خطر هموراژ مغزی یا مرگ در درمان با ترومبولیزهای داخل وریدی (IVT) که حاوی داروهای ضدانعقاد قدرتمند هستند، در بیماران مبتلا به دمانس و سکته مغزی بیشتر از سایر بیماران نیست. این یافته توسط مؤسسه کارولینسکا (Karolinska institute) به دست آمده و در ژورنال Neurology منتشر شده است.
مقاله مرتبط: سکته مغزی هموراژیک
سکته مغزی ایسکمیک شایع‌ترین نوع سکته مغزی است و بر اثر بسته شدن یک شریان مغزی با یک لخته خون ایجاد می‌شود. درمان این بیماران با IVT حاوی ضدانعقادهای قدرتمند ظرف مدت ۴/۵ ساعت پس از شروع بیماری، می‌تواند به طور قابل توجهی به بهبودی آنان کمک کند. استفاده از این دارو خطر ازدست دادن توانایی‌هایی هم‌چون راه رفتن و حرف زدن را نیز کاهش می‌دهد.
سارا گارسیا تاچک (Sara Garcia-Ptacek) از محققان مؤسسه نوروبیولوژی کارولینسکا در این مورد می‌گوید:
بیمارستان‌ها از دادن داروهای ضدانعقاد قوی به بیماران مبتلا به دمانس اجتناب می‌کنند؛ به این علت که اعتقاد دارند این بیماران، خصوصا آن‌هایی که مبتلا به آلزایمر هستند، بیشتر در خطر عارضه هموراژ مغزی قرار دارند. هدف ما این بود که بفهمیم این خطر واقعا چقدر وجود دارد.
محققان داده‌های SveDem (مرکز ثبت اسناد دمانس سوئد) در سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ را بررسی کرده و با داده‌های مرکز ثبت سکته‌های مغزی سوئد، تطبیق دادند. آنان ۱۳۰۰ بیمار مبتلا به سکته مغزی را با تشخیص قبلی انواعی از دمانس مشاهده کردند. محققان سپس بررسی کردند که چه درصدی از این بیماران درمان ترومبولیتیک را برای سکته دریافت کرده بودند و این‌که میزان بهبودی آنها نسبت به گروه کنترل که مبتلا به سکته مغزی اما بدون دمانس بودند چگونه بود. آنان به این نتیجه رسیدند که افراد زیر ۸۰ سال مبتلا به سکته مغزی و دمانس، برخلاف مبتلایان به سکته مغزی بدون دمانس، تحت درمان با ترومبولیزهای وریدی قرار نگرفته بودند.
مقاله مرتبط: آسیب‌های جدی به سر خطر زوال عقل را تقریباً دو برابر می‌کند
دکتر گارسیا تاچک می گوید:
ما همچنین مشاهده کردیم که بیماران بالای ۸۰ سل مبتلا به دمانس و سکته مغزی، به اندازه بیماران مبتلا به سکته مغزی بدون دمانس، درمان ترومبولیتیک را دریافت کرده بودند. این موضوع برای ما بسیار غیرمنتظره بود.
محققان سپس نتایج درمان را در هر دو گروه که درمان ترومبولیتیک دریافت کرده بودند، بررسی کردند تا دریابند آیا عوارض IVT در این دو گروه تفاوتی با هم دارند یا خیر.
ماریا اریکسداتر (Maria Eriksdotter) متخصص طب سالمندان در این مورد می گوید:
خون‌ریزی ناگهانی مغزی که هموراژ مغزی نام دارد، از عوارض شناخته شده درمان با داروهای ترومبولیتیک است. ذکر این نکته مهم است که احتمال بروز این عارضه پس از دریافت IVT در مبتلایان به سکته مغزی و دمانس، بیشتر از آن هایی که دمانس نداشتند نبود.
پژوهشگران همچنین احتمال مرگ بعد از دریافت IVT را در هر دو گروه بررسی کردند و هیچ‌گونه تفاوتی مشاهده نکردند. آنها این درمان را انجام دادند، با این حال بعد از سه ماه اثرات عملکردی بدتری را در بیماران مبتلا به دمانس و سکته مغزی مشاهده کردند. این بیماران همچنین بیشتر از بیماران بدون دمانس به خانه سالمندان سپرده می‌شدند.
پروفسور اریکسداتر اذعان دارد:
مطالعه ما نشان می‌دهد که درمان با ترومبولیتیک‌ها، برای بیماران مبتلا به دمانس، به اندازه سایر بیماران دارای شرایط فیزیکی یکسان بی‌خطر است و خطر بروز عوارض این دارو، در بیماران مبتلا به دمانس بیشتر از سایر بیماران نیست. بنابراین IVT می تواند به عنوان درمان در بیماران مبتلا به دمانس مورد استفاده قرار گیرد.
