پپتیدهای بزاقی هیستاتین-۱ به بهبود زخم کمک میکنند.یک مطالعه جدید به این واقعیت اشاره میکند که زخمها در دهان شما سریعتر و موثرتر از زخم های دیگر بهبود مییابند.
مطالعهای که بصورت آنلاین در مجله FASEB منتشر شده، به این واقعیت واقف است که زخمها در دهان شما سریعتر و موثرتر از زخمهای دیگر جوش میگیرند. تاکنون معلوم شده که بزاق در فرایند بهبود زخم نقش دارد، هر چند که میزان نقش آن ناشناخته است.
در این بررسی اثرات پپتیدهای بزاقی histatin-1 بر روی آنژیوژنز (ایجاد رگ های خونی) مورد بررسی قرار گرفت که برای بهبود زخم حیاتی است. محققان دریافتند که histatin-1 باعث افزایش آنژیوژنز، و همچنین چسبندگی و مهاجرت سلولی میشود.
تحقیقات
Vicente A. Torres، استاد دندانپزشکی در دانشکده دندانپزشکی سانتیاگوی شیلی، گفت: “این یافتهها جایگزین های جدیدی برای درک بهتر زیست شناسی در زمینه تفاوتهای بین زخم دهان و پوست ایجاد می کند. ما معتقدیم که این مطالعه می تواند به طراحی روشهای بهتر برای بهبود زخم در بافتهای غیردهان کمک کند”.
این مطالعه شامل آزمایش در سه سطح می شد: (۱) سلولهای اندوتلیال یا سلولهای خونی در کشت، (۲) جنین های مرغ به عنوان مدل حیوانات و (۳) نمونه های بزاق از اهداکنندگان سالم.
با استفاده از این سه مدل، histatin-1 و بزاق به افزایش رگهای خونی منجر شد. محققان در حال حاضر در حال مطالعه مرحله بعدی مطالعه یعنی استفاده از این مولکول ها برای تولید مواد و ایمپلنت برای کمک به بهبود زخم هستند.
دکتر ترو پدرسون ویرایشگر مجله FASEB گفت: نتایج این مطالعه، درهای گستردهای را برای پیشرفت درمانی باز می کند. وی برای نمونه به حیوانات و اکثر کودکان که زخمهایشان را لیس میزنند اشاره کرد.