتیجه‌گیری، مشخص شد که مسائل فرانسوی، زمان بیش‌تری را برای حل می‌طلبند. به علاوه، امکان بروز خطا در این زبان نیز به نسبت زبان آلمانی بیشتر بود.
اسکن‌های مغزی نشان می‌دادند که بخش‌های لوب تمپورال که در حالت کلی با عمل صحبت کردن مرتبطند، هنگامی که مسأله‌ی ریاضی به زبان آلمانی مطرح می‌شد، اندکی فعال‌تر بودند.
عکس نتایج سابق، نقاطی در مغز به نظر می‌رسد که در زمان دست‌وپنجه نرم کردن با مسأله در زبان فرانسوی بیشتر فعال می‌شوند؛ در حالی که زمانی که در زبان آلمانی مطرح می‌شد، خاموش می‌ماندند. محققان حدس می‌زنند که مغز تلاش می‌کند قدرت بصری-فضایی خود را در حل مسائل ریاضی نیز به کار گیرد. حالتی که در طرح مسأله به زبان آلمانی دیده نمی‌شود.
بنابر این پژوهش، هیچ یکی یک از آن‌ها به علت استنباط مسأله به زبان فرانسوی نمی‌باشد. محققان می‌نویسند:
بر خلاف مطالعات قبلی که بر محاسبات مغزی افراد دوزبانه انجام گرفت، نتایج ما نشان می‌دهند که پروسه‌ی ترجمه از فرانسوی به آلمانی انجام نمی‌شود. در عوض، داوطلب ممکن است تصاویری ذهنی ، از سمبل‌ها را برای جبران تفاوت زبانی را در ذهن بسازد.
با مهاجرت افراد به سرتاسر جهان با علت سیاسی، اقتصادی یا حتی آب و هوا، برای معلم‌ها و سایر افراد ضروری است که چالش مواجهه با دوزبانه بودن را بپذیرند. حتی برای کسانی که در زبان دوم روان نیستند، تفاوت زیادی در ساختارهای مغزی دیده می‌شود.
نتایج این پژوهش در Neuropsychologia منتشر شده‌اند.
