همان‌طور که خواندن یک مقاله علمی که با مطالب زیادی پر شده است می‌تواند سخت باشد، اگر نوشتن یک مقاله سخت‌تر نباشد، ساده‌تر هم نیست. احتمالا هیچ‌کس به‌جز روانشناس بالینی، دنیس آپر، این را به خوبی نمی‌داند. ما تضمین می‌کنیم که مقاله سال ۱۹۷۴ او ساده‌ترین مقاله‌ای است که تا به‌حال خوانده‌اید و خواهید خواهند.
من یک صفحه خالی دارم
در اواسط دهه ۱۹۷۰، آپر به طغیانی آزاردهنده رسیدگی می‌کرد که تمام خلاق‌ها آن را می‌شناسند و از آن دل خوشی ندارند: بلوک نویسنده. ظاهرا، دانشمندان هم با دست به قلم شدن مشکل دارند. آپر تصمیم گرفت تا این روش علمی را در مساله بلوک نویسنده امتحان کند و ببیند که آیا برای خود او می‌تواند چاره‌ساز باشد یا خیر. متاسفانه، این یعنی مبارزه با بلوک نویسنده، توسط نوشتن راجع به آن. همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، این راه کار نکرد.
اما برای هیچ دانشمندی، نتیجه از روی خودش حاصل نمی‌شود. مقاله او به نام “خود درمانی ناموفق در مورد بلوک نویسنده” کاملا خالی است. برای مجلات، منابع، و نظرات از نام آن استفاده می‌شود. این مطالعه بدون بازنگری در مجله کاربردی تحلیل رفتار در سال ۱۹۷۴ منتشر شد. این مقاله رسما کوتاه‌ترین مقاله علمی است که تا کنون منتشر شده‌است.
دیدگاه‌ها درباره این مقاله، مهم‌ترین بخش درباره آن است. یک خواننده ناشناس می‌نویسد:
من این مقاله را با دقت فراوان همراه با شربت لیمو و ایکس ری خوانده‌ام، و هیچ مشکلی در طرح یا سبک نوشتن آن نیافته‌ام.
من پیشنهاد می‌کنم که بدون بازنگری چاپ شود. بدون شک دقیق‌ترین سندی است که تا کنون دیده‌ام. در مقایسه با بقیه مقالاتی که از شما دریافت کرده‌ام که شامل آن جزئیات پیچیده هستند، معرفی این یکی باعث افتخار است. مطمئنا می‌توانیم جایی برای این مقاله در مجله پیدا کنیم، شاید در حاشیه یک صفحه خالی!
کوتاه و شیرین
آپر تنها دانشمند عجیب و غریب در فهرست نیست. باور نمی‌کنید؟ کل خلاصه یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ دو کلمه است: “احتمالا نه.”
این مقاله سال ۱۹۶۶ کوتاه‌ترین مقاله جدی منتشر شده در مجله ریاضی است، و کلا دو جمله است.
