چندی پیش دانشمندان امیدوار بودند مهار هورمونی به نام گرلین می‌تواند کلید جلوگبری از چاقی باشد. اما گرلین به عنوان داروی کاهش وزن مشخص نشد. در حال حاضر کشف اولین مولکولی که به طور طبیعی توسط بدن ساخته می‌شود و اثرات گرلین را متوقف می‌کند، می‌تواند روش‌های جدیدی برای درمان سایر شرایط از جمله دیابت و بی‌اشتهایی ایجاد کند. یافته‌ها همچنین می‌تواند برخی از مزایای جراحی‌های مربوط به رفع چاقی مانند کاهش اندازه یا تغییر مکان معده برای کنترل وزن را توجیه کند.
این مطالعه از نظر بسیاری از متخصصان از جمله کارل لروکس در دانشگاه کالج دوبلین که خود در این پژوهش شرکت نکرده، از لحاظ تاثیرات بالینی اهمیت بسزایی دارد.
۲۰ سال پیش هنگامی که محققان گرلین را کشف کردند، آن را هورمون گرسنگی نامیدند. چراکه نتایج اولیه نشان می‌داد که این هورمون باعث افزایش اشتها می‌شود. اما متوجه شدند که تخریب مولکول مصرف غذا را محدود نکرده و باعث کاهش وزن در موش نمی‌شود. با این حال این هورمون باعث ایجاد تغییرات مثبت دیگری در متابولیسم بدن می‌شود. برای مثال گرلین قدرت عضلانی را تقویت می کند. این مسئله باعث شد تا دانشمندان به این فکر کنند که آیا داروهای مشابه گرلین می‌تواند با ضعف‌های عضلانی که اغلب مبتلایان به سرطان با آن درگیر هستند، مقابله کند.
مقاله مرتبط: مقدار غذایی که می‌خورید توسط هورمون خاصی کنترل می‌شود
مولکول بلوکه کننده هورمون گرسنگی چگونه یافته شد؟
مطالعات جدید با هدف شکار ترکیبات بلوکه کننده‌ی گرلین آغاز نشد. به جای آن تیمی از محققان NGM در کالیفرنیا به بررسی چگونگی اصلاح متابولیسم بعد از جراحی‌های لاغری (bariatric surgery) پرداختند. آن‌ها بر روی موش‌های چاق جراحی لاغری اسلیو گاسترکتومی عمودی انجام دادند که در آن قسمت عمده معده‌ی آن‌ها را برداشتند. سپس ژن‌هایی که بعد از جراحی افزایش یا کاهش فعالیت داشتند، مورد بررسی قرار دادند. براساس گزارش آن‌ها در مجله‌ی Cell Metabolism، معده‌ی کوچک شده‌ی جوندگان به اندازه ۵۲ بار بیشتر از حالت نرمال پروتئین LEAP2 را تولید می‌کند.
به طور معمول LEAP2 توسط کبد و روده‌باریک تولید می‌شود نه معده! اما اینکه چه کاری انجام می‌دهد هنوز مشخص نیست. برای بررسی عملکرد آن محققان پاسخ این هورمون در تحریک یا مهار مجموعه ای از پروتئین‌های گیرنده انسان که به سلول‌های ما اجازه می‌دهد تا به سیگنال‌های مختلف مولکولی پاسخ دهند، آزمایش کردند. آن‌ها دریافتند که LEAP2 با چسبیدن به گیرنده گرلین مانع از اتصال گرلین می‌شود و بدین ترتیب اثر آن را مهار می‌کند.
قدم بعدی؛ بررسی اثرات LEAP2 در بدن
یکی از نقش‌های مهم گرلین جلوگیری از افت قند خون هنگام کمبود مواد غذایی است. گرلین این اثر محافظتی را با تحریک آزاد شدن هورمون رشد اعمال می‌کند. هورمون رشد به نوبه خود موجب سنتز گلوکز می‌شود. تزریق گرلین به موش‌های محروم از غذا موجب افزایش شدید هورمون رشد می‌شود. اما دانشمندان متوجه شدند که دادن LEAP2 از این افزایش جلوگیری می‌کند.
جفری زیگمن غدد شناس دانشگاه تگزاس در دالاس می‌گوید:
این مطالعه نشان می‌دهد که LEAP2 بخش جدید و مهم سیستم گریلین است که برای بقای ما ضروری ضروری می‌باشد.
زمان می گوید که آیا می توان آن را هدفی برای درمان شرایطی مانند چاقی، بی اشتهایی و دیابت قرار داد یا خیر.
طبق نظر لروکس LEAP2 می‌تواند به مبارزه با چاقی کمک کند. افرادی که وزن خود را می‌کاهند معمولا آن را به دست می‌آورند. زیرا اشتهایشان احتمالا به دلیل افزایش متناوب سطح گرلین افزایش می‌یابد. با استفاده از LEAP2 یا موارد مشابه، می‌توانیم از گرسنگی تقریبا اجتناب ناپذیر جلوگیری کنیم که باعث کاهش وزن می‌شود.
