طی مطالعهای که توسط محققان دانشگاه Keele صورت گرفته است، دریافتیم خطر مرگ بعد از بیماری کرونری قلب برای زنانی که زایمان زودرس داشتهاند دو برابر میشود.
طبق یافتههای منتشر شده در مجله انجمن قلب آمریکا، محققان موسسه تحقیقاتی مراقبتهای اولیه و علوم بهداشتی دانشگاه Keele، همراه با همکاری بیمارستان دانشگاه Trust North Midlands (UHNM)، دانشگاه Arizona و دانشگاه Leicester، ۲۱ مطالعه و بیش از پنج میلیون زن مورد تحلیل قرار دادند.
زایمان زودرس (زایمان قبل از هفته ۳۷ بارداری) ۱۰ درصد از همه حاملگیها را تحت تاثیر قرار میدهد و با ضعف سلامتی نوزادان نارس مرتبط است. به هر حال، این مطالعه نشان میدهد زایمان زودرس همچنین پیامدهای دراز مدت برای سلامت مادران ایجاد میکند. مطالعه نشان میدهد در زنانی که قبل از ۳۷ هفته وضع حمل کردهاند؛ احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، سکته مغزی و بیماریهای کرونری قلب ۱.۴-۱.۶ برابر بیشتر از زنانی ست که زایمان به موقع (۳۹ هفته) داشتهاند. همچنین خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی در این افراد دو برابر است.
مقاله مرتبط: استفاده از MRI به منظور علتیابی زایمان زودرس در برخی زنان
این مطالعه اهمیت ارزیابی خطرات قلبی عروقی در زنانی که زایمان زودرس را تجربه کردهاند، به منظور شناسایی افراد با خطر بالا نشان میدهد. این افراد میتوانند برای کاهش خطر ابتلا به عوارض قلبی عروقی با تشویق ایجاد شیوه زندگی سالم و تغییرات رفتاری، مورد هدف قرار گیرند. همچنین تجویز درمانهای دارویی به کاهش خطرات آنها کمک میکند.
نویسنده ارشد دکتر Pensee Wu، استاد دانشگاه Keele و مشاور متخصص زنان و زایمان بیمارستان دانشگاه Midlands NHS Trust، بیان کرد:
«پزشکان باید آگاه باشند که زنانی که زایمان زودرس داشتهاند ، در معرض خطر بیشتر بیماریهای قلبی عروقی هستند. باید در نظرسنجی ریسک قلب و عروق زنان به تاریخچه مامایی آنها توجه شود. امیدوارم این کار باعث افزایش آگاهی را در میان بیمارستانها و پزشکان مراقبتهای اولیه گردد. در این صورت مشاوره شیوه زندگی بهتری صورت میگیرد که می تواند به این زنان کمک کند. با کمک مالی موسسه ملی تحقیقات سلامت (NIHR) ما تحقیقات بیشتری را برای درک علل افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در این گروه از زنان انجام میدهیم.»
Mamas Mamas، نویسنده ارشد مطالعه و استاد قلب و عروق در دانشگاه Keele، افزود:
«متخصص زنان و متخصص قلب و عروق باید در درمان این بیماران که به عنوان بیمارانی با خطر بالا شناخته شدهاند بیشتر همکاری کنند. این همکاری با توسعه مسیرهای درمان مشترک، تقابل تخصصهای پزشکی و مداخلات هدفمند برای این گروه با ریسک بالا صورت میگیرد.»