با افزایش سن اغلب چشمان‌مان ظاهری پف کرده پیدا می‌کند؛ اما علت اصلی این موضوع چیست؟ با ما همراه باشید.
یافته‌های پژوهشگران نشان می‌دهد علت اصلی پدیده پف چشمان مربوط به چربی کاسه چشم است. پلک‌ها تنها به عنوان زائده‌های خارجی از پوست نیستند. آن‌ها به عنوان مدافعان بسیار مهم برای محافظت چشمان از عوامل خارجی عمل می‌کنند. بنا بر یافته‌های پژوهشگران در سال ۲۰۰۶، پلک‌ها و چشمان چنان محکم به هم متصل شده‌اند که فشار به پلک‌ها می‌تواند علت یکی از عمده‌ترین مشکلات بینایی باشد.
جراحی پلک‌ها بیش‌از آنچه تصور می‌کنید شایع بوده و بنا بر گزارشات سال ۲۰۱۱، نزدیک به ۲۴۱،۰۰۰ آمریکایی اقدام به این عمل نموده‌اند. این آمار، عمل جراحی پلک را جزو ۴ مورد شایع لیست جراحی زیبایی قرار می‌دهد.
در اغلب این عمل‌ها جراحان چربی را خارج نکرده و تنها به جابجایی آن به سایر نقاط اقدام می‌نمایند. در استراتژی‌های شدیدتر ممکن است نیاز به تضعیف ماهیچه‌های دور چشم ویا لیگامان‌های نگه‌دارنده اطراف کره چشم نیاز باشد.
درمان شایع‌تر مورد استفاده در سال‌های اخیر بهره‌گیری از جراحی برای برش افتادگی‌های ناشی از چربی می‌باشد. این بدان معناست میزان چربی موجود در اطراف کاسه چشم بدون تغییر مانده و تنها کاور نگه‌دارنده آن یا اوربیتال سپتوم، تضعیف شده و در نهایت چربی از آن ناحیه کنار می‌رود.
با این حال دانشمندان نشان داده‌اند، با افزایش سن میزان تجمع چربی در ناحیه اطراف چشم افزایش یافته و موجب پلک‌های پف کرده می‌گردد و این موضوع با لیگامان ضعیف شده متفاوت است. در واقع در هیچ‌گونه مطالعه‌ای اطلاعاتی مبنی بر کاهش قدرت اوربیتال سپتوم با افزایش سن افراد، در دسترس نیست.
پژوهشگران با بررسی تصاویر MRI از ۴۰ داوطلب (۱۷ مرد و ۲۳ زن) بین ۱۲ تا ۸۰ سال) نشان دادند افزایش توده درون پلک‌ها به طور عمده ناشی از افزایش توده چربی و به میزان کمتری ناشی از سایر عوامل می‌باشد.
